- 23 Ekim 2007
- 510
- 4
- 43
Fazla Hediye Çocuğu Çıkarcı Yapıyor
Çukurova Üniversitesi (ÇÜ) Eğitim Fakültesi Okul Öncesi Öğretmenliği Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Yaşare Aktaş Arnas, annelerin genellikle çocuklarını ihmal ettikleri düşüncesiyle sürekli suçluluk duyarak, büyük özveriyle onların isteklerini yerine getirmeye çalıştıklarını söyledi. Arnas, yeterince tanıyabilmek, duygu ve isteklerini doğru algılayabilmek için, günlük işlere olduğu kadar çocuklara da zaman ayrılması gerektiğini ifade etti.
Çalışan anneler nasıl davranmalı
Zamanın çok sınırlı olduğu durumlarda, anne, ev işlerini yaparken çocuğu ile gününü nasıl geçirdiğini konuşurken, yaşına ve yeteneğine göre ondan yardım isteyerek ailedeki rolleri paylaşmasını sağlayıp, güven duygusunun gelişmesine ve sorumluluk sahibi olmasına yardımcı olmalıdır. Anne, çocuğa bir model olmalı, onunla olumlu iletişim kurarak, güven, sevilme ve bağımsızlık gibi ihtiyaçlarını karşılamalı. İşler bittikten sonra da, anne, çocuğun istediği herhangi faaliyeti birlikte yapmalıdır. Özellikle okul öncesi dönemde çocuklar, annesi ile ortak bir şeyler yapabilmek ve onunla oynayabilmek için fırsat arar. Çocuğa sağlanan öncelik, anne-çocuk ilişkisini kuvvetlendirir.
Baskı ve katı disiplin uygulama yanlış
Bazı aileler ise annenin çalışmasıyla çocuğun gerekli disiplin ve otoriteden uzak kaldığını düşünerek ona baskı ve katı bir disiplin yöntemi uygulayarak çevredeki tüm tehlikelerden koruduğuna inanırlar. Başkasından sürekli korunan ve cezalandırılan çocuk ise ya otoriteye boyun eğen ve her istenileni yapan pasif bir kişilik sahibi ya da isyankar bir kişi olabiliyor. Oysa, anne ve babadan beklenilen en uygun davranış, çocuğuna, sevgi, şefkat ve güven temeline dayanan iyi bir diyalog ve iletişim kurmasıdır.
Fazla hediye almayın
Ebeveynlerin özellikle annelerin, parasal olanakların elverdiği ölçülerde eve dönüşlerde aldıkları hediyeler, farkında olmadan çocuğu maddi çıkarlara yöneltip, tatminsiz ve bencil bireyler haline getirme riski taşıyor. Bazı durumlarda anne, çocuğun tüm ihtiyaçlarını ve görevlerini üstlenerek, tek başına hiçbir karar alamayan kişilik geliştirmesine neden olabiliyor
Çukurova Üniversitesi (ÇÜ) Eğitim Fakültesi Okul Öncesi Öğretmenliği Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Yaşare Aktaş Arnas, annelerin genellikle çocuklarını ihmal ettikleri düşüncesiyle sürekli suçluluk duyarak, büyük özveriyle onların isteklerini yerine getirmeye çalıştıklarını söyledi. Arnas, yeterince tanıyabilmek, duygu ve isteklerini doğru algılayabilmek için, günlük işlere olduğu kadar çocuklara da zaman ayrılması gerektiğini ifade etti.
Çalışan anneler nasıl davranmalı
Zamanın çok sınırlı olduğu durumlarda, anne, ev işlerini yaparken çocuğu ile gününü nasıl geçirdiğini konuşurken, yaşına ve yeteneğine göre ondan yardım isteyerek ailedeki rolleri paylaşmasını sağlayıp, güven duygusunun gelişmesine ve sorumluluk sahibi olmasına yardımcı olmalıdır. Anne, çocuğa bir model olmalı, onunla olumlu iletişim kurarak, güven, sevilme ve bağımsızlık gibi ihtiyaçlarını karşılamalı. İşler bittikten sonra da, anne, çocuğun istediği herhangi faaliyeti birlikte yapmalıdır. Özellikle okul öncesi dönemde çocuklar, annesi ile ortak bir şeyler yapabilmek ve onunla oynayabilmek için fırsat arar. Çocuğa sağlanan öncelik, anne-çocuk ilişkisini kuvvetlendirir.
Baskı ve katı disiplin uygulama yanlış
Bazı aileler ise annenin çalışmasıyla çocuğun gerekli disiplin ve otoriteden uzak kaldığını düşünerek ona baskı ve katı bir disiplin yöntemi uygulayarak çevredeki tüm tehlikelerden koruduğuna inanırlar. Başkasından sürekli korunan ve cezalandırılan çocuk ise ya otoriteye boyun eğen ve her istenileni yapan pasif bir kişilik sahibi ya da isyankar bir kişi olabiliyor. Oysa, anne ve babadan beklenilen en uygun davranış, çocuğuna, sevgi, şefkat ve güven temeline dayanan iyi bir diyalog ve iletişim kurmasıdır.
Fazla hediye almayın
Ebeveynlerin özellikle annelerin, parasal olanakların elverdiği ölçülerde eve dönüşlerde aldıkları hediyeler, farkında olmadan çocuğu maddi çıkarlara yöneltip, tatminsiz ve bencil bireyler haline getirme riski taşıyor. Bazı durumlarda anne, çocuğun tüm ihtiyaçlarını ve görevlerini üstlenerek, tek başına hiçbir karar alamayan kişilik geliştirmesine neden olabiliyor
