Eşimin Ailesi

Asli bu ayni bina kulturu sanirim bir cesit gelenek. Aielerinden boyle gordukleri icin hic dusunmeden ayni binaya evleniyorlar.
Öyle. Bir de kira derdi olmayacak, kira parası cebine kalacak, çocuğun olunca herkes yardım eder, ailenin maddi manevi desteği arkanda olacak falan diye aksine cazip geliyor. Ama hiçbir şey bedava değil, girince anlıyorsun.
 
Nasıl başlasam bilemedim.
Eşimin ailesi ile aynı binada yaşıyoruz ve ben iyi anlaştığımızı düşünüyordum ta ki eşimin telefonundan mesajları okuyana kadar. Ailem de çok yakınımda yürüme mesafesi. Bir grupları var ailem ve benimle ilgili olur olmadık şeyler konuşulmuş. 5 aylık bir bebeğim var hamileliğim zor geçti evden dışarı pek çıkamadım, bebeğim 2 aylık olana kadar annemlere de bir kaç haftada bir giderdim. 2 aylık olduktan sonra haftada bir gitmeye başladım, annem gelemiyor yürüyemiyor ben de torununu sevsin istiyorum haliyle. Grupta annemin ağrılarıyla dalga geçilmiş, benim ayda yılda bir ablamla market gezmelerim çok bulunmuş evde durmuyor olmuşum, ablamın çalışmamayışı, işinin olmaması eşime zararmış sanırım ben para yediriyorum, ki asla öyle bişey yapmam, haddinden fazla harcamam da olmaz. Bizim evimizde bir iki aya kadar nakit bile bulunmazdı, bir tane kredi kartımız var o da eşimde durur hep. Bişeyler yapıp annemlere gönderiyormuşum..

Geçenlerse eşimin kartı yenilendi yenisi geldi, onların zile de basmışlar görümcem de indi sordu ne diye ben de yanlışlıkla kimlik dedim sonra düzelttim kart geldi dedim. Eve girdim kaynana olacak kişi mesaj atmış derdin ne niye düzgün anlatmıyorsun diye, sonra başladı sen bize alışamadın, ayrım yapıyorsun. 1.5 senedir evliyiz daha ailem soframa oturmadı bunlar her gelenin arkasından gelirler yer içer giderler ayrım yapıyormuşum, bu mu ayrım. Her gittiklere yere ben de giderim, evime rahat rahat girer çıkarlar.. Daha başka şeyler de var ama uzun uzun anlatmak sıkmak istemiyorum.
Mesajları okuduktan sonra dedim ki eşime haftada bir ailemin evine gitmem çok mu, o da yok dedi. . Ben konuştum eşim dinledi, çok sinirlendim.. Sorun şu ki eşim çok sessiz ve tepkisiz kalmış. Sessiz, sinirlenmeyen bir insandır bu durum beni korkutuyor. Beni savunmayan eş, arkamda durmayan eş konusu beni çok düşündürüyor. Annem ben de bişey diyemiyorum diyor. Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Biraz akıl almak biraz da içimi dökmek için yazdım. Yorumlarınızı bekliyorum.
Kaç yıllık evlisiniz kaç yaşındasınız merak ettim . Kayınvalide meselesi şans işidir. Aynı apartmanda oturmak tam bir facia. Eşiniz de grupta ailesiyle durmadan dedikodu yapıyor, onlar şikayet ediyor o ise susuyor. Onların ağzını güzellikle doğru üslupla kapatması gereken eşin. Hem ne varmış anne evine gitmekte. Torununu görecek. Alışveriş yapmak da en doğal hakkın. Resmen yaptığın her hareketi dikizliyorlar. O apartmandan ayrı eve çıkma imkanı var mı
 
