- 4 Kasım 2020
- 6
- 4
- 1
- 26
- Konu Sahibi agiryasamlarxs
- #1
Merhaba.Eşimle üç senedir birlikteydik ve bir senedir evliyiz.Küçük yaşta evlendim.Ve bu arada inanın 40 yaşında bile yapılsa evlilik olmaması gereken,yıpratıcı bir eylem bence.Ben durumumu şöyle anlatayım.Eşim babası ile birlikte çalışıyor.Ve eşimin ailesi ile altlı üstlü oturuyoruz.Çok şükür hiçbir problemimiz yok yardımları da çok ama dürüst olmak gerekirse,tabii ki daha rahat olmak adına başka bir yerde yaşamak isterdim.Bunu eşime dile getirdiğim olabiliyor.Yaşıma göre bu altlı üstlü oturma olayının seviyesini güzel belirlediğimi düşünüyorum.Eşimi hiç zor durumda bırakmadım.O da beni bırakmadı.Fakat aynı işte olmaları babasının çalışanının olmasının şöyle bir problemi var hiçbir şekilde izni yok beraber doğru düzgün vakit geçiremiyoruz.Tatil planı yapıyoruz yıllık izin alıyorum sonra pat o gün gidemiyoruz.Yüzüm düşünce de kayınbabam ben sizi kışın x yere göndereceğim masrafları benden diyor ama ben kimseden finansal bir şey beklemiyorum buna ihtiyacım yok ikimiz de maaş alıyoruz. Benim tek ihtiyacım özel vakit geçirebileceğimiz zaman.Ben bunları bile güzel idare edebildiğimi düşünüyorum.Ben eşimi aşırı seviyorum ama böyle sapıkça biraz galiba bilmiyorum.Uyanıyorum güzel yüzünü görüyorum ya bir sürü fotoğrafını çekiyorum akşam yanımda yatıyor bir sürü fotoğrafını çekiyorum hiçbir ayrıntısını atlamak istemiyorum.Hayalleri var sırf hayallerine kavuşabilsin diye sabrediyorum yanında oluyorum.Ama tüm bunlar oluyorken seviyorum demesine rağmen hiç sevildiğimi hissetmiyorum.İşle ilgili bir problemim var paylaşıyorum iki dakika sonra kızmaya sesini yükseltmeye başlıyor onun dediği gibi yapmadığım,yapamadığım için.Ya da ben bir duruma kızmıyorum ama dalga geçiyorum başım ağrıyor konuşma falan diye beni tersliyor tamamen bana zıt olan karakterdeki insanları örnek verip onlar gibi oldun beni erken yaşta öldürceksin çenenle falan diyor oysa normal derecede konuşuyorum.Ailem ya da arkadaşlarımla ilgili bir derdimi paylaştığım an o olayı bana kullanıyor gibi oluyor kinleniyor bu sefer ben bir daha bir şeyimi paylaşmıyorum o zaman da sen benimle hiçbir şey paylaşmıyorsun diye trip atıyor.Bana başım ağrıyor konuşma dedikten sonra ailesiyle telefonda konuşuyor mal mülk hakkında bir şeyler oluyor sürekli bunları konuşuyor annesiyle babasıyla ama ben öyle takılıyorken eğleniyorken başım ağrıyor diyip susturuyor.Kendimi fazlalık gibi hissediyorum.Bunları belirttiğimde ise yine bana kızıyor.Soruyorum benim diğer kızlardan veya kadınlardan eksiğim ne ben neyi yanlış yapıyorum düzeltmeye razıyım yeter ki iyi olalım diye (çünkü hep beni yanlış,nankör ve hatalı buluyor) cevap hiçbir şey diyemiyor.Beni sevmiyorsan ve değer vermiyorsan söyle ayrılalım ben kimseye hayatı zehir etmek istemiyorum diyorum seviyorum diyor.Ne yapacağımı şaşırdım bazılarını üzmemek adına ve çoğu kişiye de güvenmediğim için kimseyle paylaşamıyorun yaşadıklarımı burada da kafam karmaşık iken net yansıtabildim mi yaşadıklarımı bilmiyorum ama ne yapmam gerekiyor fikirlerinizi alabilir miyim?Eşimi seviyorum ve yapabileceğim bir şey varsa yapmak istiyorum.
