Merhaba,
Buraya biraz iç döküş olarak yazmak istedim. Evde geçen hafta sözüm oldu. Öncesinde çekirdek aile tanıştı. Nişanlımın babası yok. Tanışmadan sonra gerek yok fazla açılmayın dememize rağmen k.validem sağolsun takısından bohçasına herşeyi fazlasıyla yaptı. Bizde artık yapılmıyor ama onların kültüründe olduğu için yengeleri dahil herkes bohça hazırlamış. 12 - 13 bohça geldi. Hava güzel olduğu için bahçemizde yaptık. 80 kişiydik. Masa ve sandalyeleri kardeşim ve organizasyon şirketi ortak ayarladı. Bahçe süslemesi kardeşimin emeği. Kır düğünü gibi hayalimden bile güzel bir organizasyon oldu
Hem isteme hem söz sonrasında da dans ve oyun havalarıyla devam etti. Herkes çok memnun ayrıldı. Nişanlımla bana gelirsek... Sanırım gülmediğimiz bir saniye yoktu. Her fotoğrafta ağzımız kulaklarımızda çıkmışız. Kim ne dedi heyecandan hiçbir şey duymadım. Hatırlamıyorum. Tek hatırladığım o ve ben
ve biz artık nişanlıyız
iki farklı kültür olmamıza rağmen (biz göçmen onlar kürt) önyargıların aksine hiçbir olumsuzluk, gerginlik yaşamadık çok şükür. Umarım böyle devam eder.
Bu sürecin içinde olan herkesin kolaylıkla, huzur içinde atlatmasını temenni ederim. Herşey güzelken bile başlı başına zaten heyecanlandıran, geren bir durumken sadece tatlı telaşlar olarak hatırlayacağımız hatıralar olarak kalsın inşallah