- 18 Eylül 2013
- 1.478
- 3.036
Tıp fakültesi kazanmak ve okumak için kitapların içine gömülüp çocukluk ve gençliğini heba eden birinin çalışmasına izin vermeyen , aşkından ölüp biriyle evlenmesi bana çok saçma geliyor.
Aşk bir süre sonra biter , seni çalıştırmayıp aile yanında yaşamaya mahkum eden eşle konuşup bir an silkelenip mesleğine dönmen gerekiyor.
Ailenin seni okutmak için yaptığı masraf ta çabası.
Bir nevi BAHAR gördüm burda. Yeni bir üye ve filmden esinlenmiş bir hayat.
Bizim ülkemiz de doktor olmak için çalışan ve bu alanı kazanan insanlara çalışkan , akıllı akıllı gözüyle bakılır.
Valla konu gerçekse eğer yaşam biçiminiz tamamen saçmalık
Şimdiki kızlar ne kadar evlenme meraklısı
izin verdiğiniz kadar alırlar sizden silkelen ve kendine gel.
en kısa sürede bir bebek ile elini ayağını daha da bağlarsın gibime geliyor
Aşk bir süre sonra biter , seni çalıştırmayıp aile yanında yaşamaya mahkum eden eşle konuşup bir an silkelenip mesleğine dönmen gerekiyor.
Ailenin seni okutmak için yaptığı masraf ta çabası.
Bir nevi BAHAR gördüm burda. Yeni bir üye ve filmden esinlenmiş bir hayat.
Bizim ülkemiz de doktor olmak için çalışan ve bu alanı kazanan insanlara çalışkan , akıllı akıllı gözüyle bakılır.
Valla konu gerçekse eğer yaşam biçiminiz tamamen saçmalık
Şimdiki kızlar ne kadar evlenme meraklısı
izin verdiğiniz kadar alırlar sizden silkelen ve kendine gel.
en kısa sürede bir bebek ile elini ayağını daha da bağlarsın gibime geliyor
en az altı sene okuyorlar.
Ben 5 aydir evliyim ve esimle severek evlendik. Sorun esimin ailesi . Hepsine saygim var ama gercekten artik tahammul edemiyorum. Ilk geldigimde baska ve simdi ise baskalar ve gicik kapiyorum artik yaptiklarina ve gormek bile istemiyorum. Yemek yerken babaannesi suratima bakiyor rahat yiyemiyorum, dun 5-10 dk islerimi bitirdikten sonra oturdum bana kalk ayakta dur diyor gulerekten dedim ki niye? Diyor gelin oturmaz. Bende dedim oyle bir kuralmi var? Gelin insan degilmi? Birsey yemek istemedigimde hepsi cok baski yapiyor sanki mecbur yemek zorundaymisim gibi bir rahat edemiyorum. Kardesi desen (21 yasinda) herseye beni cagiriyor ilk zamanlar degil simdi yapmaya basladi. Ailesi de sanki kardesinin istedigi herseyi yapmak zorundaymisim gibi davraniyor. Istemsizce gicik kapiyorum artik . Yanlarindan ayrildigimda hep arkamca konusacaklarmis gibi hissediyorum. Bunu ruyamda da gordum. Niye ailesiyle yasamayi kabul ettiniz derseniz esimi sevdigim ve onu dogru biri olarak gordugum icin . Babasi ise yurt disinda ordan bile arayip tirnagimin rujuna bile karisiyor. Telefonda ailemle konusmaya basladigim gibi hep cagiriyorlar. Odama ne zaman girsem kimle konusuyordun diyorlar . Esimin annesi de esim bana iltifat ettiginde , ilgi verdiginde hep kotu kotu bakiyor . Her isten eve geldiginde yemegini ye git uyu diyor. Esimde diyor ki karimla vakit gecirmiyecek miyim? Benimle vakit gecirmesini istemiyor anca uyu uyu diyor. Obur ogluna degil yalniz esime diyor. Ama en cok esimle degil obur ogluyla daha cok ilgileniyor ve daha cok seviyormus gibime geliyor. Gercekten artik sıkılmaya basladim. Ailem her aradiginda beni nolmus sana diye kac kere soruyor. Dun bir akrabam gozlerinde eski gulusun yok dedi gulup konusmama ragmen belli oluyor ne kadar gizletmeye calissamda. Ailemi uzmemek icin söylemek istemiyorum ama soylemekte istiyorum. Kendimi hic ezdirmedim hep saygimi bozmadan hepsinin cevabini verdim. Baska eve cikacak bir durumda yok. Kendim tip okudum ama calismiyorum esim calismami istemiyor sebepte su ki ben varken benim kadinim neden calissin, Ben calisip kazanacam sen ise yiyeceksin diyor Her eve geldiginde ne lazim diye soruyor her istedigimi aliyor. Ama sorun iste ailesi. Sizce ne yapmaliyim? 
