Arkadaşlar merhaba,buraya üye olduğumdan beri haddim olmayarak bile olsa yorum yapabileceğim hayatlara bende önerilerimle katıldım,10 aylık nişanlıyım uzun bir süredir şöyle arkadaşlarımla oturup da içimi döktüğüm bir sohbet ortamı yakalayamadım çalıştığım için corona pandemi döneminde de görüşmeme adına dikkat ettiğimiz için burada beni hiç tanımayan insanlara kendimi daha rahat açabilirim diye düşündüm, nişanlımla aşık olarak bi yola çıktık 3 senedir tanıyoruz birbirimizi ama son zamanlarda özellikle işin içine aileler girdikten sonra sürekli kavga eder olduk kendi ailesi 1 saat uzaklıkta mesafede yaşıyor nişanlım benimle aynı yerde yaşıyor evimizi tuttuk kendi bekar evinden taşınıp evlenceğimiz eve yerleşti iki kere kira masrafı olmasın diye kendi başına yemek yapamıyor bu yüzden ailem müsait oldukça çağırıyor asla ısrar yok evlenince sürekli böyle mi olcak diye şimdiden hayıflanıyor ben böyle küçük hesaplar sevmiyorum aile ailedir onun ya da benim farketmez ki ama o hep bu açıdan baktıkça bende artık onun gibi bakar oldum ve bu yüzden de sürekli tartışıyoruz yani çoğunluk hep başkaları yüzünden ve ailelerin yanında aramızın bozuk olduğunu belli ediyor geçen gün aileler biraradayken bana hiç laf atmayıp evlilikle ilgili şeyler konuşurken sürekli annesine fikir soruyor benim anneme bile değil hep en iyisi kendileri yapar kendileri bilir modunda bende artık öyle davranıyorum , eltim var o da bundan keyif alıyor en son geçen gün aramızın bozuk olduğunu farketti ve imalı laflar etti bende nişanlımla konuştum milletin ağzına laf veriyorsun ve bundan mutluluk duyan var diye uyardım ama bana eskisi gibi değer verdiğini düşünmüyorum ve şöyle birşey var sosyal medyada fotoğraf paylaşıyorum o akşam ya da ertesi gün aramız bozuluyor ,onların ailesine bir topluluğa giriyoruz gayet iyiyiz akşamına kavga ediyoruz nazar mı değiyor nedir anlamadım hep bu şekilde oldu, bir insan mobilya seçmeye giderken mutlu olur değil mi hevesle gidip hüsranla dönüyorum eve eşya geliyor yerleşmeye nasıl olucak diye heycanla bekliyorum bi bakıyorum kavga çıkıyor ağlayarak eve dönüyorum eşyada hevesim kalmıyor corona yüzünden düğünü erteledik inanın ki üzülmedim stres yapmadım sağlık önemli diyip önüme baktım ama bu tür şeyler artık hevesimi kırıyor eve tek bir çöp alasım yok kötü hırslı bi enerji mi var nedir yanlış yere mi harcanıyor bu enerji çözemedim babaevinden ayrılıp beni ne bekliyor bilmiyorum her akşam yalnız başıma bi köşede oturup ağlamak istemiyorum kendimi çok yalnız hissediyorum,nişanlıma bana yaşattıkları için aileme laf söylediği için sarılmak onu düşünmek bile gelmiyo içimden