Nasıl başlasam bilemedim.
Eşimin ailesi ile aynı binada yaşıyoruz ve ben iyi anlaştığımızı düşünüyordum ta ki eşimin telefonundan mesajları okuyana kadar. Ailem de çok yakınımda yürüme mesafesi. Bir grupları var ailem ve benimle ilgili olur olmadık şeyler konuşulmuş. 5 aylık bir bebeğim var hamileliğim zor geçti evden dışarı pek çıkamadım, bebeğim 2 aylık olana kadar annemlere de bir kaç haftada bir giderdim. 2 aylık olduktan sonra haftada bir gitmeye başladım, annem gelemiyor yürüyemiyor ben de torununu sevsin istiyorum haliyle. Grupta annemin ağrılarıyla dalga geçilmiş, benim ayda yılda bir ablamla market gezmelerim çok bulunmuş evde durmuyor olmuşum, ablamın çalışmamayışı, işinin olmaması eşime zararmış sanırım ben para yediriyorum, ki asla öyle bişey yapmam, haddinden fazla harcamam da olmaz. Bizim evimizde bir iki aya kadar nakit bile bulunmazdı, bir tane kredi kartımız var o da eşimde durur hep. Bişeyler yapıp annemlere gönderiyormuşum..

Geçenlerse eşimin kartı yenilendi yenisi geldi, onların zile de basmışlar görümcem de indi sordu ne diye ben de yanlışlıkla kimlik dedim sonra düzelttim kart geldi dedim. Eve girdim kaynana olacak kişi mesaj atmış derdin ne niye düzgün anlatmıyorsun diye, sonra başladı sen bize alışamadın, ayrım yapıyorsun. 1.5 senedir evliyiz daha ailem soframa oturmadı bunlar her gelenin arkasından gelirler yer içer giderler ayrım yapıyormuşum, bu ayrım. Her gittiklere yere ben de giderim, evime rahat rahat girer çıkarlar.. Daha başka şeyler de var ama uzun uzun anlatmak sıkmak istemiyorum.
Mesajları okuduktan sonra dedim ki eşime haftada bir ailemin evine gitmem çok mu, o da yok dedi. . Ben konuştum eşim dinledi, çok sinirlendim.. Sorun şu ki eşim çok sessiz ve tepkisiz kalmış. Sessiz, sinirlenmeyen bir insandır bu durum beni korkutuyor. Beni savunmayan eş, arkamda durmayan eş konusu beni çok düşündürüyor. Annem ben de bişey diyemiyorum diyor. Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Biraz akıl almak biraz da içimi dökmek için yazdım. Yorumlarınızı bekliyorum.
Görüşmeyi kes bu insanlarla bir güzel kavganı et kapını kapat , gücün varsa taşın kurtul , cevabını ver hiç çekinme, pısırık durursan iyice azarlar, eşine de güzel bir ayar ver...
 
Nasıl başlasam bilemedim.
Eşimin ailesi ile aynı binada yaşıyoruz ve ben iyi anlaştığımızı düşünüyordum ta ki eşimin telefonundan mesajları okuyana kadar. Ailem de çok yakınımda yürüme mesafesi. Bir grupları var ailem ve benimle ilgili olur olmadık şeyler konuşulmuş. 5 aylık bir bebeğim var hamileliğim zor geçti evden dışarı pek çıkamadım, bebeğim 2 aylık olana kadar annemlere de bir kaç haftada bir giderdim. 2 aylık olduktan sonra haftada bir gitmeye başladım, annem gelemiyor yürüyemiyor ben de torununu sevsin istiyorum haliyle. Grupta annemin ağrılarıyla dalga geçilmiş, benim ayda yılda bir ablamla market gezmelerim çok bulunmuş evde durmuyor olmuşum, ablamın çalışmamayışı, işinin olmaması eşime zararmış sanırım ben para yediriyorum, ki asla öyle bişey yapmam, haddinden fazla harcamam da olmaz. Bizim evimizde bir iki aya kadar nakit bile bulunmazdı, bir tane kredi kartımız var o da eşimde durur hep. Bişeyler yapıp annemlere gönderiyormuşum..

