evlilikte bebek ve sonrasi gercekten böyle mi :(

Ne hamileyken ne de bebekten sonra eşimle uzaklaşmadık.Tam tersi daha çok şey paylaştık,daha yakınlaştık. Böyle konuları okuyup kurmayın Allah aşkına.Herkes bir değil.Bebekten sonra eşiniz sizden uzaklaşıyorsa sebebi bebek değildir. Başka şeylerde suç bulun derim.

Kişiden kişiye gore değişir bu durum. Kuralı yok yani. Herkes kendi hikayesini yazar. Sizde yazmaya başlayın :)

hamilelik esnasında birliktelik açısından ister istemez seyrekleşme yoluna gidiyorsun bu doktordan olur çiftin insiyatifinde olur ağırlaşırsın falan filan sebep çoktur..ama arada bağ varsa duygusal olarak katiyen uzaklaşmazsın ..

Plansız ve evliliğimiz için çok erken bir gebelik yaşamama rağmen, hatta doğum sonrası depresyon (eski konularıma bakabilirsin) yaşamama rağmen cinsel ve duygusal ilişkimiz hiç sekteye uğramadı. Hatta güçlendi. Bu hem Erkeğe hem bayana Bağlı bir durum.

Bu eşinle senin arandaki ilişkiye bağlı. Biz de şimdilik hiç değişiklik yok.

yenigeln_ .!.:

Merhabalar kızlar aklima takilan hatta cocuk olmasini istemedigim koktugum bu durum gercek mi.. cocuktan sonra veya hamilelikten itibaren eşler uzaklasiyo mu birbirlerinden kafam cok karışık cokuzgunumcok

Genişletmek için tıkla...

kızımdan önce benim evlilik pamuk ipliğiyle tutunuyormuş.şimdi altın bir zincirle tutunuyor.Rabbim sağlıklı sıhhatli evlatlar nasip etsin

yenigeln_ .!.:

Merhabalar kızlar aklima takilan hatta cocuk olmasini istemedigim koktugum bu durum gercek mi.. cocuktan sonra veya hamilelikten itibaren eşler uzaklasiyo mu birbirlerinden kafam cok karışık cokuzgunumcok

Genişletmek için tıkla...

bence öyle olsaydı kımse ıkıncı çocugu yapamazdı teknik olarak tabıkı bebek kendını toplayana kadar bıraz uzaklaşma oluyordur ama bu gecıcı bı durumdur

Tamamen adamın karakterine bağlı çocuk sahibi olmakla alakası yok
hamilelikte ve sonrasında cinsel yaşam pekala sürüyor

Bu konuda en büyük pay kadınların malesef..
Ben bebeğim doğunca 2.kişilik bir dünya kurdum kendıme. Kutsal anne pozlarına girdim ve babamızı dışladım. 1 senenın sonunda babamızı hatırlaıdm
sonra o tavır aldı kızım 3 yaşına girene kadar ağır sendromlar yaşadık ama şükür ki atlattık..
bebeğinizle ortak ilgilenin , sen altını değisemezsin , mamasını sıcak yaparsın , banyo yaptıramazsın dıye dışlamayın. her taşın altına ortan koyun elinizi.

evlilik sadece cinsellikten ibaret değilki..
tabiki çooooooooooooook önemli bir faktör..
ama evlat... bambaşka.. kadınla erkeği bir araya en çok bağlayan maddi zevklerin dışında bişey sunan manevi faktör evlat.. biz daha çoook sarılıp uyuduk evlatlarımızdan sonra.. ev lduk aile olduk... aşk olduk... kilo demişler.. evet sıkıntı beğendirmek ister herkes kendini kızımdan sonra kilolarımı veremedim.. oğlumda çoğu gitti.. sonra yeniden süpriz bi hamilelik.. geçen gün ağlamaklı oldum.. sen beni artık beğenmezsin.. koca bir göbeğim var.. ... gelip sarıldı.. bana üç evlat vermiş emektar göbüşün buna mı üzülüyorsun sen dedi.. belki oda yanında çok daha güzel çok daha alımlı birini istiyordur bilmem ben bir gün hissetmedim.. karşımda beni çooooooooook daha derinden seven bir adam var.. cinsellikmi hiç değişmedi.. tabiki doğum sonrası ağrılarım oldu.. hamileliğin belli dönemleri yasaktı ama sımsıkı sarılıp uyurken bile aile olmanın keyfi vardı.. yetti yetiyor bin şükür

ben de eşim çocuğu daha çok sever diye doğurmak istemiyorum. yani en azından kimselere itiraf edemediğim sebeplerden biri de bu. ikinci plana atılmak istemiyorum......................

cinselliği gözümüzde çok mu büyütür olduk bilemiyorum. evet önemli ama bazen hormonlardan, duygulardan, sağlık sorunlarından dolayı ara vermek, istememek evliliği öldürmez. hamile iken ben hiç istemiyordum bi ara mesela ve aynen eşim de korkuyordu, çekiniyordu bana dokunmaya.

eşler arasındaki ilişki evlilikte nasılsa bu süreçte de ona göre şekillenecektir. zaten huzursuz, mutsuz bir evliliğiniz varsa çocuk o evliliği güçlendirmez yıkar ama evlilikte zaten saygı, sevgi, huzur varsa bu süreçte eşler birbirine daha çok kol kanat gerer. ha ilişkinin boyutu değişiyor. bu da erkeği ve kadını biraz sallıyor. artık istekler bebeğe göre belirleniyor, planlar, gezmeler, yemeler ve en önemlisi uyku. hepsi bebeğin yaşamına göre ama bu süreçte size sahip çıkan, destek olan, yavrunuzu beraber büyüttüğünüz adama daha çok aşık olmamanız işten bile değil.

