• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

eski yakın arkadaşımın çirkinlikleri

olumlu pozitif etrafa ışık yayan insan bulmak çok zor.

Artık dost kavramı bitti bende, çok çok zor, ne kadar yakın o kadar uzak oluyorlar bana insanlar sanki. Gerçek, benim istediğim gibi bir "dost" olacağına inanmıyorum, başkasının yanında yalnız hissetmek gerçek yalnızlıktan kötü.

Benim için aslında hiç zor bir karar olmadı çünkü o kadar bıkmışımki. İnanın hiç özlemiyorumda. Zor olan kısmı işte zaman geçtikçe bir şeyler yaşayıp yaşayıp bıkma evresine gelebilmek. En başından ilk hatalarında bunu yapsaydım belki şuan her şey cok daha farklı olabilirdi diğer arkadaşlıklarımın en azından bi kısmına zarar gelmezdi

Alışmışlık, kendimizce bahaneler, benim için net bir şey görmem falan da önemliydi. O bıkmışlık noktasına gelmeden, net bir şey görmeden kararlı olamıyordum ve çok daha uzun sürmüştü benim arkadaşlıklarım. Ben de pek özlemedim, farkında olmadan "oh" demiştim o an üzerimde ne kadar yük olduğunu fark ettim ama yine de zor zamanlar geçirdim açıkçası bu olumsuz olayları üzerimden atmaya, kaldırmaya çalışırken. Olabildiğince başında müdahale etmek, hislere güvenmek gerekiyor ama bunlar da ders işte. Biz yapamasak da bir noktada patlak veriyor, olan boşa giden, olumsuz geçen zamanlara oluyor.

Neden hala benle iletişime geçmek istiyor olabilir sizce

Benim de bir tanesi böyleydi, hem haklılığımı kabul etmiyor hem de konuşmaya ulaşmaya çalışıyor, istemiyorum dedikçe yüzsüzleşiyor ona göre "sevgi" imiş boş drama yani, bir de olmayan huylarımla beni suçluyor vs.. Bana seviyor ama gıcık da oluyor gibi gelmiştir genelde zaten fakat hırs da olduğunu düşündüm içinde genelde. Ne olursa olsun, bize hissettirilen önemli.
 
size ilişkinizi sorgulatacak, süpheye düşürecek kim varsa uzak durun bence. insanların genelde düşüncesi kimseyle kötü olmayayım eh keh keh. ama bence bu yanlış. sana zarar veren değersiz hissettiren her şeyden herkesten uzak durmalı. ne pahasına olursa olsun.

ben cok pismanım mesela, birini yeni atlattım. keşke muhatap almasaydım da arkamdan soguk deseydı suan bu durumda olacağımıza.
 
Bana seviyor ama gıcık da oluyor gibi gelmiştir genelde zaten fakat hırs da olduğunu düşündüm içinde genelde. Ne olursa olsun, bize hissettirilen önemli.

Gerçekten hislerimi özetlediniz banada hep öyle geliyordu bir yandan seviyor ama aynı zamanda içinde bana karşı bi fesatlığı ve hırsı, gıcıklığı var gibiydi
 
size ilişkinizi sorgulatacak, süpheye düşürecek kim varsa uzak durun bence. insanların genelde düşüncesi kimseyle kötü olmayayım eh keh keh. ama bence bu yanlış. sana zarar veren değersiz hissettiren her şeyden herkesten uzak durmalı. ne pahasına olursa olsun.

ben cok pismanım mesela, birini yeni atlattım. keşke muhatap almasaydım da arkamdan soguk deseydı suan bu durumda olacağımıza.


