Eşime tepkim??

Sen ne kadar guzel yurekli bir insansın..kalbin gibi bir hayatın olsun insallah arkadasım..sevgiyle kal..
 
Ay maşallah size hayranlık duydum. Herkes yazmış bende söyleyeyim dedim. Eşinizinde kötü bir niyeti yoktur sonuçta. Kendinizi açıklayın tutamadım kendimi özür dilerim deyin öpün barışın :)
 
Annelik duygusunun içgüdüsel değil, 'vicdan ve kalple' alakalı olduğunun bir örneğisiniz.
Bence yerinde bir hareket olmuş.
Refleks olarak bile yapılmış olsa, sizin bir anne olarak eşinize de bebeğinize de öğretecek şeyleriniz var.
Bunun başında hafif ya da ağır, sözlü ya da psikolojik olarak şiddete karşı bir duruş sergileyerek yanlışlığını göstermek gelir.
Yarın hiçbir şey olmamış gibi davranın, ya da sarılarak uyuyun şimdi.
Eşiniz zaten hatasını, verdiğiniz tepkiden anlamıştır.
Ama özür dilemeyin derim.
 
kulitta .!.:
Eşinin oğlunuza karşı davranışlarını mercek altına aldığın kadar kendi tutumunu da gözden geçirmelisin bence.
Çocuğu sahiplenip bağlanmışsın ama anne sevgisi yanında farklı duyguların baskısı altında uçları zorlar gibisin.
Genişletmek için tıkla...

Tabi gayet net anlıyorum bu önyargıyı.Öz anne olsaydım oğluna düşkün bir anne olacaktım .Üvey annesi olduğum için ona böylesine düşkün olamam.Kesin hastayım ben saplantılıyım.
Asıl merak ettiğim hangi duygular acaba bunlar acar mısınız hanımefendı???Hangi uçları zorluyorum merak ettim..
 
huzur_gibisi_yok .!.:
gaddar bi uvey anneyle buyuyenbiri olarak cok hosuma gitti yaptiginiz ama esinizle konusup cozun durumu kus kalmayin hic
Genişletmek için tıkla...
Annemi erken yaşta kaybettim.Bende üvey anneyle büyüdüm.Hayatım boyunca ben üvey anne olsam...ile başlayan bir dolu cümlelerim olurdu hep.Eksikti birşeyler.Şimdi aynı eksikliği evladıma yaşatmayacağım.
 
Çok tatlısınız :-) Eşinizi uyandırıp biraz sırnaşabilirsiniz , ben öyle yapınca eşim hemen yumuşar , küslüğü unutur ve sonra ılımlı bi şekilde kendimizi ifade ederiz . ' Ben ' diliyle konuşup tatlıya bağlarız .
 
sizi canı gönülden tebrik ederim
lütfen böyle devam edin
daha konuyu açmayın eşinizde çok takılmamıştır
haklısınız çünkü
 
Armgnyslpnr .!.:
Hanımlar kısaca durumu özet geceyim; Eşimin ilk evliliğinden bir oğlu var.Evlendiğimizde 8 aylıktı onu ben büyütüyorum..
Eşim onu yetiştirmem konusunda bana hiç karışmıyor.Asla karışmaz çünkü beni üvey annesi olarak görmüyor belki bu açıdan şanslıyım.Oğluma o kadar bağlıyım,onu o kadar çok seviyorum ki değil dışarıdan,öz babası ona kızmış olsa ciğerlerim sökülüyor...
Bugün eşim,tabletini bozduğu için oğlumun eline vurduğu anda sanki en büyük düşmanımdı.O an onu öldürmek istedim.İçim nasıl acıdı anlatamam.İlk defa çıkıştım ona o bile şaşırdı.Ne yapıyorsun sen o daha bebek diye bağırmaya başladım adama.Bir çok şey söyledim.Evliliğimiz boyunca ona karşı sesimi hiç bu kadar yükseltmedim ama canım çok acıdı.Gece de bir dolu nasihat ettim bir daha ona el kaldırmaması hususunda oysa adam hafıfce vurmustu uyarmak baabında.Ağlamadı bile anlayamadı durumu yavrum.Amacım sakin konuşmaktı ama nasihat edeyim derken daha çok üzerine gittim sustu kaldı adam belli kı kırıldı..Çok fazla tepki verdim sonuçta ama ne yapayım onu başka bir kadının doğurmuş olduğu gerçeği bile beni delirtirken babası da olsa ona vurması,benim öpmeye doyamadığım yavrumu korkutması hiç hoş değildi.
Şu anda burada saat gece 1..Eşim yattı ben hala ne yapacağımı bilmiyorum.Acaba duruşumu bozmayıp,oğluma vurduğu için ona tavır mı almalıyım,yoksa uyandırıp özür dileyip sakin sakin gönlünü mü almalıyım.Çok mu tepki verdim yoksa haklı mıydım?Bu şekilde küs yataga girmek istemiyorum...
Genişletmek için tıkla...
konuna yorum yapamayacağım ama tebrik ederim sizi. nasılda sarıp sarmalamışsınız yavruyu. rabbim sizi de o yavruyuda korusun inşallah.
 
