bence ayrı kaldığınız için iletişimsizlikten kaynaklı sorunlar bır araya geldiğinizde çözülür çözülmezse ozaman sorun olarka kabul edın sonuçta evli insanlar ır arada olmalı değilmi hem manevı hem madı hemde cınsel yönden malum sıstem böyle ve eşler bır sure ayırı kalıyor
ben bırlıkte oldukça enfeksıyon konusuna takıldım neden olabılır acaba hiç normalde gelmedı bu durum
faat uzun zamandır yorumlarında evlendiğine olan pişmanlığından söz edıyordun ınan tanımasamda yorumların denk geldikçe üzülüyordum bende nekadar uzgun dıye bu yorumundan sonra sevındım senın adına daha mutlusun
İlgine teşekkür ederim canım.
Hala pişmanlıklarım, üzüntülerim var malesef..
Ama ben de acemi hatalarımın farkına varıyorum zamanla.
Eşim de hatalarını yavaş yavaş farkediyor.
Acemiliğimiz ve de ayrılığımız yüzünden çok sorun yaşadık, çok üzüldük.
Birbirimize karşı daha ılımlı yaklaşıyoruz.
Daha iyiyiz gibi.
Kavgadan kaçmaya gayret ediyoruz en azından evimizi kurana dek böyle..
Ama yarın öbür gün patlamalar mümkün.
Psikolojimiz bozuldu bizim çünkü
Sonumuz hayır olsun inşallah
Öncelikle herkes evlendi mutlu oldu ben evlendim mutsuzum
dert sahibi oldum gibi düşünceleri at kafandan..
Bunları ben de çok düşündüm günlerce ağlayarak uyandım bu hislerle.
Ama hiç bir şey değişmedi.
Ancak kendimi üzdüm. Hayattan tat almaz oldum bu kıyaslamalar beni
sadece eşimden, evliliğimden değil hayattan da soğuttu.
Herkesten çok kendime kızdım niye evlendim diye.
Kısmetimiz böyleymiş evlendik.
Herkesin hayattaki sınavı başka..
Bizim sınavımız da buymuş kabullenmemiz şart.
Sorun odaklı değil çözüm odaklı olmalıyız.
Bizim en büyük şanssızlığımız evliliğin en zor zamanlarını eşimizden ayrı geçirmeye mahkum olmak.
O lanet telefonlarla ,mesajlarla evlilik yürütmek kolay mı?
Olmuyor işte iletişim aynı evde bile ilk yıl zorken bize üç kat zor malesef.
Aynı evde her şey dört dörtlük olur demiyorum ama sorunların da % 90 azalacağına inanıyorum.
Ben de artık her evli gibi eşim bana suratını astı,
Eşim benimle sohbet etmiyor gibi sorunlar için üzülmek istiyorum.
Evli çiftlerin katıldığı yerlere eşim olmadan gitmek üzüyor.
Bana evli misin diye sorduklarında bir kaç saniye cevap veremiyorum
kendimi evli gibi hissedemiyorum çünkü.
Ben de evime arkadaşlarımı davet etmek, evimi gezdirmek.
Yeni tabaklarımda, bardaklarımda ikramlar yapmak istiyorum..
Hasta olduğumda mesajlarla kıyamam sanalar yetmiyor.
Eşimin ağrıyan karnımı ovmasını istiyorum.
Bu psikoloji ile ne kadar iyi olabiliriz?
Eşimize ne kadar iyi gelebiliriz ki?
Bu yarım yamalak evli oluş, bitmek tükenmek bilmeyen kavgalardan
günlerce süren küslüklerden bıktım.
Kavga sonrası bir sarılışla barışmalar istiyorum.
Uzun uzun mahkeme kurmalardan bıktım.
Bunları niye yazdım, yalnız değilsin bil..
Kendini üzme boşa.
Biz de inşallah 5 ay sonra evimizi kuracağız.
O zamana dek aklımdan boşanma düşüncesini çıkardım.
Evliliğimi evimde yaşayıp görmek istiyorum.
Sana da önerim sabretmendir o güne dek.
Çünkü biliyorum eşim için de zor..
O da artık eşinin hazırladığı kahvaltı ile işe gitmek ister.
O da eşinin öpücüğü ile evine girmek ister.
O da lafta evli olmak istemez eminim.
Her iki taraf için de zor..
Allah kolaylık versin.
Hepimiz gerçek huzuru,mutluluğu tadarız tez zamanda inşallah..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?