Merhaba hanımlar. Bir buçuk yıllık evliyim. Esimle birbirimizi çok severek evlendik. Mutlu zamanlarimiz çok mutlu. Elinden geldiği sürece bi dediğimi 2 etmez çok cömerttir iyi kalplidir de. Bizim nişanlıyken de kavgalarımız oluyordu. Eşimin tabuları var ve bu sebeplerle oluyor kavgalar hala. O sinirlenince çok kırıcı konuşuyor ama ben konuştuğum da erkek gibi konuşmuş oluyormusum. Bunu kaldıramıyormus. Sonra konuşmak istemiyor ben konuşmakta ısrar edince kavga daha da büyüyor. Ve gerçekten çok ciddi kavgalar oluyor sonrasında. Sürekli kavga etmeyiz ama edince de baya büyük kavgalar ediyoruz. Beni itekledigi de oldu benim sinir krizi geçirdiğim de oldu. Sonra toparlayamıyorum kendimi içim ısınmıyor geçmese de eskisi gibi oluyoruz sonra bi kavga daha. Konuşsak bi konuşamıyoruz da sinirleniyor yanlis anlıyor sonra halledemiyoruz diyor yine sinirleniyor keşke evlenmeydim, niye evlendim ki demeye başlıyor biraz daha sinirlenirse ölürsün inşallah, Allahim beni bu kadından kurtar lara kadar gidiyor durum. O kadar kırgınım ki ona. Onu çok seviyorum ama kalbim paramparça. Bana böyle şeyler söyleme çok kırılıyorum beni çok üzüyorsun dediğim de de beni o kadar sinirlendirdikten sonra ne bekliyorsun diyor. Ama bu bi bahane olamaz ki kabul edilemez bisey bu. Dün ki kavgamızda beni telefon WhatsApp instagram heryeden engelledi aramayim diye çünkü çıktı gitti evden arkasından aradım konuşalım diye konuşmak istememiş engellemiş her yerden, öyle kırıldım ki anlatamam.. Çok karışığım onu seviyorum ama böyle yaşamak istemiyorum çok kırgınım çok kızgınım. Bosansam diyorum ama seviyorum da. Bizden olmadı sanırım. Oldurabilir miyiz sizce