Eski işime geri dönmek..lütfen fikir verin

simdi soyel diyim ben evlendikten sorna ayrildim isimden farkli ilelrde oldugu icin ama benim icimdeki maas ve kariyer baya iyiydi bende is bulamadim geldigim yerde vardi ama daha onceki gibi iyi yerlere girmek bir suru mulakat filan daraldim ve cocuktan sonra is firsati cikti ama beni oldursne gitmem acikcasi oglumu birakip ki sabah 7 aksam 7 bir cocuk icin ne demek sen cocugu alican zaten uyur eve gel yemek ye oyalan filand erken bence o cocuk senden mahsur kalicak bilemiyorum niye boyle oldun ama ben caliamdigim donemede fing fing gezerdim ama simdi oglumu beni kisitlamis hissetmiyorum yani evde bunalmiyorum bilmeiyorum bence kres yasina kadar bekle
 
Sabah yedi aksam yedi biraz uzun degilmi sizce?
Cocugunuz sizi, siz cocugunuzu cok ozlersiniz.
Hersey para degil

inanın tek dert para değil. 12 senelik çalışma hayatı ardından ev çok boş geliyor. bu kadar donanımlı bir insanın evde zaman öldürmesi de cabası. tamam çocuğuma ömrüm feda ama evde bnalmış bir annede bebek için yeterli olmyor.(
 

senin adına sevindim.ben belkide okadar yoğn çalışma hayatının ardından evde kendimi doyramıyorm. çevremde bulunan kadınlarında sohbetleri hep aynı hep aynı. kendi arkadaş grbumda hep çalışıyor.
dediklerine katılıyorum. zaten konumda da belirttiğim gibi yetişip yetişememe endişesi de taşımıyor değilim. ama çalışan kadının hayatta drşuda başka bir güzel olmuyormu?
 

sorma hemde nazlanarak bu paralara çalışıyorlar.(( şimdi ki aklım olsa daha erken anne olur ve özel sektörde ki yaş sınırlamalarına takılmazdım
 

patronlarım veda yemekleri plaketler hediyeler ile uğurladılar. kendi isteğimle ayrılmama rağmen her türlü hakkımıda fazlası ile verdiler. nadir insan oğlu patronlardan..

inşallah herşey gönlümce olurda Allahın yardımı ile altından kalkarım
 
çalışan bir anne olarak ve kadınların çalışmasından yana biri olarak söylüyorum ki çocuğunu 12 saat boyunca kreşlerde heba etme (süre daha kısa olsaydı düşünme derdim,5-6 saat gibi)..şu anda kişiliğinin şekillendiği dönemde ve anne sevgisi ve güvenli bir ev ortamına ihtiyacı var..düşünsene 12 saat dışarıda olacak çocuk ve 2 yaşında daha..
 
Bence de konuşun bunda çekinecek bir şey yok ki.

Çocuk konusuna gelince; ben oglumu 16 aylıkken kreşe vermek zorunda kaldım. Bakıcıya asla güvenmedim güvenemem de.
Eşim de benimle hemfikirdi.

Asla pişman olmadım. ( Çok sık hastalanması dışında) Şu an 6 yaşında seneye 1. sınıfa başlayacak.

Fakat büyüklerden bakacak kimse yok mu? Anneniz, kayınvalideniz vs.
Kızım da 1 yaşında, babaanne bakıyor , 2 yaşını geçsin onu da verecegim kreşe...
 

ben de bebeğim için bugün istifa ettim, Allah pişman etmesin şimdilik hiç pişman değilim bence hayatta en önemli şey evlttır. Onun kılına zarar gelse naparız biz
 

ama sen çalışmak zorundaydın sanırım,yani benim gibi istifa edemeyeceğin bir işin vardı.kreşe ya da bakıcıya mecbur kalmıştın bir yerde.ama konu sahibi öyle değil.zaten çocuğu için işini bırakmış,1 yıl daha dişini sıkabilir.evde oturabilir çocuk 3 yaşına gelene kadar.12 saat kreşte kalacak,çok fazla bu yaştaki çocuk için.
 
Son düzenleme:

Elbette ki canım.

Maddi sıkıntısı yoksa sırf bunalımdayım diye de çocugu kreşe vermek dogru degil.
 
canım sen işinden ayrılalı 19 ay olmuş galiba, bebek dogunca veya doğmadan ayrılmışsın. bir işyeri ya da mahalle, ev olsun, tekrar geri dönersen eski bıraktıgın ortamı artık bulamayabılıyorsun, her şey değişmiş oluyor, kişiler aynı kalsa bile, araya soğukluk giriyor, kişilerin tavrı da kötü ayrılmasan bile eskisi gibi olmuyor, daha bir uzak geliyor her şey, pişmanlık duymuş gibi kendi ayağınla gitmiş gibi girip görünmez bir ortam oluşabiliyor, çevremdekilerin özellikle işyeri tecrubelerıyle sabittir. babam da hiç önermez mesela tekrar eski bir yere dönmeyi. bu ihtimali de degerlendir derim.
 
hımm aynı durumdayız hatta aynı dönem de benim de oğlum 19 aylık ve onunla beraber ben iş hayatına son verdim. 1 yaşından beri çalışmaya başlamaya karar vermeme rağmen olmuyor olmuyor bir türlü onu bırakamıyorum iş seçiyorum erken diyorum kii ben geçç bile kalıyorum artık benim açımdan zor bir durum evet kendimi işe yaramaz hissediyorum bazen çok bunalıyorum anti sosyal oldum gibi geliyor kendime vakit ayırmak ne bilim kitap okumak ders çalışmak hobilerime yönelmek istiyorum.