Valla kimseyle kötü olmayayım dedikçe kim varsa aramı bozdu gizli kapaklı naptıysa. sonuç olarak bi onla iyi kalabilmiştim e haliyle onlada kalamadım sabrım tükendiği için. ama onun hayatımdan çıkması bence bir dönüm noktası. psikolojim düzeldi, daha keyifliyim, daha kafam rahat. Üni’ye tekrardan başlıyorum, mutlaka oradada yeni insanlar tanıyacağım. En azından tecrübe oldu artık daha düzgün kişilerden seçerim arkadaşlarımı
 
Gerçekten hislerimi özetlediniz banada hep öyle geliyordu bir yandan seviyor ama aynı zamanda içinde bana karşı bi fesatlığı ve hırsı, gıcıklığı var gibiydi

Bir an geliyordu mesela içtenliğini hissediyordum ve seviniyordum sonra başka bir an olumsuz hislerle doluyordum, huzursuz oluyordum. Çok yorucu. En basitinden uyumsuzluk vardı aramızda demek ki. İşte konuşmaya çalışması da hırs gibi geldi daha çok. Diğer yandan şans verdikçe işte insanlar yüz buluyor, görevin gibi sayıyor sanki, değişince kötüsün...
Bana göre en iyi arkadaşımız önce kendimiz olmaya çalışmalıyız...
 
Merhaba okuyan ve yorumlayan herkese şimdiden teşekkür ederim. 2 ay önce yakın arkadaşlığımı bitirdim. Arkadaşlığımız 4 yıl sürdü. Ortak arkadaşlar sayesinde bir yerde tesadüfen tanıştık ve çok hızlı samimi olduk. O ilk zaman ortamımızda çok sevenim vardı. Onun isevenide vardı sevmeyenide. Hatta diğer bir yakın arkadaşım onunla arkadaş olmamam için beni uyardı nedenini anlamamıştım zaten dinlememiştim bile. ( sonra onlada uzaklaştık) Arkadaşlığımızın ilk zamanlarında her şey çok güzeldi. Kendisine güveniyordum. Çok şey paylaşıyorduk. Git gide benim arkadaşlarımlada tanıştı yakın oldu. Sonra git gide ben arkadaşsız kalmaya başladım. Örneğin bir anda bazı insanlar benden soğuyordu, uzaklaşıyordu, bazısıyla dostken bir anda nerden ateşlendiğini fark edemediğim kavgaların içinde buluyordum kendimi hatta düşman oluyorlardı. bu olaylar çok hızlı gerçekleşiyordu. Sonra beni sevmeyen insanlar bir araya gelip kendi arkadaş gruplarını kurdular. Zaman geçtikçe fark ettimki benim sayemde tanıştığı diğer insanlarlada yakın olmuş. O insanlarlada bi şekilde aram bozuldu. Benide çok dolduruşa getirdiği için o insanlardan uzak kaldım. Olayların içinde sürekli bu yakın arkadaşım vardı ama hep izleyici gibi gözüktü. Şuana kadar yazdığım şeylere arkadaşlığımız boyunca ihtimal verdim ama kafamda kuruyorumdur diye düşündüm çünkü beni sevmeyen insanlar çoğaldıkça o da benim yanımdaydı ve benle birlikte onlara karşı cephe aldı. ( veya öyleymiş gibi yaptı bilemiyorum ) Ben arkadaşlığımız boyunca çok fedakar davrandım iyi ve kötü gününde hep yanında oldum. O da aynı şekilde oldu. Ama benim yaptığım kadar değil tabi. Ben onun doğum günü için didinirken o ise benim doğum günüm gelince ailesini vb. şeyleri bahane ediyordu, ekiyordu. Kıyafetlerimi izinsiz alıp duruyordu story’sinde görünce fark ediyordum aldığını. Sürekli naz, trip, bencillik vb. şeyler yapıyordu. Bi keresinde sevgili yaptı ve benle görüşmeyi bile azalttı. Olabildiğince alttan aldım. Sürekli bana herkesi çekiştirip laf getirip dedikodu yapıyordu özellikle sevmediğim/beni sevmeyen insanlar hakkında. olabilecek olaylar hakkında teoriler tahminler üretiyordu. Sürekli herkese karşı bir dolap çevirme huyu vardı ama görmezden geliyorduk cidden huyu bu olduğu ve alıştığımız için. Bu durumlar beni olumsuz etkiliyordu. mutlaka hakkımdada konuşulduğuna bana kötülük yapılacağına dair bir şeyler söylüyordu. Geriliyordum. Sürekli ne kadar yalnız ve arkadaşsız kaldığımdan bahsediyordu. Başka arkadaşlarım var çok şükür yalnızda değilim arkadaşsızda ama o öyle bir algı yaratma çabasındaydı resmen. Daha bir çok detay var yazamadığım ama beni en çok şaşırtan ise bana gelip okulunda yaptıklarını anlatması ( bir arkadaş grubuna dahil olup herkesi birbirinden soğutup kendisiyle yakın etmesi ve şimdi o grubun, o olmadan birbirleri ile buluşamayacak kadar dağılması)

