- Konu Sahibi nurse_asya
- #1
Belki biraz uzun yazabilirim şimdiden özür okuyanlarada teşekkür ediyorum.Anneler gününden birkaç önce eşimle anneler gününde nasıl bir program yapalım diye konuşmuştuk o da sen bilirsin dedi.Bende sabahtan kendi annemin yanına gitmek istediğimi söyledim anne kız gezeriz dedim eşimde tamam dedi çünkü ne zamandır çıkıp gezmemiştim.Çalışan bir bayanım, 1 yaşında bir oğum var ve her haftasonum temizlik, yemek ve oğlumla ilgilenerek evin içinde geçiyor.Eşim yoğun çalışıyor bende haftaiçi yetiştiremediğim için işler haftasonuna yığılıyor.Eşim akşamda birlikte kutlarız dedi buraya kadar herşey normal.Aslında annemlere normalde beraber gideriz ama o gün ben annemle ve oğlumla başbaşa vakit geçirmek istedim hemde eşim gece çalışıyor gündüz uyusun dinlensin istedim.Nasıl olsa akşama yine beraberiz.Bir de sağolsun gece vardiyasından çıkacaktı uyuyup uyanayım bugün temizlik benden dedi.Nasıl sevindim anlatamam.
Haftaiçi konuştuk, anlaştık.Sonrasında genelde her haftasonu olduğu gibi kv ler habersiz çıkageldiler.Bu durumda beni aşırı strese sokuyor insan arar sorar çalışan insanlarsınız bir haftasonunuz var müsait misiniz diye ama anlayış sıfır.Ben yine onları en iyi şekilde ağırladım kv anneler günü hediyesi almıştım verdim, sevindi.Zaten pazar akşamı pasta alıp uğrayacaktık, hediyesinide vercektim.Normalde pazartesi sabahı giderler ve aynı mahallede oturuyoruz uzaktan gelmediler yani.Pazar günü annemlere gideceğimi söyledim onlarda kahvaltıdan sonra gittiler.Eşimde sabah işten gelince öptü anneler günün kutlu olsun dedi ve oğlumla bizi erkenden uyandırdı kv uyanmış çünkü.Biz uykumuzu alamadan yataktan kalktık eşim yattı uyudu.Sonra çıkyık evden annemlere gittim 2 saat araba kullanarak ve annemde ananeme gitmek istedi, ananemde köyde kıramadım gittik.Ben gezeyim kafa dağıtayım derken kendimi köyde akrabaların içinde buldum.ŞOOOKKKK.Neyse ananemin, babaneminde anneler günününü kutladık.Oğlumda yabancı yer durmadı aşırı yoruldum.Saat 13.30 da eşim aradı kalkmış dışarı çıkmış öylesine konuştuk.Saat 16.00 da ben aradım dönüş yoluna çıkıyoruz diye tamam dedi ben şu Avm deyim dönünce beni al dedi tamam dedim.Köyden merkeze geldim annemi eve bıraktım.Oradan annemin bulunduğu ilden bizim bulunduğumuz ile direksiyon salladım ve gelmeme yakın eşimle tekrar konuştuk bana beni şu çiçekçinin önünden al dedi.(Bende beklentiye girdim dedim demekki çiçek yaptırmış, onca saattir Avm demekki hediye bakıyor)Sonuç kocaman bir hiççççç
Eşimi aldım biraz gezelim dedi başka bir avm ye gittik ama ben yorgunluktan ölüyorum.Sonra konuşmaya başladık eşim Anneler Günüyle ilgili hiçbir girişimde bulunmamış.Sanki umrunda değil yaaa.Neden uyumadın kalktın erkenden dedim.Uyanmış tekrar uyumak yerine çıkmak istemiş ve gezmeye çıkmış ama öylesine geziyor.Bena süpriz yapmak için değil.Üstelik temizlik yaptın mı diyorum canım istemedi diyor.Ne demek canım istemedi.Benim canım yok mu ben hem çalışıyorum hemde evim hep pırıl pırıl, yemeğim olur her zaman.Mecburum çünkü evde küçük bebek var ev temiz olmak zorunda, 1 , 2çeşit yemek olmak zorunda.Benim moralim sıfır tabi eve geldik ve kavga koptu.....
