Eşimle normal otururken bir laf açıldı bana dedi ki sende hiç sosyal değilsin bak x kardeşin ne kadar sosyal.Bende dedim senin yüzünden çünkü sürekli evdesin gelene gidene laf ediyorsun nasıl sosyal olayım.X kardeşimin kocası geleni gideni seviyor dedim. X kardeşimle aynı şehirdeydik 1 yıl önceye kadar.Bekar dayım var daha önce sürekli gelirdi bu x kardeşime .Ben şimdi dayıma yakın yere geldim kardeşim başka şehre taşındı.Dayın hiç gelmiyor bak çağırmıyorsun dedi.Dedim ben çağırıyorum ama gelmiyor. O da senin yüzünden dedim .Çünkü bu x kardeşimin kocası burdan taşınırken annesi ,kardeşi kendi geldi evi toplamaya .Kardeşimin bebeği vardı o annemgilde kaldı.Kamyon bir gün sonra geldi .Ama eşim pandemi var diye misafir olarak istemedi onları.Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyordu düşünün. Başka birinde kaldılar.Ve x kardeşimin eşiyle küstüler .Kendi suçlu olduğu halde onu suçluyor hep ben ona mesaj attım yeni işin yerin hayırlı olsun diye .O cevap vermiyor diyor.E sen haksızsın dedim ben olsam bende yüzüne bakmam dedim. Ve bana dediği laf git o senin kocan olsun .O seni s...ksin dedi .Kan beynime sıçradı.Artık bu adamın bu terbiyesizliklerine dayanamıyorum.Evde iki düşman gibiyiz şu anda. Bir günümüz iyiyse bir günümüz kötü Hep bana laf sokma derdinde .Ben de ona benzedim artık.Eskiden yaptıklarını sürekli açıyorum unutamıyorum .Tamam hataydı diyor. Ama unutamıyorum.Çok basit nedenlerden çıkardığı kavgaları falan.Kötü bir şey yapıyorsa daha sonra iyilik yapıp onu telafi edeceğini sanıyor.Ama unutulmuyor.Büyük oğlum 10 yaşında .Anne siz ayrılarsınız ben ölürüm diyor.Çok üzülüyor ağlayıp duruyor.Gerçekten insan çocuklar için dayanıyor yoksa yüzüne bakılacak insan değil.İçimi dökmek istedim.sayfa 6 da uzun bir yazım var.