Eşimle uzun zamandır sorunlarımız var ve bunlar cinsel sorunlar çoğunlukla. İlişkimizin başında önemsemediğim, görmezden geldiğim şeyler şimdi gözüme çok batıyor. Eşimi seviyorum, ama uzun yıllardır en az beş altı senedir ben talep etmezsem hiç cinsel hayatımız yok. Kadın gibi hissetmiyorum hatta erkekleşiyorum. Hayat enerjimi kaybediyorum. Çok kırılıyorum ve kendi kendime onaramıyorum. Uğraştım terapilere gittik, ama özünde olan sanırım bu. Yani kendisi sevilsin şımartılsın istiyor. Oysa benim bi kadın olarak buna ihtiyacım var. Beni arzulamıyor, bende artık iyice cinsel anlamda ondan soğudum. Normalde erkekler cinsellik konusunda daha arzulu ve ısrarcı olmaz mı. Aylar geçiyor ve talep etmiyor, beni arzuladığını hiçbir zaman hissetmiyorum. Boşanmak bana çok korkutucu geliyor. Boşanırsam maddi olarak kendime yeterim. Toplum baskısı beni korkutuyor. Ama böyle de çok acı çekiyorum. Boşanan ve kendini toparlayanlar bana yol gösterebilir mi