Ben son zamanlarda sabrım tükendiği ve yorulduğum için alttan almamaya ve yaptıklarınıda umursamamaya başladım. Durduk yere kavga çıkardığındada her yerden engelleyip sonra engelimi açıp konuşmak için bahane yaratıyordu, kendisi barışmak istiyordu bende yine kıyamıyordum. Ayrıca bu bana kötülediği, beni sevmeyen o insanlarla görüşmeye başladığından şüpheleniyordum iyice bu süreçte. Bardağı taşıran son damla ise şu oldu. Yemek yapmıştım evimde, üç kişiydik ve herkese eşit şekilde yemeği paylaştırdım, kendi tabağıma daha fazla koyduğumu düşündü. Ee bize ne kaldı? Dedi. Kendi hakkım olanı aldım isterseniz koyarım size kendi tabağımdan diyip mutfaktan salona geçtim. Diğer arkadaşım mutfağa geçtiğinde “ yemeğin %90’ını kendine aldı” dedi. Zaten burama kadar gelmişti dayanamayıp mutfağa seslendim,

e: Ne diyorsun sen ya?
x: Ne? ne demişim şimdi ben? (duymadığımı sandığı için rol kesiyordu ama bakışlarımdan hemen duyduğumu anladı)
e: Mutfaktayken söyledin söyleyeceğini bana neden ayrıyeyten arkamdan konuşuyorsun?
x: Öfff espride mi yapmıcaz yani sana?
e: Bu yaptığın hiç komik değil.

“Ayy öf tamamm” diyerek bi anda eşyalarını toplayıp gece vaktinde evi terk etti. O esnada telefona gömüldüm ve asla tek kelime etmedim kendimi haklı gördüğüm için. Diğer arkadaş durdurmaya çalıştı ama gitti. Sonra mesaj attı, nerede kalacaksın dön gel gibisinden diye, “e” kişisi benim için bitti, buldum kalcak yer ben merak etme dedi. O saatte gidebileceği tek yerde o bahsettiğim beni sevmeyen şahısların evi. Kendi evi çok uzakta ve gece ulaşım yok. Zaten küslüğümüzden 1 gün sonra bir baktım onlarla birlikte storyler atmış.

Gerçekten işin içinden çıkamıyorum. Arkadaşlığımız boyunca hep kötülüğümümü istedi, insanlarla aramı acaba gerçekten o mu bozdu, benimi paylaşamadı tek yakın arkadaşım o olsun mu istedi. Kimsedende herhangi bir duyum almadım. Veya onları daha kalabalık daha takılmalık gördüğü için çıkarına göre mi hareket etti. Şuan o kişilere beni çekiştiriyor mu ne yapıyor hiç bilemiyorum. Gerçi onlarlada baya görüşmeyi azalttı sanırım onlarda onu istemiyor son haftalarda hiç birlikte görmüyorum o olmadan geziyorlar. Sevgilimlede onunla arkadaşken tanışmıştım ve sevgilimde onla samimi olmuştu. O her yerden engelli bende. Sevgilimle aynı evde yaşıyoruz okuyacağımı bildiğinden Üniversite sınavımdan sonra sevgilime yazdı bana yazamadığı için. E’nin sınavı nasıl geçti dedi. sevgilimde çok iyi geçtiğini söylüyor dedi o da inşallah istediği gibi olur demiş, sevgilimde görüldü attı.
Sevgilimin fikrine göre;
küsmek için bahane yarattı ardından gidip onlarla barıştı. Tarafını onlardan yana seçmesi kendi çıkarı içindi. Daha iyi ortam var gezer tozar eğlenirim sandı ama o grup kendi aralarında daha yakın oldukları için uyum sağlayamadı yani aksine çıkarına ters düştü bunu yapması çünkü seni boş yere kaybetti ve o yüzden iletişime geçmeye calıstı...