Valla canım hamileleikden sonra tabi insan kendini daha cok kolluyor eşinde bebeğe sana zarr vermek istemeyince haliyle biraz sakınıyorsun, hareketlerini kısktlıyorsun.ama hiçde uzaklaşma olmuyor aksine daha daha üzerine titriyor kocan sen kızsan bile agzını acamıyor hotmonlardan diye:)) ben konşmasam küssem bile gelir göbeğimi öper sever konusur kızıyla.hiç öyle birşey yok yani

Mecburen uzaklaşıyorsun ve sana eşinden çok muhtaç olan bir bebek oluyor. Mesela hamileyken ben açıkcası herşey koktu bana eşime bile yaklaşamadım. Cinsellikse ortada bir bebek varken (hamilelikte yani) çok ama çok zordu ayda en fazla bir kere açıkcası. Hele son zamanlar hiç yaklaşamadım. Lohusalıkta zaten 40 gün yasak ve bebekten gözün adamı göremiyor. Sonra gece gündüz sana bağlı bir birey var. Göğüslerin de onun oluyor artık ben kocama dokunduramıyorum emzirdiğim için. Yani kocaya olan sevgi azalmıyor kesinlikle ama öyle istediğin zaman sarılamıyorsun bile bak benim bebiş bir yaşını geçti adamla yan yana oturduğumda bizi dövmeye kalkıyor kıskanıyor.
Ayrıca doğumdan sonra bir yıl yine bebekle uğraşmaktan ve emzirme hormonunun yaptığı isteksizlikten dolayı cinsellik olmadı. Daha yeni yeni yaşayabiliyoruz bebeğimiz müsade ettiği sürece.

Herkeste farklı olabilir. Evet azda olsa oldu bizde de fakat benim ikizdi. Zaman ayırmak kendimiz için zordu ama şimdi daha iyi eskisi gibi yani.dışarı çıkıyor uz. Onları yaptırdıktan sonra başbaşa kalıyoruz ne bileyim oluyo yani bi şekilde.ama ortamı da oluşturmaya çalışıyoruz elimizden geldiğince. Hiç bi zaman hiç bi konuda kapıp koyuvermedik. Sadece bi dönem annem de kaldım. O kadar

evet kötü etkilendik biz açıkcası. daha doğrusu ben etkilendim. bütün geceyi uykusuz hortlak gibi geçirirken kocamın uyumasına ve kendisi sabah işe gidecek olduğu için bunu kendine hak görmesine sinir oluyordum. çocuk büyüdükçe her şey düzene girdi. o da baba olmayı öğrendi yavaş yavaş. tabi ailelerin de etkisi var. çocuk olduktan sonra doğru dürüst yalnız kalamadık hiç. herkes aynı şeyi yaşayacak diye bir şey yok.

zeytinagaci .!.:

ben de eşim çocuğu daha çok sever diye doğurmak istemiyorum. yani en azından kimselere itiraf edemediğim sebeplerden biri de bu. ikinci plana atılmak istemiyorum......................

Genişletmek için tıkla...

Eşin değilde sen daha daha çok seviyorsun çocuğu tüm ilgin ona kayıyor adamı unutuyorsun sonuç ilgilenmeyice malum erkekler mutasyona uğruyor hemen .sıcak havada hani et dışarda azcık kalsa kokar ya erkekte az ilgi gösterme hemen hazır zaten başlıyor eee soğudum senden ee dokunmak istemiyorum sana ee sen zaten çocukla ilgileniyorsun o yüzden ben ayrı yatıyorum ee iş var du ben ya odada yatayım falan filaann netice çatırdayan evlilik ama yıkılmıo merak etme çiftlere göre değişen şiddette depremler oluyo o akadar yani eşinden değilde kendinden korkmalısın bence

ilk zamanlar çocucuğun derdinden başka bir şey gelimiyor ki akla. kafanın tek yorulduğu şey ona yetebiliyor muyum oluyor. bu arada zaten bir bakıyorsun uzaklaşmışsın. babayı saf dışı bırakıp kendiniş yalnız hissettirmemek bebek bakımına ortak etmek gerekiyor tecrübeyle sabit.

bizde her ikimizde bebeği isitiyorduk ama erkekler farklı yaa.. kadının üzerinde türlü yükler var ama onlar kendi keyiflerine düşkün..cok sıkıntılıyım bu konuda çokk