Geçenlerse eşimin kartı yenilendi yenisi geldi, onların zile de basmışlar görümcem de indi sordu ne diye ben de yanlışlıkla kimlik dedim sonra düzelttim kart geldi dedim. Eve girdim kaynana olacak kişi mesaj atmış derdin ne niye düzgün anlatmıyorsun diye, sonra başladı sen bize alışamadın, ayrım yapıyorsun. 1.5 senedir evliyiz daha ailem soframa oturmadı bunlar her gelenin arkasından gelirler yer içer giderler ayrım yapıyormuşum, bu mu ayrım. Her gittiklere yere ben de giderim, evime rahat rahat girer çıkarlar.. Daha başka şeyler de var ama uzun uzun anlatmak sıkmak istemiyorum.
Mesajları okuduktan sonra dedim ki eşime haftada bir ailemin evine gitmem çok mu, o da yok dedi. . Ben konuştum eşim dinledi, çok sinirlendim.. Sorun şu ki eşim çok sessiz ve tepkisiz kalmış. Sessiz, sinirlenmeyen bir insandır bu durum beni korkutuyor. Beni savunmayan eş, arkamda durmayan eş konusu beni çok düşündürüyor. Annem ben de bişey diyemiyorum diyor. Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Biraz akıl almak biraz da içimi dökmek için yazdım. Yorumlarınızı bekliyorum.
Git yüzlerine söyle. Pasif kalmanya da mesaj atma. Yüzyüze söyle terbiyesizler. Sonra da aynen onları haklı çıkart annene haftada iki üç git . Ablamla gez. Eşin olacağa da bibhad bildir. Eşine laf edilmiş ses etmemiş
 
Öyle. Bir de kira derdi olmayacak, kira parası cebine kalacak, çocuğun olunca herkes yardım eder, ailenin maddi manevi desteği arkanda olacak falan diye aksine cazip geliyor. Ama hiçbir şey bedava değil, girince anlıyorsun.

Katip hepimiz kirada oturduk kendimize ev alana kadar. Altin tepsiyle sunmadilar hicbirimize. Kimseye gebe kalmayacaksin bu hayatta ailen bile olsa. Sorumluluk alamayan, her seyi aileden bekleyen bir zahmet evlenmeyecek.
 
Nasıl başlasam bilemedim.
Eşimin ailesi ile aynı binada yaşıyoruz ve ben iyi anlaştığımızı düşünüyordum ta ki eşimin telefonundan mesajları okuyana kadar. Ailem de çok yakınımda yürüme mesafesi. Bir grupları var ailem ve benimle ilgili olur olmadık şeyler konuşulmuş. 5 aylık bir bebeğim var hamileliğim zor geçti evden dışarı pek çıkamadım, bebeğim 2 aylık olana kadar annemlere de bir kaç haftada bir giderdim. 2 aylık olduktan sonra haftada bir gitmeye başladım, annem gelemiyor yürüyemiyor ben de torununu sevsin istiyorum haliyle. Grupta annemin ağrılarıyla dalga geçilmiş, benim ayda yılda bir ablamla market gezmelerim çok bulunmuş evde durmuyor olmuşum, ablamın çalışmamayışı, işinin olmaması eşime zararmış sanırım ben para yediriyorum, ki asla öyle bişey yapmam, haddinden fazla harcamam da olmaz. Bizim evimizde bir iki aya kadar nakit bile bulunmazdı, bir tane kredi kartımız var o da eşimde durur hep. Bişeyler yapıp annemlere gönderiyormuşum..

