Evimiz-Eşimiz-Bebişlerimiz

ben de çok zorluklar yaşadım.evlendikten sonra ev işleri,kpss hazırlığı,kocanın istekleri derken çok zorlandım.üstüne bir de beklenmeyen ani fakat sevimli bir misafirimiz daha eklenince sorumluluklarım kat kat arttı.ne doğru dürüst yemek yapabiliyorum,ne ders çalışabiliyorum.bu gidişle atama da olmayacak.neyse atama olmadan bebeği bari aradan çıkarmış olduk :roflol:

ilk bebeğim 22 yaşımdayım nisanda evleneli 3 yıl olcak...bazen daha ben kendimi çocuk gibi hissediyorum çocuk yaptım diyorum ama kızımı kucağıma alıp sarılınca erken anne olduğum için seviniyorum iyiki yapmışım kızımla bukadar erken tanışmışım diyorum.benden daha erken anne olanlarda vardır tabi.kızıma doğduğundan beri yalnız bakıyorum.ev,eş,bebek bunların arasında kendimi unutuyorum ama daha çok yeni anneyiz bu tempoya ayak uydurup kendimizede vakit ayırmayı öğreniriz bence.eşimde bana çok yardımcı birlikte bakıyoruz kızımıza.benim bunaldığımı hissedince beni hemen biyerlere götürür.her konuda yardım eder bana bazen canımıda sıkar ama okadar da olsun:)evde çok sıkılıyorum bazen ama yaza kadar bebeklerimiz biraz büyüycek kızlar o zaman onlarla birlikte gezcez...

evet elifçim herkes yazı bekliyo sanırım.bütün umutlarımızı yaza bağladık:))

kızım hayatıma öyle renk kattı ki...bende hala 22 yaşında olmama rağmen bu yaşı erken görmüyorum çünkü ben daha ilkokula giderken 4 yaşında kardeşime baktık babamla...onu ben yetiştirdim bir çocuk bir çocuğu yetiştirdi yani...
zorlanmıyorum demeyeceğim evet zorlanıyorum ama bunlar tatlı yorgunluklar bazen kızıyorum baş edemediğim oluyor fakat,onun bi gülüşü dünyayı unutturuyor bana..meğer ne güzel bir duyguymuş annelik evet kendimi iyice saldım saçımmış,makyajımmış hepsi fasa fiso kendime vakit ayıramıyorum ama olsun hiç önemli değil hayata bir melek kazandırdıktan sonra işte biz şimdi tam bir aile olduk:)

bu arada kocişim en büyük yardımcım onu çok seviyorum:asigim:

herkes başlamış ben 22 yaşındayım 23 yaşındayım diye ..ay ben yazamıycam yaşımı :))) benimde şu an en önceliğim kızım melis..koca ve ben ikinci plandayız şimdilik..ev işleri desen pazardan pazara kociş evdeyken..onun dışında tık yok..aşk hayatımız hala aynı heyecanda ama yatak odasının kapısını unuttuk :)))ben desem aldım başımı gidiyorum ..ne ağda ne kaş :)))

evlendiğimin ikinci senesi anne oldum... iyikide olmusum..hihoyyyt Allah isteyen herkese yaasatsın bu duyguyu:Saruboceq: artık evi fln gözümün gördüğü yok..haftada bi anca eve benziyookaydirigubbakcemile3 kendim desem saldım cayıra hesabıı bazen pijamalarımı bile degistiremiyorumkaydirigubbakcemile3..ama kociş destek oluyo neyseki hakkını yemeyim:asigim: bazı konulardada bilmişlik taslamasa hiç bi sorun kalmıyacakklava:

3. senemizde geldi oğluşum dünyamıza. ben 30 yaşındayım yaw..kocamışım sizin yanınızda. herşey çok ama çok zor geliyor. eskiden acayip titizdim evim konusunda, hergün temizlik yapardım ve de kocişe akşam mutlaka şık masa ve de kendim de mutlaka giyinir, makyajımı yapar öyle karşılardım. zaten çoğu zaman yemeği yiyip, dışarı çıkardık gezmeye. ama şimdiiii...evi b.k götürüyo valla. pazardaaaan pazaraaa temizlik. yemek derseniz, yaptığıma dua ediyo kocişim, bi de nasıl yemek yaptın diyo. kendime gelince. aldım başımı gidiom kıslar. ojeyi bi sürüyom 10 gün duruyo :))))) bu arada oğluşumuz hala ortamızda yatıyo ve de bizim aşk hayatımız diye bir şey henüz yokk. nasıl olacak onu da bilmiom. oğluş herşeyimiz oldu. kocişin de hakkını yememek lazım. çok yardımcı bana her konuda. ama annelik çok zormuş...

valla baksana güzelim herkes çok genç yaaa, ben sene itibariyle 31 oldum ((. kocamış diilim de neyim bunların yanında. valla en güzelini yapmış erken yapanlar. bugünkü aklım olsa ben de erkenden yapardım. valla bazen kafam kaldırmıyo sesi. 20 yaşındaki kafamla şimdiki bir mi yaa.

Ayyy ebuka bi alemsin..bizde sana cok yakiniz canim merak etme o konuda.

düsünüyorumda ben 20 lerde bebe yapsam bakamazdimki,daha kendim anca büyüdüm..

kolay değil tabi bir insan yetiştirmek.sorumluluğu ağır.ama zorluk annelere yani bize.babamız akşam geliyor canım cicim,mucuk mucuk,gecesi gündüzüyle zor anları ben yaşıyorum ama yüksünmüyorum bunalıp ağladığım çok oldu.eşimede kıyamıyorum,ben gündüz evdeyim,kızımla uyuyorum ama adam gündüz çalışıyor,gece rahat etsin diyorum.
gelelim kızımla yaşamıma;o benim canım,kelimelerle tarif edemem,bal küpümü.bunca zaman niye beklemişim.5. yılımızda kucakladık bizde.her anne gibi bende yavruma aşığım.ilk günler zorda olsa şimdi alıştım.onsuz olamıyorum.şimdiilerde rahatladıysam en büyük yardımcım annem.evi çok yakın bana.misafirim çok fazla,anneme çağırıyorum,o torununu seviyor,uyutıuyor,ben işimi yapıyorum,çarşı pazar dolanıyorum.hayatımdan çok memnunum çok şükür.zaman zaman aksilkler olsada herşey yolunda benim için.