27 ağustos geliniyim arkadaşlar, Türkiye'nin bir ucundan bir ucuna gelin gitcem, 1 aydan uzun zamandır evden ailemden nasıl ayrılcağımın sancısıyla kendimi yedim bitirdim, napcam o gün çok merak ediyorum evden çıkarken, hele babama sarılınca:.(( düşüncesi bile mahvediyo insanı... nişanlımdan, ailesinden soğudum ''onların yüzünden ailemden ayrılcam psikolojisi''yle... hergün youtube'da gelin çıkarma videoları izleyip ağlıyorum bi güzel:)) mazoşist miyim neyim bilemedim... var mı böyle kendini helak edip sonra amaaan üzülme canım geçiyo bu duygu diyen? teselliye ihtiyacım var çok fena(
tesellisi bende degil ama.beni de şimdiden sarıyo bu düşünceler... eger kısmet olursa sevgilimle evlilik ,7 8 saat mesafeye gidicem.ailemi bırakıp
gerçi uçak falan filan yarım saat kadr sürer ama uzak işte..
senin için kolay olur umarım cabuk atlatırsın.en önmlisi gittign yerde mutlu olman.
ben uzaga gitmiyorum arabayla onbes dk ama aynı sorun bende de var. özellikle annem kıs aylarındaki şimşeklerden cok korkar. bende aynı sekilde. hep yanlarına gideerdim onların. bugün farkında olmadan daldım yine gözümden yas geldi ister istemez. kusak bağlama zamanı ne yaparım bilmiyorum (
2004'ten beri üniversite, tayin vb. sebeplerden ailemden uzakta yaşıyorum zaten. pek fark olmaz benim açımdan diyorum ama annem bu farklı diyor. bakalım görcez az kaldı...
2004'ten beri üniversite, tayin vb. sebeplerden ailemden uzakta yaşıyorum zaten. pek fark olmaz benim açımdan diyorum ama annem bu farklı diyor. bakalım görcez az kaldı...
bende aynı şekilde üniversite ve iş nedeniyle ayrıydım ailemden..ama gerçekten annenin dediği gibi bu çok farklı 2 aylık evliyim..hala alışamadım...insan çok özlüyo..