Geçenlerse eşimin kartı yenilendi yenisi geldi, onların zile de basmışlar görümcem de indi sordu ne diye ben de yanlışlıkla kimlik dedim sonra düzelttim kart geldi dedim. Eve girdim kaynana olacak kişi mesaj atmış derdin ne niye düzgün anlatmıyorsun diye, sonra başladı sen bize alışamadın, ayrım yapıyorsun. 1.5 senedir evliyiz daha ailem soframa oturmadı bunlar her gelenin arkasından gelirler yer içer giderler ayrım yapıyormuşum, bu mu ayrım. Her gittiklere yere ben de giderim, evime rahat rahat girer çıkarlar.. Daha başka şeyler de var ama uzun uzun anlatmak sıkmak istemiyorum.
Mesajları okuduktan sonra dedim ki eşime haftada bir ailemin evine gitmem çok mu, o da yok dedi. . Ben konuştum eşim dinledi, çok sinirlendim.. Sorun şu ki eşim çok sessiz ve tepkisiz kalmış. Sessiz, sinirlenmeyen bir insandır bu durum beni korkutuyor. Beni savunmayan eş, arkamda durmayan eş konusu beni çok düşündürüyor. Annem ben de bişey diyemiyorum diyor. Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Biraz akıl almak biraz da içimi dökmek için yazdım. Yorumlarınızı bekliyorum.
Aile apartmanında oturmak herkese uygun olmuyor. Ben de aynı apartmandayim ama hiç gelmezler cagirmazsam. Ben de canım istemezse gitmem kendi evimde olmayı severim genelde. Sizinkiler hem saygısız hem de dedikoducu. Bunların yarısını eşime söyleyemez ailesi. Kimseyi ilgilendirmez ki sizin gezmeniz hele ki maddi olarak bağımsızsaniz onlardan hiçbir hakları yok konuşmaya. Temelde gelişmemiş görgüsüz insanlar başka işleri de yok belli ki sürekli sizi konuşuyorlar. Eşiniz adam olup benim karım hakkında tek kelime edemezsiniz demedikce bunlar bitmez. Ne yüzle karısını kötülüyorlar eşinize anlamadım. Yuzlesin ailesiyle benim hakkımda konusmaya utanmıyor musunuz sizin işiniz yok mu diyerek. Kocaniza da sen beni nasıl korumazsin diye hesap sorun bence. Yani ben olsam öyle yapardım. Saygısızlık ve dedikodu inanılmaz soğutuyor beni. Asla gidip gelmem davet de etmem.
 
Nasıl başlasam bilemedim.
Eşimin ailesi ile aynı binada yaşıyoruz ve ben iyi anlaştığımızı düşünüyordum ta ki eşimin telefonundan mesajları okuyana kadar. Ailem de çok yakınımda yürüme mesafesi. Bir grupları var ailem ve benimle ilgili olur olmadık şeyler konuşulmuş. 5 aylık bir bebeğim var hamileliğim zor geçti evden dışarı pek çıkamadım, bebeğim 2 aylık olana kadar annemlere de bir kaç haftada bir giderdim. 2 aylık olduktan sonra haftada bir gitmeye başladım, annem gelemiyor yürüyemiyor ben de torununu sevsin istiyorum haliyle. Grupta annemin ağrılarıyla dalga geçilmiş, benim ayda yılda bir ablamla market gezmelerim çok bulunmuş evde durmuyor olmuşum, ablamın çalışmamayışı, işinin olmaması eşime zararmış sanırım ben para yediriyorum, ki asla öyle bişey yapmam, haddinden fazla harcamam da olmaz. Bizim evimizde bir iki aya kadar nakit bile bulunmazdı, bir tane kredi kartımız var o da eşimde durur hep. Bişeyler yapıp annemlere gönderiyormuşum..

