- 9 Kasım 2007
- 683
- 417
- Konu Sahibi tatlixsxoxgxlum
- #21
ilk başlarda annesini annem babasını babam açıkçası ailesini ailem gibi görmüştüm
çok sevicem dedim ama olmadı onlardan gördüğüm davranışlar ve eşimin aileme yaptıkları beni tamamen soğuttu hatta şu anda görmek bile istemiyorum onları birazda eşimden dolayı bu oldu o hep annesini hor görüyorum sanıp annesini üstün tuttu kadın hastalıkları için ilk defa onun annesiyle gittim hastahaneye fakat ilgilenmedi bile annesi ben aptal gbi doktorun ne dediğini falan anlattım ne aptalca ya düşününce sinir oluyorum ağzını bile açmadı ağlayarak eşimi aradım teselli bile etmedi ay düşündükçe sinir oluyorum 10 gün önce tekrar hastahaneye gidicektim ama yalnız annem hafta sonu bize gelicekmiş bende anne madem geliyosun bir gün önce gel bari dedim beraber hastahaneye gideriz arkadaş o0lursun bana dedim eşim öğrendiğinde hayatımı zindan etti bana ve malesef annem geldiğinde de aynı şeyleri yaptı bana ne yaparsan yap ama anneme asla yapma dedim dinlemedi ayrılıcak noktaya geldim annem 4 gün kaldı ama benim zorumla ağlaya ağlaya günlerimiz geçti ve ağlaya ağlaya gitti yanmışın sen kızım dedi gerçekten öyle eşim hiç bir zaman beni kollamnamıştır hep ailesi vardır onn için benim ailemi asla aramaz halini hatrını sormaz ben ilk zamanlar çok arardım çok iyiydim ama baktım o öyle bundan sonra bende böyleyim dedim özel zamanlar haricinde asla aramam annesiylede sırf kendime olan saygımdan dolayı konuşurum çünkü ailem beni onun ailesinin onu yetiştirdiği gibi yetiştirmedi burda da kültür farkı çıkıyo tabi
içimi dökmem gerekiyomuş amma yazdım açıkçası anlatıcak çok şeyim var ama neyse susayım yine ona annemi değil ama en azından 15 günde bir babamı ara derim söyleyince emir veriyomuş gibi geliyomuş ona asla aramaz ve hep bunun için kavga ederiz susarım çok uzun bir süre ara demem ama yine de aramaz konuştum olmadı kavga ettim olmadı sustum yine olmadı ne yapıcamı bilmiyorum sizce hayatımı susarakmı geçirmeliyim çoğu kere ayrılmayı düşündüm benim ve ailemin ona yaptıkları iyiliklerin bir tanesini eşim bana ve aileme göstermemiştir annem ona iç çamaşırı bile alır hala daha bizim evimiz içn çabalar ama onun annesi sadece ondan para alsın ama işte herkesin annesi o onu yer ama yinede annesi benim annem ona ne iyilikler yapar ama o onun annesi değil benim annem bundan sonra bende oun ailesine benim aileme davrandığı gibi davranıyorum çünkü artık içimden gelmiyo sadece saygı var bu kadar
çok sevicem dedim ama olmadı onlardan gördüğüm davranışlar ve eşimin aileme yaptıkları beni tamamen soğuttu hatta şu anda görmek bile istemiyorum onları birazda eşimden dolayı bu oldu o hep annesini hor görüyorum sanıp annesini üstün tuttu kadın hastalıkları için ilk defa onun annesiyle gittim hastahaneye fakat ilgilenmedi bile annesi ben aptal gbi doktorun ne dediğini falan anlattım ne aptalca ya düşününce sinir oluyorum ağzını bile açmadı ağlayarak eşimi aradım teselli bile etmedi ay düşündükçe sinir oluyorum 10 gün önce tekrar hastahaneye gidicektim ama yalnız annem hafta sonu bize gelicekmiş bende anne madem geliyosun bir gün önce gel bari dedim beraber hastahaneye gideriz arkadaş o0lursun bana dedim eşim öğrendiğinde hayatımı zindan etti bana ve malesef annem geldiğinde de aynı şeyleri yaptı bana ne yaparsan yap ama anneme asla yapma dedim dinlemedi ayrılıcak noktaya geldim annem 4 gün kaldı ama benim zorumla ağlaya ağlaya günlerimiz geçti ve ağlaya ağlaya gitti yanmışın sen kızım dedi gerçekten öyle eşim hiç bir zaman beni kollamnamıştır hep ailesi vardır onn için benim ailemi asla aramaz halini hatrını sormaz ben ilk zamanlar çok arardım çok iyiydim ama baktım o öyle bundan sonra bende böyleyim dedim özel zamanlar haricinde asla aramam annesiylede sırf kendime olan saygımdan dolayı konuşurum çünkü ailem beni onun ailesinin onu yetiştirdiği gibi yetiştirmedi burda da kültür farkı çıkıyo tabi
içimi dökmem gerekiyomuş amma yazdım açıkçası anlatıcak çok şeyim var ama neyse susayım yine ona annemi değil ama en azından 15 günde bir babamı ara derim söyleyince emir veriyomuş gibi geliyomuş ona asla aramaz ve hep bunun için kavga ederiz susarım çok uzun bir süre ara demem ama yine de aramaz konuştum olmadı kavga ettim olmadı sustum yine olmadı ne yapıcamı bilmiyorum sizce hayatımı susarakmı geçirmeliyim çoğu kere ayrılmayı düşündüm benim ve ailemin ona yaptıkları iyiliklerin bir tanesini eşim bana ve aileme göstermemiştir annem ona iç çamaşırı bile alır hala daha bizim evimiz içn çabalar ama onun annesi sadece ondan para alsın ama işte herkesin annesi o onu yer ama yinede annesi benim annem ona ne iyilikler yapar ama o onun annesi değil benim annem bundan sonra bende oun ailesine benim aileme davrandığı gibi davranıyorum çünkü artık içimden gelmiyo sadece saygı var bu kadar