Evet çok doğru. Konfor alanımı terk etdiğim için..
Ben de aynı fikirdeyim. Ama ekran arkasından bunları yazmak çok kolay. Sorun bu 1 sene içinde kendimi eve kapatmam. dışarı bile çıkmaya utanıyorum, kendimden , vücudumdan. Zyıf birisiyken kilolu kendime gelmeye başladım ve başka sorunlar daha.İnsanoğlu herşeye alışır uyum sağlar düşüncesindeyim. Şahsen ben öyleyim. Ama herkes benim gibi olamayadabilir. Eşiniz ile oryantasyon yapmadan ve sadece onun kararıyla bir anda yurt dışına gittiyseniz bocalamanız normal. Lakin 1 yıl çok uzun bir süre. Biraz sizin de gayretiniz gerekiyor aksi halde siz oohhh sabahlar olmasın, eşiniz ise başkasıyla sabaha uyanır.
Avrupada mısınız?
partiler de hayatımızın bir parçası)yani eğlenmek. Tabii burada da eğlence olur ama bence ben geçmişi orada eşimle olan daha eğlenceli günlerimizi bırakamıyorum. Ve o da beni burada 0 heyecanlı görüyor her şeye
Ben de aynı fikirdeyim. Ama ekran arkasından bunları yazmak çok kolay. Sorun bu 1 sene içinde kendimi eve kapatmam. dışarı bile çıkmaya utanıyorum, kendimden , vücudumdan. Zyıf birisiyken kilolu kendime gelmeye başladım ve başka sorunlar daha.
Her kese selamlar,
Eşimle 5 senelik ilişkimiz var,onun 2 senesi ise evliliğimiz. Bu güne kadar çok şükür hiç bir zaman sorun yaşamadık, hep aynı dilde konuştuk. Ama 1 sene önce yurtdışına taşındığımızdan sonra 1 takım sorunlarla karşılaştık. Sorun yaratan taraf ise benim evet. Benim yeni ülkeye uyum sağlamamam, ona işlerinde yardım etmemem.. İçimden gelmiyor açıkçası bir şey yapmak burada. Zamanla kendime olan nefretim artıyor(zaten çok ta özgüvenli birisi değilim). Bu durum cinsel hayatımızı da etkiliyor. Eskiden ona huzur,pozitiflik veriyordum şimdi ise diyor senden yalnız negatiflik geliyor. Çoğu zaman yalannan gülüyorum , mutluymuşum gibi gösteriyorum bu sefer de anlıyor ve daha da sinirleniyor.
Bu sorunla nasıl başedeceğimi açıkcası bilmiyorum.. Çözüm olarak saçma da olsa çocuk düşünmeye başladım. O da olmuyor...( Hiç bir işim olmuyor. İstanbuldakı hayatımı,arkadaşlarımı , hafta sonları partylerimi özlüyorum. .
p.s. Yazım hatalarım için kusura bakmayın, Türk vatandaşı değilim.
Bebek yaparsaniz bir 10 sene bu partili hayata ara vereceksiniz , aman ha. Daha hazır değilsinizNe kadar saçma sebepler için kendinizi mutsuz ediyorsunuz. Diyelim ki boşanıp geri döndünüz mutlu olacak mısınız yada mutsuz olduğunuzda o çok sevdiğiniz arkadaşlarınızın umurunda olacak mısınız? Ben hiç sanmıyorum umurunda olacağınızı, ama yinede siz bilirsiniz.
Nerdesiniz arkadaşım kursa gidin dil kursuna. Spor yapınBen de aynı fikirdeyim. Ama ekran arkasından bunları yazmak çok kolay. Sorun bu 1 sene içinde kendimi eve kapatmam. dışarı bile çıkmaya utanıyorum, kendimden , vücudumdan. Zyıf birisiyken kilolu kendime gelmeye başladım ve başka sorunlar daha.
yaşımın ve yumurtalıklarımın artık sıradan çıkması buna cevap ola bilir. Tabii doğru karar değil ama full dolu olmamı sağlar diye düşünüyorumİykide olmuyor. Kendi mutsuz hayatınıza o çocuğu getirip onudamı mutsuz edeceksiniz?
Piskolojik destek almak varken gerçekten çocuk yapmakmı geldi aklınıza
canımm dilini biliyorum ülkenin,kültürünü de her şeyini de) spora gitmek çok istiyorum ama ona da utanıyroum gitmeye. Çok saça bir hale geldim. Aşırı sosyal biri ve sürekli çalışan biriyken bu hale gelmemim cevapını arıyorumNerdesiniz arkadaşım kursa gidin dil kursuna. Spor yapın