Evimiz-Eşimiz-Bebişlerimiz

valla ben hep hayal ettiğim yaşta bebek sahibi oldum .. planlı bir bebek değildi bizimki yani istiyorduk ama birkaç ay daha sonra ama olsun aşk böcüğü oldu bizimki :))) iyiki de oldu valla ama ağlak bi kadın oldum onun yüzünden sürekli her şeye ağlar oldum .. hatta artık rüyalarım bile tamamen onun üzerine :))
siz yine gündüzleri sadece bebişlerle uğraşıyorsunuz bende iki bebek var biri peri kızım diğer ise kocişim :)) adam öyle bir iş yapıyorki gönderiyorum 5 saat sonra evde :)) ee haydi bu sefer öğle yemeği hazırla onunla da ilgilen vs. gerçi bir bakıma çok çok iyi bana her konuda yardımcı oluyor ama bazen çekilmez bir hal alıyor ona da söylüyorum valla hani şimdi gitsen akşam gelsen diye :)) ama olsun hayatımın artık iki aşkı var bir kalp iki aşkı taşıyor :)

kızlar bebişim olalı daha bi sinirli olmaya başladım eşim bi hareketi yanlış yapsa ağlamak yerine çılgına dönmüş gibi saldırıyorum bebişimin yüzüne gülerken eşime karşı tam tersiyim ilişki açısından bana pek dokunmuyor yoruluyorsun kıyamıyorum vs diyo ama sinirleniyorum odamızın kapısını bizde pek açamıyoruz :)))) yani kısacası aşk meleğime cennet bahçeme karşı sevgi doluyum ama eşime karşı aynı duyguları hissedemiyorum adam eve gelir gelmez çocuğa değilde bilgisayara sarılıyor arada yardım ediyor ama nebileyim belkide şuan sıkıntıdayım inşallah aşıp eski aşkımıza ilişkimize dönücez yazı bende iple çekiyorum

bende kasım annesiyim normalde aralıkta beklediğim bebeğim dayanamayıp erken geldi hep okuyorum yazılarınızı ama ilk kez yazıyorum umarım benide alırsınız aranıza benimde ilk bebeğim 25 yaşındayım bir yıllık evliyim o kadar çok istedimki bu meleği bebeğimi kucağıma aldığımda sebepsiz yere ağlamaya başlıyorum keşke eşim tarafındanda bu kadar şanslı olabilsem doğum sırasında uzun süre eşiminailesinde kaldım ve bu süre zarfında ayrı kaldık eşimle bilmiyorum ondan bilmiyorum bebekle ilişkiyi yüretemiyorum ama kocam eve geliyor ve bil. başına oturuyoe gecede bbek ağlıyor diye beni yalnız bırakıp başka odaya gidiyor ve bende bebeğimle ağlamaya başlıyorum kendimi yalnız hissedip çıldıryorum iyiki bebeğim ve kadınlar kulübü var:enbuyukkk::enbuyukkk::enbuyukkk::enbuyukkk::enbuyukkk::enbuyukkk::enbuyukkk::enbuyukkk:

Zeynep kendinşi yalnız hissettiğini eşinle konuştun mu canım. Bazen onlardan bir şeyler bekleyip karşılığını bulamamak yerine onalarla iletişim kurarak yapmak istediklerimizi, beklentilerimizi anlatmalıyız. Çünkü işte adı üstünde erkek :) Benim eşim de ne yazık ki işe gidiyorum uykusuzluk beni çoke tkiliyor diye ayrı odada yatıyor ama bir süre sonra ben de bunun daha rahat olduğunu anladım. Aksi takdirde bir de o uyanmasın diye dikkatli olmaya çalışıyordum. Ama bu birbirimize sarılmamızı ve sevmemizi engellemiyor. 1 buçuk ay sonra ben de işe başlayınca yeniden beraber yatıcaz çünkü ikimiz de aynı sorumluluğu taşıyacağız o zaman. Üzülme ve eşinle konuş canım yoksa birbirinizden uzaklaşırsınız. Eminim yardım edecektir sana.

genç anneler iyiki genc anne olmuşsunuz.keşke bende 22 hatta 20 yaşımda anne olsaydım.çünkü şu an o zamanki enerji ve cesareti kendimde bulamıyorum.ben bu bebeği çok bekledim.uzun seneler hep olcağı zamanı bekledim.ve elhamdülillah 29 yaşımda kızıma kavuştum.(10 gün sonra 30 olacam).
ben de onca senenin üstüne yıllardır kurulu bir düzenimizin ve 2 kişilik hayatın rahatlığından ve başıboşluğundan sonra bebekli hayata alışmaya çalışıyorum ve tabiki çok zorlanıyordm,önce den her işim planlı idi.misafirimi en güzel şekilde ağırlıyordum.akşamları ve haftasonları eşimle dolu dolu vakit geçiriyordum. ve ütüm temizliğim yerli yerindeydi.ben bebek oluncada herşey aynı olacak sandım heralde ki şimdi akşama kadar pijammaılı yatagını bile kapatamayon darmadağınık biri oldum.ve bunları yapamayınca ve bebeğimi durduramayınca dayanamadığımı hissediyorum.napıcamı şaşırıyorum.mesela buğun 11 den beri kızımı uyutmaya çalışıyorus saat suan 6 ve eşim kucağında bebişle solonda 4 dönuyor..ben artıkk zayıflayan sinirle kızıma bağırdıgımı fark ettim ve çok üzüldum çünkü buna hakkm yoktu.bu zorluğa biz kendi isteğimizle talip olduk hatta olması için günlerce ağladım.inanın arkadaşlar öyle üzülüp ağlamaktansa böyle yorulmak ,dağınık olmak ,bakımsız kalmak,eşinle iki kelam edememek ,uykusuz kalmak hepsi büyük bir nimet.şimdi onun yüzüne bakınca iyiki uykusuz kalıyorum iyiki onun için dağınık yaşıyorum diyorum.çünkü o benim yıllarca beklediğim en büyük mutluluğum.ya hiç olmasaydı.allah butun bunları anne olmak isteyen herkese yaşatsın.