Her neyse çok uzun oldu. Gerçek manada bir insanı hayatımdan çıkarttığımdada asla geri almam öyle bir yapım var. Ama maneviyatında gururdan önce gelmesi gerektiğine inanan biriyimdir. Şimdi doğum günü yaklaştı. En azından bi mesajla kutlayıp kutlamamakta kararsızım. Kendimi çiğnemiş olucam bunu yaparsam. Değer mi bilemiyorum. Kafam çok karışık. Sizinde yorumlarınızı bekliyorum.
Gereginden fazla deger soytariyi Kral eder ..
 
Ben anlamadım. Üniversite sınavı diyosun. Liseyi yeni mi bitirdin. Lise yeni bitti ve erkek arkasınla aynı evde mi yaşıyorsun. Nasıl geçiyorsun. Ailen yok mu?Kaç yaşındasın? Ben bunlara takıldım. Bunlardan aldığım cevapla daha net konusabilirim. Çünkü anlatilan kişi 17 yaşında mi 27 yaşında mı bu önemli
 
ya siz dertsiz başınıza dert arıyorsunuz bence
oh gitmiş bitmiş iyi olmuş
bir daha dönmeye de çalışır o, sakın yüz vermeyin.
bu genellemem doğru mu bilmiyorum ama ne zaman çevremde birisiyle ilgili onunla arkadaş olma, o kız bir garip deseler ve ben yine dinlemeyip samimi olsam, sonunda başım ağrıyor.
 
Seni sömüren kullanan herkesle aranı bozan kızın doğum gününü kutlamakta kararsızsın ne diyim ki pes artık :halay:
 
Merhaba okuyan ve yorumlayan herkese şimdiden teşekkür ederim. 2 ay önce yakın arkadaşlığımı bitirdim. Arkadaşlığımız 4 yıl sürdü. Ortak arkadaşlar sayesinde bir yerde tesadüfen tanıştık ve çok hızlı samimi olduk. O ilk zaman ortamımızda çok sevenim vardı. Onun isevenide vardı sevmeyenide. Hatta diğer bir yakın arkadaşım onunla arkadaş olmamam için beni uyardı nedenini anlamamıştım zaten dinlememiştim bile. ( sonra onlada uzaklaştık) Arkadaşlığımızın ilk zamanlarında her şey çok güzeldi. Kendisine güveniyordum. Çok şey paylaşıyorduk. Git gide benim arkadaşlarımlada tanıştı yakın oldu. Sonra git gide ben arkadaşsız kalmaya başladım. Örneğin bir anda bazı insanlar benden soğuyordu, uzaklaşıyordu, bazısıyla dostken bir anda nerden ateşlendiğini fark edemediğim kavgaların içinde buluyordum kendimi hatta düşman oluyorlardı. bu olaylar çok hızlı gerçekleşiyordu. Sonra beni sevmeyen insanlar bir araya gelip kendi arkadaş gruplarını kurdular. Zaman geçtikçe fark ettimki benim sayemde tanıştığı diğer insanlarlada yakın olmuş. O insanlarlada bi şekilde aram bozuldu. Benide çok dolduruşa getirdiği için o insanlardan uzak kaldım. Olayların içinde sürekli bu yakın arkadaşım vardı ama hep izleyici gibi gözüktü. Şuana kadar yazdığım şeylere arkadaşlığımız boyunca ihtimal verdim ama kafamda kuruyorumdur diye düşündüm çünkü beni sevmeyen insanlar çoğaldıkça o da benim yanımdaydı ve benle birlikte onlara karşı cephe aldı. ( veya öyleymiş gibi yaptı bilemiyorum ) Ben arkadaşlığımız boyunca çok fedakar davrandım iyi ve kötü gününde hep yanında oldum. O da aynı şekilde oldu. Ama benim yaptığım kadar değil tabi. Ben onun doğum günü için didinirken o ise benim doğum günüm gelince ailesini vb. şeyleri bahane ediyordu, ekiyordu. Kıyafetlerimi izinsiz alıp duruyordu story’sinde görünce fark ediyordum aldığını. Sürekli naz, trip, bencillik vb. şeyler yapıyordu. Bi keresinde sevgili yaptı ve benle görüşmeyi bile azalttı. Olabildiğince alttan aldım. Sürekli bana herkesi çekiştirip laf getirip dedikodu yapıyordu özellikle sevmediğim/beni sevmeyen insanlar hakkında. olabilecek olaylar hakkında teoriler tahminler üretiyordu. Sürekli herkese karşı bir dolap çevirme huyu vardı ama görmezden geliyorduk cidden huyu bu olduğu ve alıştığımız için. Bu durumlar beni olumsuz etkiliyordu. mutlaka hakkımdada konuşulduğuna bana kötülük yapılacağına dair bir şeyler söylüyordu. Geriliyordum. Sürekli ne kadar yalnız ve arkadaşsız kaldığımdan bahsediyordu. Başka arkadaşlarım var çok şükür yalnızda değilim arkadaşsızda ama o öyle bir algı yaratma çabasındaydı resmen. Daha bir çok detay var yazamadığım ama beni en çok şaşırtan ise bana gelip okulunda yaptıklarını anlatması ( bir arkadaş grubuna dahil olup herkesi birbirinden soğutup kendisiyle yakın etmesi ve şimdi o grubun, o olmadan birbirleri ile buluşamayacak kadar dağılması)

