- Konu Sahibi melek_dincer
-
- #1
merhaba arkadaslar,
sizinle bir konu paylasmak istiyorum lutfen bana yardim edermisiniz? ben kotu birr insan degilim ama ona ragmen bazen adaletsizlik goruyorum esimin ailesinde. ben ne yaparsam yapayim ne kadar iyi olsamda yine hatali ben oluyorum kotu ben oluyorum onlarin gozunde. ama esim cok sukur yanimda oluyor hep. kaynanam turkiyede yasiyor. bizde esimle ve kayinlarimla yurt disinda kaliyoruz. kayinlarim beni gozden dusurme cabasindalar ve eminim ki bunu basardilar. ben hic birseye karismam karismam, ama oyle bir karistiriyorlar ki seni tartismaya elinde olmuyor, mudahale etmek zorunda kaliyorsun. bir bakmissin ki kaynanam dahil herkese haber ucurulmus bile. kotu olan ben oluyorum. ya ben cok mu safim tecrubesizligimden mi yoksa cok fazlami iyi niyetliyim. kurtlarin arasinda koyun gibiyim. ben kaynanamla yasamiyorum o turkiyede ben ise uzakta baska eltilerimde var hepsi bana karsi rekabette. ben ne yaparsam aynisini yapiyorlar. aynis aliyorlar. herseyimi kopyaliyorlar. bazen bunaliyorum. uzak durmak istiyorum. iyi davrandikca benim iyi niyetimi su istimal ediyorlar. nasil davraniacagimi sasirdim. yakin olmayi denedim bir kac defa ama olmuyor. onlar benimle iyi olmak istemiyorlar. beni kotu gordukeri zaman mutlu oluyorlar bunlarin hepsine sahit oldum ben. sizce daha ne yapmaliyim. esimin is saatinde bize yemege geliyorlar cat kapi. bu 1 degil 2 degil devamli. seslenemiyoruz da. kirilirlar diye sonucta davetsizde olsa misafirler. devamli laf sokma taraftarilar. hep rekabet icerisindeler. normal sakalari yoktur. insan bunlarla biraz fazla oturdumu sikiliyor. bana lutfen biri ardim etsin cunku guzlu kalmak istiyorum beni psykolojik yoruyorlar. kendimi cok zayif hissediyorum onlara karsi. onlari idare etmenin bir yolu olamli degilmi??
sizinle bir konu paylasmak istiyorum lutfen bana yardim edermisiniz? ben kotu birr insan degilim ama ona ragmen bazen adaletsizlik goruyorum esimin ailesinde. ben ne yaparsam yapayim ne kadar iyi olsamda yine hatali ben oluyorum kotu ben oluyorum onlarin gozunde. ama esim cok sukur yanimda oluyor hep. kaynanam turkiyede yasiyor. bizde esimle ve kayinlarimla yurt disinda kaliyoruz. kayinlarim beni gozden dusurme cabasindalar ve eminim ki bunu basardilar. ben hic birseye karismam karismam, ama oyle bir karistiriyorlar ki seni tartismaya elinde olmuyor, mudahale etmek zorunda kaliyorsun. bir bakmissin ki kaynanam dahil herkese haber ucurulmus bile. kotu olan ben oluyorum. ya ben cok mu safim tecrubesizligimden mi yoksa cok fazlami iyi niyetliyim. kurtlarin arasinda koyun gibiyim. ben kaynanamla yasamiyorum o turkiyede ben ise uzakta baska eltilerimde var hepsi bana karsi rekabette. ben ne yaparsam aynisini yapiyorlar. aynis aliyorlar. herseyimi kopyaliyorlar. bazen bunaliyorum. uzak durmak istiyorum. iyi davrandikca benim iyi niyetimi su istimal ediyorlar. nasil davraniacagimi sasirdim. yakin olmayi denedim bir kac defa ama olmuyor. onlar benimle iyi olmak istemiyorlar. beni kotu gordukeri zaman mutlu oluyorlar bunlarin hepsine sahit oldum ben. sizce daha ne yapmaliyim. esimin is saatinde bize yemege geliyorlar cat kapi. bu 1 degil 2 degil devamli. seslenemiyoruz da. kirilirlar diye sonucta davetsizde olsa misafirler. devamli laf sokma taraftarilar. hep rekabet icerisindeler. normal sakalari yoktur. insan bunlarla biraz fazla oturdumu sikiliyor. bana lutfen biri ardim etsin cunku guzlu kalmak istiyorum beni psykolojik yoruyorlar. kendimi cok zayif hissediyorum onlara karsi. onlari idare etmenin bir yolu olamli degilmi??