Geçenlerse eşimin kartı yenilendi yenisi geldi, onların zile de basmışlar görümcem de indi sordu ne diye ben de yanlışlıkla kimlik dedim sonra düzelttim kart geldi dedim. Eve girdim kaynana olacak kişi mesaj atmış derdin ne niye düzgün anlatmıyorsun diye, sonra başladı sen bize alışamadın, ayrım yapıyorsun. 1.5 senedir evliyiz daha ailem soframa oturmadı bunlar her gelenin arkasından gelirler yer içer giderler ayrım yapıyormuşum, bu mu ayrım. Her gittiklere yere ben de giderim, evime rahat rahat girer çıkarlar.. Daha başka şeyler de var ama uzun uzun anlatmak sıkmak istemiyorum.
Mesajları okuduktan sonra dedim ki eşime haftada bir ailemin evine gitmem çok mu, o da yok dedi. . Ben konuştum eşim dinledi, çok sinirlendim.. Sorun şu ki eşim çok sessiz ve tepkisiz kalmış. Sessiz, sinirlenmeyen bir insandır bu durum beni korkutuyor. Beni savunmayan eş, arkamda durmayan eş konusu beni çok düşündürüyor. Annem ben de bişey diyemiyorum diyor. Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Biraz akıl almak biraz da içimi dökmek için yazdım. Yorumlarınızı bekliyorum.


Olmuşla ölmüşe çare yok ama keşke hemen çocuk yapmasaydınız.
Bundan sonrası için korunmanızı tavsiye ederim.
Ben olsam hepsiyle yüzleşir tepkimi koyar ve bundan sonra mesafemi koyarım.
Gerekmediği sürece muhatap olmam.
Eşim bu konuda beni desteklemiyorsa evliliğimde uzun sürmez.
Bunun sessiz sakin biri olmakla değil karakterle alakası var.
 
Boyle bir zorunlulugunuz yok. Bunu kabul gormek icin mi yapiyorsunuz? Yapmayin.
Çok üzüldüm bu insanlar yetişkin olamamış. Çocuğa da müdahale ederler ki en sinir olduğum şey. Aile apartmani çocuklar açısından iyi oluyor. Çalışan anne olunca gözün arkada kalmıyor. Çocuktan sonra biz de aynı apartmana taşındık ve çok iyi geldi bize. Sınır bilmeyen bir aile olsa asla gelmezdim ben. Hesap sorulması çok çirkin zaten. Gittiğim yerleri istersem söylerim istersem söylemem. Bazen araban yoktu diyor kayınvalidem evet işlerim vardı diyorum geçiyorum bu kadar. Detay vermeye gerek yok. İstersem sorulmazsa mesela herşeyi anlatırım sohbet ederim yani. Bilemedim sinir bozucu. Akşam çaya bile çıkmıyorum çoğunlukla 😂 çocuklar ve eşimi yollayıp dinleniyorum kendi başıma. Neden gelmedin diye sormuyorlar bile😄
 
Nasıl başlasam bilemedim.
Eşimin ailesi ile aynı binada yaşıyoruz ve ben iyi anlaştığımızı düşünüyordum ta ki eşimin telefonundan mesajları okuyana kadar. Ailem de çok yakınımda yürüme mesafesi. Bir grupları var ailem ve benimle ilgili olur olmadık şeyler konuşulmuş. 5 aylık bir bebeğim var hamileliğim zor geçti evden dışarı pek çıkamadım, bebeğim 2 aylık olana kadar annemlere de bir kaç haftada bir giderdim. 2 aylık olduktan sonra haftada bir gitmeye başladım, annem gelemiyor yürüyemiyor ben de torununu sevsin istiyorum haliyle. Grupta annemin ağrılarıyla dalga geçilmiş, benim ayda yılda bir ablamla market gezmelerim çok bulunmuş evde durmuyor olmuşum, ablamın çalışmamayışı, işinin olmaması eşime zararmış sanırım ben para yediriyorum, ki asla öyle bişey yapmam, haddinden fazla harcamam da olmaz. Bizim evimizde bir iki aya kadar nakit bile bulunmazdı, bir tane kredi kartımız var o da eşimde durur hep. Bişeyler yapıp annemlere gönderiyormuşum..

