İbrahim Süresi :
Mekke döneminde inmiştir. 52 âyettir. İçinde Hz. İbrahim’den ve ailesinden
söz edildiği için bu adı almıştır. Sûrede başlıca imanın temel konuları olan
Allah’a iman, peygamberlere iman, öldükten sonra dirilme ve hesap ele alınmaktadır.
Hicr Süresi :
Mekke döneminde inmiştir. 99 âyettir. Sûre, adını 80. âyette geçen “Hicr” kelimesinden
almıştır. Hicr, Medine’nin kuzeyinde vaktiyle Semûd kavminin
yaşadığı bir yerin adıdır. Sûrede başlıca Allah’ın birliği, peygamberlik, öldükten
sonra dirilme ve hesap konuları; peygamberlerin, çeşitli zamanlarda azgınlara
ve inkârcılara karşı verdikleri mücadeleler çerçevesinde ele alınmaktadır.
Bu sûrede ayrıca ilâhî kitapların kendisiyle kemale erdiği Kur’an’ın, her
türlü tahriften korunacağı hükmü de yer almaktadır.
Nahl Süresi
Mekke döneminde inmiştir. 128 âyettir. Sûre, adını 68. âyette geçen “en-Nahl”
kelimesinden almıştır. “en-Nahl” bal arısı demektir. Sûrede başlıca, kâinatta
Allah’ın varlığını ve birliğini gösteren deliller, vahiy, öldükten sonra dirilme
gibi konular yer almaktadır
İsra Süresi
26,32,33 ve 57. âyetler ile 73-80. âyetler Medine döneminde, diğerleri Mekke
döneminde inmiştir. 111 âyettir. Sûre, adını ilk âyetin konusu olan “İsrâ”
olayından almıştır. “Geceleyin yürütmek” anlamına gelen “İsrâ”, Mîrac yolculuğunda,
Hz. Peygamberin bir gece, Mekke’den Kudüs’e götürülmesini ifade
eder. Sûrenin diğer bir adı da “Benî İsrâil Sûresi”dir.
Kehf Süresi
Mekke döneminde inmiştir. 28. âyetin Medine döneminde indiği de rivayet
edilmiştir. 110 âyettir. Sûre, adını; ilk defa dokuzuncu âyette olmak üzere,
birkaç yerde geçen “kehf ” kelimesinden almıştır. Kehf, mağara demektir.
Sûrede temel konu olarak, inançları sebebiyle öldürülmekten kurtulmak için
bir mağaraya sığınan gençlerin mucizevî hâlleri, ayrıca Hz. Mûsâ ile Zülkarneyn
konu edilmektedir.