Ben son zamanlarda sabrım tükendiği ve yorulduğum için alttan almamaya ve yaptıklarınıda umursamamaya başladım. Durduk yere kavga çıkardığındada her yerden engelleyip sonra engelimi açıp konuşmak için bahane yaratıyordu, kendisi barışmak istiyordu bende yine kıyamıyordum. Ayrıca bu bana kötülediği, beni sevmeyen o insanlarla görüşmeye başladığından şüpheleniyordum iyice bu süreçte. Bardağı taşıran son damla ise şu oldu. Yemek yapmıştım evimde, üç kişiydik ve herkese eşit şekilde yemeği paylaştırdım, kendi tabağıma daha fazla koyduğumu düşündü. Ee bize ne kaldı? Dedi. Kendi hakkım olanı aldım isterseniz koyarım size kendi tabağımdan diyip mutfaktan salona geçtim. Diğer arkadaşım mutfağa geçtiğinde “ yemeğin %90’ını kendine aldı” dedi. Zaten burama kadar gelmişti dayanamayıp mutfağa seslendim,

e: Ne diyorsun sen ya?
x: Ne? ne demişim şimdi ben? (duymadığımı sandığı için rol kesiyordu ama bakışlarımdan hemen duyduğumu anladı)
e: Mutfaktayken söyledin söyleyeceğini bana neden ayrıyeyten arkamdan konuşuyorsun?
x: Öfff espride mi yapmıcaz yani sana?
e: Bu yaptığın hiç komik değil.

“Ayy öf tamamm” diyerek bi anda eşyalarını toplayıp gece vaktinde evi terk etti. O esnada telefona gömüldüm ve asla tek kelime etmedim kendimi haklı gördüğüm için. Diğer arkadaş durdurmaya çalıştı ama gitti. Sonra mesaj attı, nerede kalacaksın dön gel gibisinden diye, “e” kişisi benim için bitti, buldum kalcak yer ben merak etme dedi. O saatte gidebileceği tek yerde o bahsettiğim beni sevmeyen şahısların evi. Kendi evi çok uzakta ve gece ulaşım yok. Zaten küslüğümüzden 1 gün sonra bir baktım onlarla birlikte storyler atmış.

