söz gerçekten çok güzelmiş. ne güzel anlatmışsınız. yapılması gereken sadece beklentileri yüksek tutmamak galiba. hayalkırıklığı olmazsa mutsuzluk ta olmaz inşallah
:)) ifade tam beni anlatıyormuştoz pembe gözlükler çıkmaya başlamış hayırlısı
belki kayınvalide geçinilmesi mümkün bir insan olsa gurbet olduğunu anlamayacaktım. Cennet gibi bir yerde idik çünkü. 
aynı durumdaydım, başka şehre evlendim, 2 sene oldu. işe başladım çevre edindim okadar huzurluyum ki. eşimin ailesiyle çok iyiyiz, hiç sorunumuz yok ama ben bunu çok sık görüşmemeye bağlıyorum, meleketime evlenseydim, sürekli anneme giderdim eşim kızardı evliliğimi oturtamazdım diye düşünüyorum. uzak olmak bana çok iyi geldi. çok özlüyorum tabi ailemi memleketimi ama okadar olacak.merhaba kızlar
kısmetse yaklaşık 1 ay sonra düğünüm var. 1 senelik nişanlıyız ve ben başka şehre gideceğim. başlarda her şey çok toz pembeydi, giderim, sevdiğim yanımda olsun yeter, nolcak canım uçağa bin 1 saate burdayım gibi, zaman geçtikçe daha gerçekçi bakmaya başladım. evet duygularım değişmedi ama yaşayabilceğim olumsuzlukları düşünmeme engel olamıyorum
hele bir de evliliğin ilk senelerinin zor olduğunu öğrendikçe, yeni ev, yeni çevre, yeni hayat. her şeyi çok mu toz pembe gördüm diyorum. birazcık gözüm korkuyor anlayacağınız:)
özellikle başka şehre gelin gidenler, bana verebileceğiniz tavsiyeler var mı? boşluğa düşmemek için? ya da kendimi hazırlamak adına yorumlarınız söyleyecekleriniz varsa çok sevinirim.
işin açıkçası mutsuz olup eşimi de mutsuz etmekten korkuyorum kızlar.. alışamamaktan.
bır kere ıstanbul gıbı metropolıt bır sehırden kayserı gıbı muhafalazar bır sehre gıtmek, ayrıca denız ıklımınden kopupta karasala gecmek ılk etapta bu sızı zorlayacaktır.istanbuldan kayseri'ye gidiyorum. nişanlımın ailesi aynı şehirde evet. burdan okuduğum sorunlarla, ne kadar aramız iyi de olsa, evlerimizin yakın olmaması için baya çabaladım ve çok şükür kazandım
çalışma konusu hala belli değil, burda 1 sene çalıştım ama orda çalışırsam gidip gelmelerim sık olmayacak, onu düşünüyorum.