Ama oğluma şöyle bir dönüp bakıyorum onun gelişiminde benim onun yanında olmam gerçekten çok etkili. İnsanlar ne mutlu bir çocuk hep gülüyor gözleri konuşuyor diye yorumlar yapıyor. Ona ayırdığım vaktin işte besinlerine ihtiyaçlarına önem vermenin farkını karşılaştırma yapınca anlıyorum. Karar verdim en az 3 yaşına kadar istediğim bir iş var o iş olmazsa çalışmayıp oğlumla ilgilenmeye devam edicem çünki biliyorum ki 3 yaşına kadar bir çocuğu annesi doyurmalı, uyutmalı ve yıkamalı en azından.

B planımda istediğim iş olursa zaten evime pek uzak olmayan bir iş olacak ve annane destekli bakıcı ve arada bir de yarım gün kreş yani oyun grubu diyorum.

Tavsiyem işini çok istiyorsan bence çalış ama hesap yapma sen işteyken kendini en mutlu ve güvende hissedeceği kişi ya da ortam neyse çocuğuna onu hazırla bence.
 
Son düzenleme:
24 ay kreş için erken değil mi sence? annesin elbette sen iyisini bilirsin ama herkes kreşlerden sürekli ayrıca imkanın ve zamanın ölçüsünde parklara cıkalrıp sosyal gelişiminin tamamlamasını sağlayabilirsin hem 24 aylık bebeğin sosyal ortamdan çok anneye ihtiyacı var . tabi bunlar benim görüşüm ama eğer paraya ihtiyaç yoksa 4 yaş daha uygun kreş için hem kendini o yaşda daha rahat ifade eder.
 
canım bunun ıs dılenmekle alakası yok kı ,hanı uc bes kere yalvar yakar olsan tamam ıs dılenmek olur dıyecegım ama

sen bır kerelıgıne basvuruda bulunursan ıs dılenmek fılan olmaz .

ayrıca sen oradan ayrılılırken ,temellı ayrılmıssın bır daha donmemek uzere ayrıldıgını bıldırdıgın ıcın

onlar senı aramaz .o yuzden onlardan telefon beklemek yerıne seın basvurman cok daha ıyı olur .

ayrıca kac yıllık emek vermıssın oraya,gerı cevırceklerını sanmıyorum ben
 


pişman olmamanıza çok sevindim. inşallah alacağım karar neticesinde seneler sonra bende bun söyleyebilirim. annem seve seve bakarım diyor. ama karşıda oturuyor bebeğimi haftasonları alabilirim(
kaynana (özellikle kayınvalide demiyorum) çalışmak istediğimi bilmesine rağmen bakma teklifinde bulunmadı. kreş işini de biliyor olmasına rağmen. bende bir ara mevzusenu yaptım. hastayım bla bla blaaa. siz şanslı olan gelinlerdensiniz.
 

farklı ama mantıklı bir bakış açısı. dediklerinde doğrluk payı yok değil. bende o yüzden aramak değil aranmak istiyorum ya
 

canım yanlış anlama ama kimse senin çocuğun bakmak zorunda değil kaldı ki sen bile 19.ayda evde oturmaktan sıkıldım diyorsun.bence annene yolla zaten 12 saatlik kreş olayında da görüşemiyor gibi olacaksınız.en azından güvenli ellerde olur çocuk.bir anne olarak seni anlayamadım,kusura bakma.empati yapayım diyorum ama olmuyor..1 sene kan kussam bile çalışmak uğruna çocuğumu öyle bırakamazdım.daha çok küçük çünkü.aldığın karar hayırlı olandır İnşallah.
 

sizlerde çok güzel yorumlar yapıyorsunuz anne veya anne adayları olarak..3 yaşa razıydım şimdi de 4 mü.) anne olmak fedakarlıktır. hayatını adamaktır kabul ediyorm ama evladım belli bir yaşa geldiğinde benim için geç olacak belkide. maddi olanaklarım orta ölçekli bir aile için fena sayılmaz. ama çalışarak hem maddi anlamda evladıma daha iyi bir gelecek sağlayacağımı hemde özgüveni tam kendi ayakları üzerinde duran bir anneye sahip olan evladın daha sağlıklı olacağını düşünüyorum. ama sadece düşünüyorm %100 emin değilim:)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…