- 30 Eylül 2022
- 50
- 27
- 29
-
- Konu Sahibi guclukadin11
- #1
Canım benim senin adına çok üzüldüm.arkadaşlar merhaba bugün arkadaşım size bir probleminden bahsedecek;
Merhaba, ben evliyim ve 2 yaşında bir çocuğum var. Eşimle severek evlendik ve eşim ailesiyle bağlarının çok güçlü olduğunu herkesin birbirine ölüp bittiğini anlatıp durdu taaaa ki evlenip içlerine girene kadar ben de inanmıştım ve çok büyük beklentilere girmiştim (sevgi açısından çünkü ben çok değer gördüğüm bir ailede yetiştim) bana aylarca hatta yıllarca ghaslighting uyguladılar psikolojik şiddetin ağa babasını yaşattılar beni şizofren olduğuma inandırmaya çalıştılar sürekli eleştirdiler ben hassas bir insanım lütfen böyle yapmayın dediğimde bana sen çok alıngansın yaftası vurdular. 3 senenin sonunda eşim bana ‘artık kimseyle görüşme yeter ki evimizde huzur olsun’ gibi bir teklifle geldi ve hemen kabul ettim. (Kendisi istediği zaman görüşecek ve çocuğumuzu da istediği zaman göstericek) Herkesi aradı ve bu kararımızı duyurdu. Ben de herkesin numarasını sosyal medyasını silip tamamiyle onları görmiceğim bir alan yarattım kendime. Evet bu güzel bir şeydi ama içimi kemiren bir duygu var.. Ya da korku adına ne desem bilemiyorum. Eşimi, beni hiçbir zaman savunmamasına rağmen seviyorum ve üzmek istwmiyorum. Ailesine çok bağlı hatta bağımlı bu karar onu mutsuz eder mi? Bu benim evime yansır mı? bundan emin olamıyorum. İçimi kemiren bu duyguya bir isim veremiyorum. Bu arada eşimin ailesi benim psikiyatrik ilaç kullandığımı biliyor ve bana sürekli Allah sana şifa versin diyip duruyorlar… İçimde neden böyle bir duygu var?
Ben de kayınpederimin topuklarına sıktırma kararı aldım.arkadaşlar merhaba bugün arkadaşım size bir probleminden bahsedecek;
Merhaba, ben evliyim ve 2 yaşında bir çocuğum var. Eşimle severek evlendik ve eşim ailesiyle bağlarının çok güçlü olduğunu herkesin birbirine ölüp bittiğini anlatıp durdu taaaa ki evlenip içlerine girene kadar ben de inanmıştım ve çok büyük beklentilere girmiştim (sevgi açısından çünkü ben çok değer gördüğüm bir ailede yetiştim) bana aylarca hatta yıllarca ghaslighting uyguladılar psikolojik şiddetin ağa babasını yaşattılar beni şizofren olduğuma inandırmaya çalıştılar sürekli eleştirdiler ben hassas bir insanım lütfen böyle yapmayın dediğimde bana sen çok alıngansın yaftası vurdular. 3 senenin sonunda eşim bana ‘artık kimseyle görüşme yeter ki evimizde huzur olsun’ gibi bir teklifle geldi ve hemen kabul ettim. (Kendisi istediği zaman görüşecek ve çocuğumuzu da istediği zaman göstericek) Herkesi aradı ve bu kararımızı duyurdu. Ben de herkesin numarasını sosyal medyasını silip tamamiyle onları görmiceğim bir alan yarattım kendime. Evet bu güzel bir şeydi ama içimi kemiren bir duygu var.. Ya da korku adına ne desem bilemiyorum. Eşimi, beni hiçbir zaman savunmamasına rağmen seviyorum ve üzmek istwmiyorum. Ailesine çok bağlı hatta bağımlı bu karar onu mutsuz eder mi? Bu benim evime yansır mı? bundan emin olamıyorum. İçimi kemiren bu duyguya bir isim veremiyorum. Bu arada eşimin ailesi benim psikiyatrik ilaç kullandığımı biliyor ve bana sürekli Allah sana şifa versin diyip duruyorlar… İçimde neden böyle bir duygu var?
Eşiniz zamanla benim ailem ile gorusmuyorsun.Evime cagiramiyorum diye başınızın etini yiyebilir.Hazirlikli olun bunlara.arkadaşlar merhaba bugün arkadaşım size bir probleminden bahsedecek;
Merhaba, ben evliyim ve 2 yaşında bir çocuğum var. Eşimle severek evlendik ve eşim ailesiyle bağlarının çok güçlü olduğunu herkesin birbirine ölüp bittiğini anlatıp durdu taaaa ki evlenip içlerine girene kadar ben de inanmıştım ve çok büyük beklentilere girmiştim (sevgi açısından çünkü ben çok değer gördüğüm bir ailede yetiştim) bana aylarca hatta yıllarca ghaslighting uyguladılar psikolojik şiddetin ağa babasını yaşattılar beni şizofren olduğuma inandırmaya çalıştılar sürekli eleştirdiler ben hassas bir insanım lütfen böyle yapmayın dediğimde bana sen çok alıngansın yaftası vurdular. 3 senenin sonunda eşim bana ‘artık kimseyle görüşme yeter ki evimizde huzur olsun’ gibi bir teklifle geldi ve hemen kabul ettim. (Kendisi istediği zaman görüşecek ve çocuğumuzu da istediği zaman göstericek) Herkesi aradı ve bu kararımızı duyurdu. Ben de herkesin numarasını sosyal medyasını silip tamamiyle onları görmiceğim bir alan yarattım kendime. Evet bu güzel bir şeydi ama içimi kemiren bir duygu var.. Ya da korku adına ne desem bilemiyorum. Eşimi, beni hiçbir zaman savunmamasına rağmen seviyorum ve üzmek istwmiyorum. Ailesine çok bağlı hatta bağımlı bu karar onu mutsuz eder mi? Bu benim evime yansır mı? bundan emin olamıyorum. İçimi kemiren bu duyguya bir isim veremiyorum. Bu arada eşimin ailesi benim psikiyatrik ilaç kullandığımı biliyor ve bana sürekli Allah sana şifa versin diyip duruyorlar… İçimde neden böyle bir duygu var?