Geçenlerse eşimin kartı yenilendi yenisi geldi, onların zile de basmışlar görümcem de indi sordu ne diye ben de yanlışlıkla kimlik dedim sonra düzelttim kart geldi dedim. Eve girdim kaynana olacak kişi mesaj atmış derdin ne niye düzgün anlatmıyorsun diye, sonra başladı sen bize alışamadın, ayrım yapıyorsun. 1.5 senedir evliyiz daha ailem soframa oturmadı bunlar her gelenin arkasından gelirler yer içer giderler ayrım yapıyormuşum, bu mu ayrım. Her gittiklere yere ben de giderim, evime rahat rahat girer çıkarlar.. Daha başka şeyler de var ama uzun uzun anlatmak sıkmak istemiyorum.
Mesajları okuduktan sonra dedim ki eşime haftada bir ailemin evine gitmem çok mu, o da yok dedi. . Ben konuştum eşim dinledi, çok sinirlendim.. Sorun şu ki eşim çok sessiz ve tepkisiz kalmış. Sessiz, sinirlenmeyen bir insandır bu durum beni korkutuyor. Beni savunmayan eş, arkamda durmayan eş konusu beni çok düşündürüyor. Annem ben de bişey diyemiyorum diyor. Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Biraz akıl almak biraz da içimi dökmek için yazdım. Yorumlarınızı bekliyorum.
Klasik eş ailesi milyon dolarlık oğulları varmış da baba evine yedirecekmissiniz gibi. Sizin yerinizde olsam eşimle güzelce konusup ailene benim hakkımda konuşmamaları gerektiğini belirt ben işin içine girmek istemiyorum vs de.
 
Katip hepimiz kirada oturduk kendimize ev alana kadar. Altin tepsiyle sunmadilar hicbirimize. Kimseye gebe kalmayacaksin bu hayatta ailen bile olsa. Sorumluluk alamayan, her seyi aileden bekleyen bir zahmet evlenmeyecek.
Şu yorumun alnından opuyorum.




Ote yandan konu sahibi G Griliiii once o konusmalarin ekran goruntusunu alin ardindan, kendinizi gruba ekleyip, sadece sunu yazin "tum eski dedikodularinizi okudum, alin bunlarda kaniti, bir daha benden evlatlik, kardeşlik beklemeyin"

Ardindan ekran görüntülerini atin ve gruptan cikin.


Illa cirkinlesmeye gerek yok, muhtemelen kapiniza falan dayanip uste cikacaklar, acmayin kapiyi ve videoya cekin rezilliklerini, aksamda esinize izletin.


Tabiki bu dediklerimin sonunda bosanmak zorunda kalabilirsiniz, boyle birseye cesaretiniz ve maddi gucunuz varsa yapin. Aksi durumda susup hayatiniza devam edin.
 
Katip hepimiz kirada oturduk kendimize ev alana kadar. Altin tepsiyle sunmadilar hicbirimize. Kimseye gebe kalmayacaksin bu hayatta ailen bile olsa. Sorumluluk alamayan, her seyi aileden bekleyen bir zahmet evlenmeyecek.
Benim bir arkadaşım, düşün sofrada kocası da yanındayken kaynanadan " Çocuk doğurmazsan üstüne kuma alırım. " lafını duymuş kocası ağzını açmamış, buna rağmen yüzüme yüzüme ben kiraya gelin gitmezdim dedi. 😂 Bize ağlıyordu evimde kocamla bi çay içmişim yok diye. Bi yerime mi sokcam öyle evi?
 
Benim bir arkadaşım, düşün sofrada kocası da yanındayken kaynanadan " Çocuk doğurmazsan üstüne kuma alırım. " lafını duymuş kocası ağzını açmamış, buna rağmen yüzüme yüzüme ben kiraya gelin gitmezdim dedi. 😂 Bize ağlıyordu evimde kocamla bi çay içmişim yok diye. Bi yerime mi sokcam öyle evi?
Ağız tadıyla insan evinde bir bardak çay içemedikten sonra kiraya vereceğin parayı psikoloğa yatırırsın.
 