Ben süpermenmiy mişim yani yaptığım işler çokta önemli değilmiş onu kastediyor.Herşeye yetişmeye çalışıyorum diye.Çalışıyorum diye dırdır yapıyormuşum ev hanımı olsaymışım susar otururmuşum temzilik, çocuk bakımı laf olmazmış.Anneme tek başıma gitmem hataymış vs. vs. Bende ona söylendim seni bugüne kadar çok bile çektim artık çekmek istemiyorum dedim.Çocuğumu da alıp gidicem dedim.Ben giderim dedi ama oğluşum ağlayınca vazgeçti.En kötüsüde tartışmalar oğlumun yanında gerçekleşti bu yüzden ben ne kadar siniri de olsam hiç sesimi yükseltmedim ama eşim epey bağırdı çağırdı.Gördüğüm değer karşısında saatlerce ağladım ama yaşlar gözümden istemsiz aktı.Sonra gittim duş aldım, kendimi topladım çocuğum için gülmek zorundayım çünkü
Akşamki anneler günü programımız evde tartışmak oldu ve en üzüldüğüm nokta Anneliğimin , ev hanımlığımın o kadar özverimin kaale alınmaması.Gerçekten çok acıymış.Kim haklı kim haksız çok önmeli değil ama sizin gözünüzden olayları değerlendirmek istiyorum açıkcası
Haftaiçi konuştuk, anlaştık.Sonrasında genelde her haftasonu olduğu gibi kv ler habersiz çıkageldiler.Bu durumda beni aşırı strese sokuyor insan arar sorar çalışan insanlarsınız bir haftasonunuz var müsait misiniz diye ama anlayış sıfır.Ben yine onları en iyi şekilde ağırladım kv anneler günü hediyesi almıştım verdim, sevindi.Zaten pazar akşamı pasta alıp uğrayacaktık, hediyesinide vercektim.Normalde pazartesi sabahı giderler ve aynı mahallede oturuyoruz uzaktan gelmediler yani.Pazar günü annemlere gideceğimi söyledim onlarda kahvaltıdan sonra gittiler.Eşimde sabah işten gelince öptü anneler günün kutlu olsun dedi ve oğlumla bizi erkenden uyandırdı kv uyanmış çünkü.Biz uykumuzu alamadan yataktan kalktık eşim yattı uyudu.Sonra çıkyık evden annemlere gittim 2 saat araba kullanarak ve annemde ananeme gitmek istedi, ananemde köyde kıramadım gittik.Ben gezeyim kafa dağıtayım derken kendimi köyde akrabaların içinde buldum.ŞOOOKKKK.Neyse ananemin, babaneminde anneler günününü kutladık.Oğlumda yabancı yer durmadı aşırı yoruldum.Saat 13.30 da eşim aradı kalkmış dışarı çıkmış öylesine konuştuk.Saat 16.00 da ben aradım dönüş yoluna çıkıyoruz diye tamam dedi ben şu Avm deyim dönünce beni al dedi tamam dedim.Köyden merkeze geldim annemi eve bıraktım.Oradan annemin bulunduğu ilden bizim bulunduğumuz ile direksiyon salladım ve gelmeme yakın eşimle tekrar konuştuk bana beni şu çiçekçinin önünden al dedi.(Bende beklentiye girdim dedim demekki çiçek yaptırmış, onca saattir Avm demekki hediye bakıyor)Sonuç kocaman bir hiççççç
Eşimi aldım biraz gezelim dedi başka bir avm ye gittik ama ben yorgunluktan ölüyorum.Sonra konuşmaya başladık eşim Anneler Günüyle ilgili hiçbir girişimde bulunmamış.Sanki umrunda değil yaaa.Neden uyumadın kalktın erkenden dedim.Uyanmış tekrar uyumak yerine çıkmak istemiş ve gezmeye çıkmış ama öylesine geziyor.Bena süpriz yapmak için değil.Üstelik temizlik yaptın mı diyorum canım istemedi diyor.Ne demek canım istemedi.Benim canım yok mu ben hem çalışıyorum hemde evim hep pırıl pırıl, yemeğim olur her zaman.Mecburum çünkü evde küçük bebek var ev temiz olmak zorunda, 1 , 2çeşit yemek olmak zorunda.Benim moralim sıfır tabi eve geldik ve kavga koptu.....
Ben süpermenmiy mişim yani yaptığım işler çokta önemli değilmiş onu kastediyor.Herşeye yetişmeye çalışıyorum diye.Çalışıyorum diye dırdır yapıyormuşum ev hanımı olsaymışım susar otururmuşum temzilik, çocuk bakımı laf olmazmış.Anneme tek başıma gitmem hataymış vs. vs. Bende ona söylendim seni bugüne kadar çok bile çektim artık çekmek istemiyorum dedim.Çocuğumu da alıp gidicem dedim.Ben giderim dedi ama oğluşum ağlayınca vazgeçti.En kötüsüde tartışmalar oğlumun yanında gerçekleşti bu yüzden ben ne kadar siniri de olsam hiç sesimi yükseltmedim ama eşim epey bağırdı çağırdı.Gördüğüm değer karşısında saatlerce ağladım ama yaşlar gözümden istemsiz aktı.Sonra gittim duş aldım, kendimi topladım çocuğum için gülmek zorundayım çünkü
Akşamki anneler günü programımız evde tartışmak oldu ve en üzüldüğüm nokta Anneliğimin , ev hanımlığımın o kadar özverimin kaale alınmaması.Gerçekten çok acıymış.Kim haklı kim haksız çok önmeli değil ama sizin gözünüzden olayları değerlendirmek istiyorum açıkcası