merhabalar. Eşimin şöyle bir huyu var ve bu artık beni yoruyor nasıl aşacağımı bilmiyorum. İyi niyetle yapılan bir şeyi bile öyle bir açıdan yorumluyor ki inanamıyorum bazen. Mesela geçenlerde İstanbula benim ailemin yanına gittik. eşimle meşhur caddelerden birine gidecektik babamın arabasıyla gideriz dedik. Babam da o gideceğiniz yerde park yeri bulmak çok sıkıntılı bulsanız da gideceğiniz yere uzak düşerse bebekle perişan olursunuz ben bırakırım sizi yavrum dedi. tamam dedim babam bunu tamamen iyi niyetli söyledi ama eşimin tepkisi aynen şu “baban arabayı vermek istemediğini bu kadar belli etmesin ya bırakmasın bizi istemiyorum taksiyle gideriz “ diye tutturdu. Babamın böyle bir şey aklına bile gelmez yedi kat ele bile verir öyle kıymetli değildir malı. Anlatıyorum tabi canım baban ya diyor bu ve buna benzer şeyleri çok yaşıyoruz. Mesela eşim dün işten geç geldi. Mobilya yapıyor. Dün bir siparişi yetiştrmek için çok uzun çalıştı o yuzden bugun izinliydi. çocuk çok huysuzdu sabah içerden sesleri geliyor ben iş yapıyordum baş edemedi oflayıp puflama sesi geliyordu biraz kızdı çocuğa ne istiyosun ne diye ben de kıyamadım kahvaltı hazırlarken o dinlensin diye “bnm yanımda duruyo fazla huysuzlanmıyo burda dursun dedim” çocuğu yanıma aldım bunu yine kötüye yorup ben çocuk bakamıyorum zaten en iyi sen bakarsın tabiye yordu oysaki dünden yorgun diye iyi niyetle yanıma aldığımı söyledim
her şeye bu kadar olumsuz bakmasını nasıl değiştiririm bilmiyorum çok meraklıyım sanki iş yaparken paçalarıma dolanmasına