Gerçekten işin içinden çıkamıyorum. Arkadaşlığımız boyunca hep kötülüğümümü istedi, insanlarla aramı acaba gerçekten o mu bozdu, benimi paylaşamadı tek yakın arkadaşım o olsun mu istedi. Kimsedende herhangi bir duyum almadım. Veya onları daha kalabalık daha takılmalık gördüğü için çıkarına göre mi hareket etti. Şuan o kişilere beni çekiştiriyor mu ne yapıyor hiç bilemiyorum. Gerçi onlarlada baya görüşmeyi azalttı sanırım onlarda onu istemiyor son haftalarda hiç birlikte görmüyorum o olmadan geziyorlar. Sevgilimlede onunla arkadaşken tanışmıştım ve sevgilimde onla samimi olmuştu. O her yerden engelli bende. Sevgilimle aynı evde yaşıyoruz okuyacağımı bildiğinden Üniversite sınavımdan sonra sevgilime yazdı bana yazamadığı için. E’nin sınavı nasıl geçti dedi. sevgilimde çok iyi geçtiğini söylüyor dedi o da inşallah istediği gibi olur demiş, sevgilimde görüldü attı.
Sevgilimin fikrine göre;
küsmek için bahane yarattı ardından gidip onlarla barıştı. Tarafını onlardan yana seçmesi kendi çıkarı içindi. Daha iyi ortam var gezer tozar eğlenirim sandı ama o grup kendi aralarında daha yakın oldukları için uyum sağlayamadı yani aksine çıkarına ters düştü bunu yapması çünkü seni boş yere kaybetti ve o yüzden iletişime geçmeye calıstı...

Her neyse çok uzun oldu. Gerçek manada bir insanı hayatımdan çıkarttığımdada asla geri almam öyle bir yapım var. Ama maneviyatında gururdan önce gelmesi gerektiğine inanan biriyimdir. Şimdi doğum günü yaklaştı. En azından bi mesajla kutlayıp kutlamamakta kararsızım. Kendimi çiğnemiş olucam bunu yaparsam. Değer mi bilemiyorum. Kafam çok karışık. Sizinde yorumlarınızı bekliyorum.




Fazla samimiyet beklenti doğurur, sonra nankörlüğe dönüşür. İnsanlarla aramızda sınır çizmek zorundayız. Böyle şeylere maruz kalmamak için bence. Güvenmeyin bu kadar.
 
Bırak ne mesajı daha iyice hayatını mı sömürsün.Şimdi sen küsünce muhtemelen diğer gruba gider onları da sana karşı doldurur ama sakın takma cünkü onlar da zamanla nasıl biri olduğunu göreceklerdir.
aslında ona en güzel ceza ,kendine iyilik eski arkadaşlarınla tekrar barışıp onunla bir daha görüşmemen olur.
Ona dedikoducu demişsin ama dedikodu da tek taraflı yapılmaz.Sen de durdurmamış , birlikte konuşmuşsun demek ki.dedikoducu diye o da sana diyordur kesin.Bu sana da ders olsun kimse hakkında konuşma,konuşanı da bizi ilgilendirmez de sustur.
 
Tamamen çıkarttım gerçekten o olmadan daha mutluyum ve stressizim bunu fark ettim hiç bi zaman hak ettiğim değeri göstermemiş bana ve bunu cok geç tecrübe ettim
Hak ettiğiniz değeri görmediyseniz neden Doğum gününü kutlamayı düşünüyorsunuz? Çok çelişkili.
 
