Herkese iyi akşamlar,
Nişanlımla ben şu an Almanya’da yaşıyoruz, master yapıyoruz, önümüzdeki yaz evleneceğiz. Şu an benim master’ım bitmek üzere ve burada doktora başvurularına başladım. Önümüzdeki yıl nereye taşınacağımız henüz belli değil yani, muhtemelen 3-4 aya belli olacak. Biz de bu arada internetten başvuracağım şehirlerdeki ev kiralarına bakıyorduk fikir sahibi olmak için. Bu akşam ailesini aramıştık görüntülü konuşuyorduk. Kiralar nasılmış diye sordular oradan ev/eşya konusu açıldı. Annesi “çok eşya almazsınız herhalde bir yatak bir koltuk bir masa yeter size” falan dedi. Sonra da “burada Modalife’tan baktım 8 bin liraya yatak odası+salon+yemek odası takımları satılıyor olmadı siz de orada öyle ucuza düğün paketi araştırıp alırsınız” falan dedi. Bunu da üstüne basa basa birkaç kere tekrarladı. Zaten bizim taşınacağımız ev 1+1 falan olur yani benim ailem şimdiden aralarında bölmüşler bile neler alınacağını. Annem hep aradığında diyor işte yatak odası takımınızı ben alacağım diye, anneannem geçen aramış çamaşır ve bulaşık makinenizi ben alacağım diyor sağolsun. Bu yaz kuzenim evlendi oturma odası takımını babaannem almıştı, bana da diyor ki oturma odanız olursa takımını, odanız yoksa da mutfağınızın her şeyini ben alcam parasını ayırdım şimdiden diyor. Ailem bu yaz Türkiye’ye gittiğimde siz evlendikten sonra nerede yaşayacaksınız kira ödemeyin ev mi alsak size falan diyordu hatta, ben gittiğimiz şehirde uzun vadeli yaşayacağımız bile belli değil kiralarız bir ev diyip kapatmıştım o konuyu. Yani demek istediğim benim ailem daha şimdiden her şeyin en güzeli olsun diye heveslenmiş durumda, herkes bir şeyleri bizim için düşünmüş planlamış, parasını ayırdık siz seçin beğenin gönlünüzce olsun diyorlar. Bir de onun ailesine bakıyorum, zaten bu durumda alacakları tek şey salon (ki ona da takım falan almayı düşünmüyoruz yani bir köşe koltuk, televizyon ve yemek masası bu kadar), ona bile gidip en ucuzundan bulursunuz daha yeni evlisiniz pahalı bişeye gerek yok demeye başladılar. Maddi durumları da oldukça iyi bu arada, olay durumları olmaması değil.
Yani aslında aileler hiçbir şey almak zorunda değil, evlenecek olan biziz, kendi kendimize yetemeyeceksek evlenmeyelim zaten olay o değil. Hatta geçen nişanlıma eşyalı ev mi tutsak acaba hiç uğraşmadan bu işlerle diyordum. Ben öyle yeni gelinlerin tatlı telaşı kıvamında bir insan da değilim. Benim canımı sıkan daha biz hiç eşya lafı bile açmadan anne ve babasının pazarlığa girmesi, eşya almayın zaten ne gerek var ucuza bulun demesi, çamaşır makineniz de olmayıversin apartmanın altındaki ortak makineyi kullanırsınız falan demesi. Bir kendi aileme bakıyorum, bir onun ailesine ve cidden sinirlerim bozuluyor tavırları arasında böyle uçurumlar olunca. Nişanlımla da tartıştık konuşmadan sonra, “annen buna mı layık görüyor, alacakları zaten bir koltuk tv onu da almayıversinler ben zaten alsınlar demiyorum, gelip bana böyle ucuz ucuz konuşmalar yapmasınlar yeter ki” diye çıkıştım. “Sen yanlış anlıyorsun, sen büyütüyorsun, modalife ı ucuz olsun diye demedi bu ara popüler falan diye söyledi yoksa tabiki en güzelini yaparlar” falan diyor. Sanki annesi dememiş gibi ekonomik paket olaylarını, ben uydurmuşum, alınganmışım gibi davranıyor. Annesinin dediği cümleleri birebir tekrarlıyorum, “hayır o onu kast etmedi sen alındın” diyor. Arkadaşlar gerçekten ben mi çok alıngan davranıyorum sizce? Yani gerçekten öyleyse bunu bilmek istiyorum o yüzden size soruyorum, yakın olduğum insanlara sorsam yanlı davranıp karşı tarafı suçlayabilirler. Objektif yorumlar almak adına buraya yazıyorum. Şimdiden hepinize teşekkür ederim