Maddi ve mental olarak aile apartmanından çıkabilecek imkanınız var mı? Çizdiğiniz profilde bir kocayla bu pek mümkün değil gibi. Bu insanların gerçek düşüncelerini öğrenmişsiniz. Ya pısırık kocanız sizi de pıstırıp oturtacak aile apartmanından ayrılmayacak ya da çıngar çıkacak ve evden taşınacaksınız. Onların evinde yaşadığınız için istedikleri gibi girip çıkmışlar, gelen misafirlerinizle onlar da yemiş içmişler. İşinize geliyorsa kalın işinize gelmiyorsa taşının. Kocanızdan da pek medet ummayın derim ben.
 
Benim bir arkadaşım, düşün sofrada kocası da yanındayken kaynanadan " Çocuk doğurmazsan üstüne kuma alırım. " lafını duymuş kocası ağzını açmamış, buna rağmen yüzüme yüzüme ben kiraya gelin gitmezdim dedi. 😂 Bize ağlıyordu evimde kocamla bi çay içmişim yok diye. Bi yerime mi sokcam öyle evi?

Alsin evini tepe tepe kullansin simdi iste. Gelip sana agliyor cunku o enerjiyi bir sekilde atmasi lazim. Boyleleri enerji vampiri.
 
Nasıl başlasam bilemedim.
Eşimin ailesi ile aynı binada yaşıyoruz ve ben iyi anlaştığımızı düşünüyordum ta ki eşimin telefonundan mesajları okuyana kadar. Ailem de çok yakınımda yürüme mesafesi. Bir grupları var ailem ve benimle ilgili olur olmadık şeyler konuşulmuş. 5 aylık bir bebeğim var hamileliğim zor geçti evden dışarı pek çıkamadım, bebeğim 2 aylık olana kadar annemlere de bir kaç haftada bir giderdim. 2 aylık olduktan sonra haftada bir gitmeye başladım, annem gelemiyor yürüyemiyor ben de torununu sevsin istiyorum haliyle. Grupta annemin ağrılarıyla dalga geçilmiş, benim ayda yılda bir ablamla market gezmelerim çok bulunmuş evde durmuyor olmuşum, ablamın çalışmamayışı, işinin olmaması eşime zararmış sanırım ben para yediriyorum, ki asla öyle bişey yapmam, haddinden fazla harcamam da olmaz. Bizim evimizde bir iki aya kadar nakit bile bulunmazdı, bir tane kredi kartımız var o da eşimde durur hep. Bişeyler yapıp annemlere gönderiyormuşum..

Geçenlerse eşimin kartı yenilendi yenisi geldi, onların zile de basmışlar görümcem de indi sordu ne diye ben de yanlışlıkla kimlik dedim sonra düzelttim kart geldi dedim. Eve girdim kaynana olacak kişi mesaj atmış derdin ne niye düzgün anlatmıyorsun diye, sonra başladı sen bize alışamadın, ayrım yapıyorsun. 1.5 senedir evliyiz daha ailem soframa oturmadı bunlar her gelenin arkasından gelirler yer içer giderler ayrım yapıyormuşum, bu mu ayrım. Her gittiklere yere ben de giderim, evime rahat rahat girer çıkarlar.. Daha başka şeyler de var ama uzun uzun anlatmak sıkmak istemiyorum.
Mesajları okuduktan sonra dedim ki eşime haftada bir ailemin evine gitmem çok mu, o da yok dedi. . Ben konuştum eşim dinledi, çok sinirlendim.. Sorun şu ki eşim çok sessiz ve tepkisiz kalmış. Sessiz, sinirlenmeyen bir insandır bu durum beni korkutuyor. Beni savunmayan eş, arkamda durmayan eş konusu beni çok düşündürüyor. Annem ben de bişey diyemiyorum diyor. Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Biraz akıl almak biraz da içimi dökmek için yazdım. Yorumlarınızı bekliyorum.
Evinize gelenden onlara ne. Onlar kim onlara hesap verilecek. Eşiniz üzgünüm ama hiç arkanızda durmayacak çünkü onun bu tavrından yüz bulup dedikodunuzu yapmışlar. Ya sen had bildireceksin ya da karı koca hesap vermeye devam edeceksiniz.
 