Merhaba okuyan ve yorumlayan herkese şimdiden teşekkür ederim. 2 ay önce yakın arkadaşlığımı bitirdim. Arkadaşlığımız 4 yıl sürdü. Ortak arkadaşlar sayesinde bir yerde tesadüfen tanıştık ve çok hızlı samimi olduk. O ilk zaman ortamımızda çok sevenim vardı. Onun isevenide vardı sevmeyenide. Hatta diğer bir yakın arkadaşım onunla arkadaş olmamam için beni uyardı nedenini anlamamıştım zaten dinlememiştim bile. ( sonra onlada uzaklaştık) Arkadaşlığımızın ilk zamanlarında her şey çok güzeldi. Kendisine güveniyordum. Çok şey paylaşıyorduk. Git gide benim arkadaşlarımlada tanıştı yakın oldu. Sonra git gide ben arkadaşsız kalmaya başladım. Örneğin bir anda bazı insanlar benden soğuyordu, uzaklaşıyordu, bazısıyla dostken bir anda nerden ateşlendiğini fark edemediğim kavgaların içinde buluyordum kendimi hatta düşman oluyorlardı. bu olaylar çok hızlı gerçekleşiyordu. Sonra beni sevmeyen insanlar bir araya gelip kendi arkadaş gruplarını kurdular. Zaman geçtikçe fark ettimki benim sayemde tanıştığı diğer insanlarlada yakın olmuş. O insanlarlada bi şekilde aram bozuldu. Benide çok dolduruşa getirdiği için o insanlardan uzak kaldım. Olayların içinde sürekli bu yakın arkadaşım vardı ama hep izleyici gibi gözüktü. Şuana kadar yazdığım şeylere arkadaşlığımız boyunca ihtimal verdim ama kafamda kuruyorumdur diye düşündüm çünkü beni sevmeyen insanlar çoğaldıkça o da benim yanımdaydı ve benle birlikte onlara karşı cephe aldı. ( veya öyleymiş gibi yaptı bilemiyorum ) Ben arkadaşlığımız boyunca çok fedakar davrandım iyi ve kötü gününde hep yanında oldum. O da aynı şekilde oldu. Ama benim yaptığım kadar değil tabi. Ben onun doğum günü için didinirken o ise benim doğum günüm gelince ailesini vb. şeyleri bahane ediyordu, ekiyordu. Kıyafetlerimi izinsiz alıp duruyordu story’sinde görünce fark ediyordum aldığını. Sürekli naz, trip, bencillik vb. şeyler yapıyordu. Bi keresinde sevgili yaptı ve benle görüşmeyi bile azalttı. Olabildiğince alttan aldım. Sürekli bana herkesi çekiştirip laf getirip dedikodu yapıyordu özellikle sevmediğim/beni sevmeyen insanlar hakkında. olabilecek olaylar hakkında teoriler tahminler üretiyordu. Sürekli herkese karşı bir dolap çevirme huyu vardı ama görmezden geliyorduk cidden huyu bu olduğu ve alıştığımız için. Bu durumlar beni olumsuz etkiliyordu. mutlaka hakkımdada konuşulduğuna bana kötülük yapılacağına dair bir şeyler söylüyordu. Geriliyordum. Sürekli ne kadar yalnız ve arkadaşsız kaldığımdan bahsediyordu. Başka arkadaşlarım var çok şükür yalnızda değilim arkadaşsızda ama o öyle bir algı yaratma çabasındaydı resmen. Daha bir çok detay var yazamadığım ama beni en çok şaşırtan ise bana gelip okulunda yaptıklarını anlatması ( bir arkadaş grubuna dahil olup herkesi birbirinden soğutup kendisiyle yakın etmesi ve şimdi o grubun, o olmadan birbirleri ile buluşamayacak kadar dağılması)

Ben son zamanlarda sabrım tükendiği ve yorulduğum için alttan almamaya ve yaptıklarınıda umursamamaya başladım. Durduk yere kavga çıkardığındada her yerden engelleyip sonra engelimi açıp konuşmak için bahane yaratıyordu, kendisi barışmak istiyordu bende yine kıyamıyordum. Ayrıca bu bana kötülediği, beni sevmeyen o insanlarla görüşmeye başladığından şüpheleniyordum iyice bu süreçte. Bardağı taşıran son damla ise şu oldu. Yemek yapmıştım evimde, üç kişiydik ve herkese eşit şekilde yemeği paylaştırdım, kendi tabağıma daha fazla koyduğumu düşündü. Ee bize ne kaldı? Dedi. Kendi hakkım olanı aldım isterseniz koyarım size kendi tabağımdan diyip mutfaktan salona geçtim. Diğer arkadaşım mutfağa geçtiğinde “ yemeğin %90’ını kendine aldı” dedi. Zaten burama kadar gelmişti dayanamayıp mutfağa seslendim,

e: Ne diyorsun sen ya?
x: Ne? ne demişim şimdi ben? (duymadığımı sandığı için rol kesiyordu ama bakışlarımdan hemen duyduğumu anladı)
e: Mutfaktayken söyledin söyleyeceğini bana neden ayrıyeyten arkamdan konuşuyorsun?
x: Öfff espride mi yapmıcaz yani sana?
e: Bu yaptığın hiç komik değil.

