Merhaba,ben de Turkanin söylediginin aynisini söyleyecegim,buraya girmeyeli cok uzun yillar olmus,neler oldu neler.Yillarca kimsesiz ve Almancasiz cocuklarimla evde yapayalniz bir hayat süren ben,Almanya gibi yerde dil bilmeden kalkip meslekyüksek okuluna yazildim.Examinierte Altenpflegerin oldum 3 yil sonunda,Dil bilmeyen ben 1.4 ile okulu bitirip Regierungaberfrankenden taktirname (besondere Anerkennung)aldim.o da yetmedi weiterbildung yapıp ,sinavlari başararak yogunbakim hemsiresi oldum.Simdi calistigim firmada Grup yöneticisiyim (Teamleiterin). Bütün bunlari şu sebeple anlattim ki:kendimizi asla kücümsemeyelim,istek arzu ve azimle daglari deleriz biz!Sevgiler....