Nasıl başlasam bilemedim.
Eşimin ailesi ile aynı binada yaşıyoruz ve ben iyi anlaştığımızı düşünüyordum ta ki eşimin telefonundan mesajları okuyana kadar. Ailem de çok yakınımda yürüme mesafesi. Bir grupları var ailem ve benimle ilgili olur olmadık şeyler konuşulmuş. 5 aylık bir bebeğim var hamileliğim zor geçti evden dışarı pek çıkamadım, bebeğim 2 aylık olana kadar annemlere de bir kaç haftada bir giderdim. 2 aylık olduktan sonra haftada bir gitmeye başladım, annem gelemiyor yürüyemiyor ben de torununu sevsin istiyorum haliyle. Grupta annemin ağrılarıyla dalga geçilmiş, benim ayda yılda bir ablamla market gezmelerim çok bulunmuş evde durmuyor olmuşum, ablamın çalışmamayışı, işinin olmaması eşime zararmış sanırım ben para yediriyorum, ki asla öyle bişey yapmam, haddinden fazla harcamam da olmaz. Bizim evimizde bir iki aya kadar nakit bile bulunmazdı, bir tane kredi kartımız var o da eşimde durur hep. Bişeyler yapıp annemlere gönderiyormuşum..

Geçenlerse eşimin kartı yenilendi yenisi geldi, onların zile de basmışlar görümcem de indi sordu ne diye ben de yanlışlıkla kimlik dedim sonra düzelttim kart geldi dedim. Eve girdim kaynana olacak kişi mesaj atmış derdin ne niye düzgün anlatmıyorsun diye, sonra başladı sen bize alışamadın, ayrım yapıyorsun. 1.5 senedir evliyiz daha ailem soframa oturmadı bunlar her gelenin arkasından gelirler yer içer giderler ayrım yapıyormuşum, bu mu ayrım. Her gittiklere yere ben de giderim, evime rahat rahat girer çıkarlar.. Daha başka şeyler de var ama uzun uzun anlatmak sıkmak istemiyorum.
Mesajları okuduktan sonra dedim ki eşime haftada bir ailemin evine gitmem çok mu, o da yok dedi. . Ben konuştum eşim dinledi, çok sinirlendim.. Sorun şu ki eşim çok sessiz ve tepkisiz kalmış. Sessiz, sinirlenmeyen bir insandır bu durum beni korkutuyor. Beni savunmayan eş, arkamda durmayan eş konusu beni çok düşündürüyor. Annem ben de bişey diyemiyorum diyor. Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım bilmiyorum. Biraz akıl almak biraz da içimi dökmek için yazdım. Yorumlarınızı bekliyorum.
Sizin ne yaptiginiz, nereye gittiginiz, ne harcadiginiz hic kimsesi ilgilendirmez.. Bundan sonra mesafe koyun ve istediginiz gibi yasamaya devam edin..
 
Aile apartmani isteyen ailenin kafa yapısı bellidir zaten. 'Çocuklarım dizimin dibinde dursun, her istediğimde göreyim, misafirim geldiğinde gelsin, bize hizmet etsin nereye gittiler nereye ne harcadılar gözetimimde olsun vs vs' o yüzden aile apartmanina gidip bunlari ilk defa duyuyormus gibi şaşırmanıza şaşırdım bende. Eşiniz zaten hiç işe yaramaz size ne diyememiş.
Tabi bedava oturmak tatlı ama yinede bu aileden uzak bir yerde kira verip huzurla yaşamayı tercih ederim. Bence taşının, taşınmayacaksanızda söylediklerinin hakkını verin yüzlerine bakmayın sürekli ailenize gidin hediyeler alın.
 
X