bizde şimdi eşimle bir nisan gelse diye gün sayıyoruz.durmayınca alır kızı sokağa atarız kendimizi diye

ay mucize sabah sabah gözlerim yaşardı valla ne güzel anlatmışssın.evet bırak dağınık kalsın boşver. sen böyle anlatınca aklıma dayım geliyor.senelerdir onlarda bebek sahibi olabilmek için uğraşıyorlar ama nafile sonuç hep olumsuz. bi an anlattıklarınla aklıma dayım geldi.kızım dünyaya geldiğinde gözlerindeki o bakışı unutamam.allah tüm isteyenleri bu duyguyu yaşatsın.. bize de böyle bi mutluluğu yaşattığı için şükredelim.aman etraf dağınık olsun ,aman kendimle ilgilenemeyim yeterki bebeğim sağlıklı olsun benimle olsun,bizimle olsun...

eylül166 .!.:

herkes başlamış ben 22 yaşındayım 23 yaşındayım diye ..ay ben yazamıycam yaşımı :)))

Genişletmek için tıkla...

eylülcüm
evet benimde dikkatimi cekti herkes yastan girmiş mevzuya
bu arada niye yazamıyomusun yasını
yaz kız yaz
aha da ben yazıyorum :):sm_cool:
27 yasındayım
ve ben de erken bebek yaptığımı düşünüyorum iş hayatımda cocuktan önce yapmak istediklerim vardı ama carsıdaki hesap pazara uymadı:)

genc anneler size gelinceee!!;
fazla hava atmayııın!!!!
sizde bi gün 27 yasında olacaksınııız!!!
cok uzakta değil o günler ona göreee... :jeyyar:

saka bi yana erken anne olmak cok daha zordur heralde, hepinize Allah kolaylık versin.a.s.

Ben cok erken evlendım su anda 7 yıllık evlıyım ve ılk cocugum. Isteyerek yaptık bebısımızı. Bebekten oncekı hayatımız daha cok flort eder gıbıydı. gelecek kaygısı olmadan gezıp tozuyoduk. evle ılgılenmıyordum bıle dogru duzgun. bıldıgım yemekler makarna et sote hep kolay hep basıt seyler. yanı kısacası ev kadınlıgı yanımdan bıle gecmıyordu. bebıs dogunca bır sure annemde kaldım. eve geldım 20 gunlukken. hersey guzel hos ama vakıt anca bebege yetıyor yemek yemek lazım kı sut olsun eee ekmek arasıda olmaz eskıden oldugu gıbı :)) asıl o zaman anladım evlılık ne demek sorumluluk ne demek. oyle kendımle kala kaldım. hala altından kalkmaya calısıyorum. kımı zmaan yemek gecıkıyor kımı zaman bulasık kımı zaman camasır. ama manevı olarak hıc zorlanmadım. sankı anne olarak dogmusum. hersey ıcgudusel kendılıgınden.bebısle hersey yolunda yanı. ama esımle uzagz genelde herkesde oldugu gıbı. acıkcası hıc dert etmıyorum cunku bende ıstemıyorum :S. sımdılık ıyı boyle butun dıkkatım bebıste ay bı de zor gelıyo walla bebek uyudumu yok uyandımı yok hemen banyoya vs kosturmaca bı seyde anlamıyorum kı :))

zeyne ve julianne ve kasım anneleri yardımlarnız için çok teşekkürler ama konşmayı çok denedim olmadı bana işte ne kadar yorulduğundan akşam eve gelince dinlenmek istediğinden bahsedince pes dedim çünkü ben yaklaşık iki aydır uyku ney bilmiyorum gece bebeğim hiç uyumuyor gündüzde eşimin içine ettiği evi toplamaktan vakit bulamıyorum ama mucizenin bahsettiği gibi bebeğim herşeye değer iyiki rabbim nasip etmiş bu güzelliği bana.benimde ablam bebek sahibi olamayanlardan bebeğim doğunva o kadar çok ağladıki anlatamam hem sevinç hem kendi durumu için heralde.rabbim isteyen herkese versin inşallah :Saruboceq:

Kızlar öncelikle bebişlerinizi güle güle büyütün, Alllah bağışlasın...

Kasım annesi değilim benim 1 yaşında bir kızım var ama yine de yazmak istedim....

Yazdıklarınızda kendimin geçen kış ki halini gördüm...

Anne olmak çok güzel bir duygu ama psikolojik olarak biraz zorlanıyor insan....

Eski rahatlığını arıyor....

Ama sabır herşeyin üstesinden geliyor, kızımla atlattık şükür o günleri büyüdü artık istediğimiz her yere gidiyoruz...

Darısı başınıza....

Zaman çabuk geçiyor Allah hepinize kolaylık versin....

Ben de yaşlı annelerdenim sanırım..31 yaşında yavruma kavuştum 2,5 yıllık eviliym..

Bir gün 50-60 gün evden çıkmayıp sıkılmayacağım,kafayı yemeyeceğim hiç aklıma gelmezdi..Sabah uyanıp akşamın nasıl olduğunu analmaıyorum..Eşim de sağolsun yardımcı oluyor bana..Ama eşim de ben de şöyle yana yana uzanı tv izlemeyi özledik en çok..Olsun onun o varlığı ibakışı herşeye değer.. İyi ki varsın canım yavrummm...