- Konu Sahibi yalnizkus_
- #1
Merhabalar sizi sıkmadan direk konuya girmek istiyorum. Eskiden arkadaşlarıyla görüşmekten, planlar yapmaktan, kalabalık ortamlardan zevk alan bir insandım kapanmadan sonra ev ortamına çok fazla alıştım, adapte oldum ve arkadaş ortamlarından, tatillerden, hoş sohbetlerden, akraba ziyaretlerinden iyice elimi ayağımı çektim. Pandemi süreci de dikkate alınırsa bu iyi bir şey tabi ki ama iyice içime kapanmama, insanlarla iletişimimde sıkıntılara, iş hayatında insanlarla yakın ilişkiler kurmaya karşı tahammülsüzlüğe ve sıkıcı, monoton bir yaşam tarzına yol açtı aynı zamanda. Sabahları erken uyanıp kitap okuyup spor yaptıktan sonra işe gidiyorum ve mesai çok erkende bitse tek yapmak istediğim eve gidip varsa işlerimi halledip balkonda kendimi, müziği dinlemek oluyor. Aniden komşu falan gelirse ciddi rahatsızlık duyuyorum eskiden sevinir kendimi sohbetin akışına bırakırdım. Bu değişim normal mi sizce?
Düzenleme: daha önce 13 - 14 yaşlarımda benzer problemle karşılaşmıştım ve sosyal fobi teşhisi konmuştu. Annem sürekli gezdirip insan içine çıkararak fobiyi tamamen yenmemi sağlamıştı şimdi yine nüksetti.
Düzenleme: daha önce 13 - 14 yaşlarımda benzer problemle karşılaşmıştım ve sosyal fobi teşhisi konmuştu. Annem sürekli gezdirip insan içine çıkararak fobiyi tamamen yenmemi sağlamıştı şimdi yine nüksetti.
Son düzenleme: