Çok mutsuzum bayanlar.3ay önce doğum yaptım.ikinci bebeğim.bi şımarıklık yapıp eşimden doğum hediyesi isteyim dedim.8-9aylık hamileyken başladım söylemeye"aşkım bu sefer ben de doğum hediyesi istiyorum beni şımart hadi bakalım "gibi laflar etmeye :) ben ufak tefek seylerle mutlu olmayı bilen biriyim hep de öyle oldum.ne tekrarım oldu ne pahalı takılarım.ben de çalışıyorum.alamayacağımızdan değil ama pek gerek görmüyoruz diyelim.eşim de ben de.ama ne bileyim bi kere de ben şımarıklık yapmak istedim doğum hediyesi istedim.aklımdan geçen de ya bi küpe ya da yüzük.o tarz bişey.bebeğim doğalı 3ay oldu eşimden hala tık yok.yüzsüzlük yapıp istemeye devam ettim.biraz da gıcık oldum doğrusu bu kadar istediğimi bile bile niye almıyor diye.bozuldum da.şimdiye kadar hiç bi şey beklemedim istemedim.ama oğlumla beraber o da bana bi hediye verseydi hatta aynı gün doğum yaptığım gün ben o hediyeyi saklayıp gelinime verecektim.öyle kendimce duygusal bişey hayal etmiştim.belki çoğunuza komik gelebilir ama neyse.istedim işte.dün yine dedim.kızarak değil amA hep şakayla karışık söyledim.sen almazsan ben de gider kendime hediye alırım dedim.neyse.bugün dışarı çıkmıştı.geldiğinde bi hediye paketi.ay ne kadar da ısmarlama olsa da çok mutlu oldum sarıldım.paketi açınca beynimden vurulmuşa döndüm.çok dandik bi küpe kolye ve yüzük seti.gümüş.çok eski bi model.basit.yeşil taşı var ortasında.pazarda satılan takılar gibi.eşim kesinlikle zevksiz biri değil.istese en güzelini bulur beğenir.ilk şok oldum kabalık yapmak da istemedim ama beğenmediğimi gizleyemedim.eşim de farketti.zaten beğenmeyeceğimi de adı gibi biliyordu."aman rol yapamayacağım kusura bakma evet beğenmedim"dedim.o anı öyle buruk bi şekilde kapattık sonra o salona geçti ben yatak odasındaydım.öyle üzüldüm ki.değer vermez gibi.40 yılın başı bişey istedim.şimdiye kadar hep kanaatkar oldum.9ay bebeğimizi taşıdım.zor da bi doğum yaptım.karşılığı bu mu olmalıydı.dedim keşke o kadar ısrar etmeseydim de bana bu saçma şeyi almak zorunda kalmasaydı.sonra mesaj attım eşime."Düşündüm taşındım.ben bunları takmam.takmak da istemem.hatta görmek de.şu an mutlu olmaktan çok üzüldüm.aslında kabahat de benim.ne diye ısrar ettim ki.gönülsüz ve özentisiz bi şekilde sırf beni susturmak için aldığın o kadar belli ki.verirken bile.sen götür bunları geri ver.ne zaman içinden bişey almak gelirse o zaman al."dedim.şimdi o da bana küsmüş.ben de çok kırgınım.sizce ben haklı mıyım ya da çok mu kabalık etmişim?