“Ayy öf tamamm” diyerek bi anda eşyalarını toplayıp gece vaktinde evi terk etti. O esnada telefona gömüldüm ve asla tek kelime etmedim kendimi haklı gördüğüm için. Diğer arkadaş durdurmaya çalıştı ama gitti. Sonra mesaj attı, nerede kalacaksın dön gel gibisinden diye, “e” kişisi benim için bitti, buldum kalcak yer ben merak etme dedi. O saatte gidebileceği tek yerde o bahsettiğim beni sevmeyen şahısların evi. Kendi evi çok uzakta ve gece ulaşım yok. Zaten küslüğümüzden 1 gün sonra bir baktım onlarla birlikte storyler atmış.

Gerçekten işin içinden çıkamıyorum. Arkadaşlığımız boyunca hep kötülüğümümü istedi, insanlarla aramı acaba gerçekten o mu bozdu, benimi paylaşamadı tek yakın arkadaşım o olsun mu istedi. Kimsedende herhangi bir duyum almadım. Veya onları daha kalabalık daha takılmalık gördüğü için çıkarına göre mi hareket etti. Şuan o kişilere beni çekiştiriyor mu ne yapıyor hiç bilemiyorum. Gerçi onlarlada baya görüşmeyi azalttı sanırım onlarda onu istemiyor son haftalarda hiç birlikte görmüyorum o olmadan geziyorlar. Sevgilimlede onunla arkadaşken tanışmıştım ve sevgilimde onla samimi olmuştu. O her yerden engelli bende. Sevgilimle aynı evde yaşıyoruz okuyacağımı bildiğinden Üniversite sınavımdan sonra sevgilime yazdı bana yazamadığı için. E’nin sınavı nasıl geçti dedi. sevgilimde çok iyi geçtiğini söylüyor dedi o da inşallah istediği gibi olur demiş, sevgilimde görüldü attı.
Sevgilimin fikrine göre;
küsmek için bahane yarattı ardından gidip onlarla barıştı. Tarafını onlardan yana seçmesi kendi çıkarı içindi. Daha iyi ortam var gezer tozar eğlenirim sandı ama o grup kendi aralarında daha yakın oldukları için uyum sağlayamadı yani aksine çıkarına ters düştü bunu yapması çünkü seni boş yere kaybetti ve o yüzden iletişime geçmeye calıstı...

Her neyse çok uzun oldu. Gerçek manada bir insanı hayatımdan çıkarttığımdada asla geri almam öyle bir yapım var. Ama maneviyatında gururdan önce gelmesi gerektiğine inanan biriyimdir. Şimdi doğum günü yaklaştı. En azından bi mesajla kutlayıp kutlamamakta kararsızım. Kendimi çiğnemiş olucam bunu yaparsam. Değer mi bilemiyorum. Kafam çok karışık. Sizinde yorumlarınızı bekliyorum.
Cok kızgınsın degmez bi tek üzüntüne iyi etmişsin yol verdiğine...
 
Her yaptığına yok görmezden geldim, yok alttan aldım diyip durmuşsunuz. Şimdi gelmiş yakınıyor ve doğum gününü kutlasam mı diyorsunuz.
Bu insanı tepenize siz çıkarmışsınız. Şimdi atın yere ve yolunuza devam edin, farklı arkadaşlarla da yaşanıyor merak etmeyin.
 
10 yıllık dostum sandığım insanı hayatımdan çıkardım 3 yıldan fazla oldu şimdi şükür ediyorum çıkardığıma çünkü bu insan benim yuvamida bozardi
 
Back
X