Yok olur öyle arada, erkekler çocuklara karşı, anneler kadar toleranslı olamıyor. Biraz fazla tepki vermişsin.

Ama arkadaşım , sen ne güzel bir insansın. Seni ve yavrunu kucaklıyorum. Ben de iki çocuk annesiyim. Senin gibi kadınların var olduğunu bilmek beni çok mutlu etti.
 
Armgnyslpnr .!.:
Tabi gayet net anlıyorum bu önyargıyı.Öz anne olsaydım oğluna düşkün bir anne olacaktım .Üvey annesi olduğum için ona böylesine düşkün olamam.Kesin hastayım ben saplantılıyım.
Asıl merak ettiğim hangi duygular acaba bunlar acar mısınız hanımefendı???Hangi uçları zorluyorum merak ettim..
Genişletmek için tıkla...
Armgnyslpnr .!.:
Annemi erken yaşta kaybettim.Bende üvey anneyle büyüdüm.Hayatım boyunca ben üvey anne olsam...ile başlayan bir dolu cümlelerim olurdu hep.Eksikti birşeyler.Şimdi aynı eksikliği evladıma yaşatmayacağım.
Genişletmek için tıkla...
Örneğin 2. alıntıdaki duygularında anlatmaya çalıştıklarımdan birini açıklamışsın Armgnyslpnr.
Niyetim seni yargılamak, incitmek değildi asla.
Önyargılara karşı gösterdiğin direnç bile anne evlat ilişkinize farklı boyut kazandırabilir. (Aşırı düşkünlük gibi)
Öz annesinin ilgisizliğinden yara almaması için çaba harcamak zorunda hissedebilirsin kendini.
Öz evlatta hissedilmeyen korkuların, endişelerin olabilir.
Örneğin, ifade ettiğin gibi Dünyaya gelecek çocuğundan ayırma korkusu gibi.
Elbette çok düşkün olabilir, kılına zarar gelmesini istemezsin.
Söylemek istediğim duygularını iyi tahlil edip, kendine fazla yüklenmemendi.
Yanlış ifade ettiysem özür dilerim.
2. evladınıza da sağlıkla kavuşmanızı, ailece daima mutlu olmanızı dilerim.
 
git sarıl öp özür dilerim onu kendi evladım gibi seviyorum biliyorsun bir an sinirlerime hakim olamadım amacım asla seni kırmak değildi.seni seviyorum de konu kapanır zaten.
 
eşimle bende cocuk hasta olunca kavga ediyoruz

maşallah size
çok büyük sevap işliyorsunuz
 
Armgnyslpnr .!.:
Hanımlar kısaca durumu özet geceyim; Eşimin ilk evliliğinden bir oğlu var.Evlendiğimizde 8 aylıktı onu ben büyütüyorum..
Eşim onu yetiştirmem konusunda bana hiç karışmıyor.Asla karışmaz çünkü beni üvey annesi olarak görmüyor belki bu açıdan şanslıyım.Oğluma o kadar bağlıyım,onu o kadar çok seviyorum ki değil dışarıdan,öz babası ona kızmış olsa ciğerlerim sökülüyor...
Bugün eşim,tabletini bozduğu için oğlumun eline vurduğu anda sanki en büyük düşmanımdı.O an onu öldürmek istedim.İçim nasıl acıdı anlatamam.İlk defa çıkıştım ona o bile şaşırdı.Ne yapıyorsun sen o daha bebek diye bağırmaya başladım adama.Bir çok şey söyledim.Evliliğimiz boyunca ona karşı sesimi hiç bu kadar yükseltmedim ama canım çok acıdı.Gece de bir dolu nasihat ettim bir daha ona el kaldırmaması hususunda oysa adam hafıfce vurmustu uyarmak baabında.Ağlamadı bile anlayamadı durumu yavrum.Amacım sakin konuşmaktı ama nasihat edeyim derken daha çok üzerine gittim sustu kaldı adam belli kı kırıldı..Çok fazla tepki verdim sonuçta ama ne yapayım onu başka bir kadının doğurmuş olduğu gerçeği bile beni delirtirken babası da olsa ona vurması,benim öpmeye doyamadığım yavrumu korkutması hiç hoş değildi.
Şu anda burada saat gece 1..Eşim yattı ben hala ne yapacağımı bilmiyorum.Acaba duruşumu bozmayıp,oğluma vurduğu için ona tavır mı almalıyım,yoksa uyandırıp özür dileyip sakin sakin gönlünü mü almalıyım.Çok mu tepki verdim yoksa haklı mıydım?Bu şekilde küs yataga girmek istemiyorum...
Genişletmek için tıkla...
Bence uyandirip gonlunu almaniz gerekirdi . Zaten cok kirildiginida dusunmuyorum aksine hosuna gitmstir oglunu bu kadar sahiplenmeniz. Cok sansli bi bebek sizin gibi annesi oldugu icin . Sanirim bide kardes geliyor Allah bagislasin. Sakincasi yoksa gercek annesi vefat mi etti 8 ayliktan beri siz bakiyorsunuz?
 
eşinizle aranız bi şekilde düzelicektir.
lakin bu kadar sahiplendiğiniz için sizi tebrik ederim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X