Tek sebep eşinin pintiligimi gercektenMerhaba arkadaşlar daha önce de aynı başlıkla konu açmıştım. Buraya yazmak ne zor. Birilerine anlatmak istemek ama kimseye güvenememek...o yüzden objektif bir şekilde tekrar akıl danışmak istedim. Daha önce aynen şunları yazmıştım:
Merhaba arkadaşlar. Bu konuyu kimseye açmaya cesaret edemiyorum. En yakınlarıma bile açmadım hiç. 9 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlenmedim. Ama tanıdıkça huyunu suyunu en çok da merhametini çok sevdim. Fedakar ve iyi bir adam. İlk yıllarda (ben de çalıştığım halde) maddi olarak beni gereğinden fazla sıktı. Ne bileyim ikimiz de işteyken gün boyu kombi kapatırdı. Gelirdim ev buz gibi. Zaten yalıtımsız bir ev. Üstelik yeni evlisin. Aldığım bir şeyi ne kadara aldın niye aldın falan. en ufak plastik leğen bile sorun olabilirdi. Neyse işte gel zaman git zaman alıştık birbirimize. 2-3 sene önce ben bunu başka bir eve taşınmaya ikna ettim. Ne olduysa o sırada oldu. İlk defa ben de çalışıyorum dedirtti bana. O evde her gün nerdeyse her gün aklımdan boşanmak geçiyordu. Çok soğudum. Eskiden görmediğim farklı yanlarımızı fark ettim. Ne bileyim Bi sinemaya bile gitmiyoruz birlikte. Arkadaşlarımı daha çok tercih ediyorum. Çünkü bu konuda istekli değil. Geçen dönem Bi ara ilgisizliğinden dolayı acayip koptum ve bunu defalarca kendisine ifade ettim. Ne kadar üzüldüğümü, erkek olmadığımı, kadın olduğumu, bu kadar ilgisiz davranmaması gerektiğini söyledim. İlginin sadece gece yaklaşmak olmadığını da... Bu arada tabii 1 tane de oğlumuz var. Ona çok iyi babalık yapar. Allah razı olsun. İlgilenir, bakar, oyun oynar, kitap okur falan.. Ben onun arkadaşlarıyla çıkmasına, o da benim çıkmama izin veririz. Darlamayız. Bu arada bu kadar maddi tartışmalar neticesinde yaklaşık bir sene önce biz ev aldık. Fakat evi alırken ben onu ikna etmek için nerdeyse sağlığımdan oldum. Gerçekten bu konuda zor bir insan. Para biriktirdiğimiz halde almak istemedi. Ben artık çok ağır hastalık geçirdim de o zaman ikna oldu evi aldık. Şimdi de ona karşı çok soğuk hissediyorum. Şimdi yazarken fark ettim bu maddi sorunlar beni çok yormuş. Burda yazamadığım bir konu var aldatma falan değil o da kafamı meşgul ediyor. Bi taraftan çok ilgisiz. (ben yaşıma göre genç gösteriyorum, güzel giyiniyorum. Evde bile dikkat etmeye çalışıyorum.) Beni beğendiğini de biliyorum. Fakat ilgi yok. Karşımdaki kadın, biraz romantik olayım ya da küçük bir sürpriz yapayım yok. Saçlarımı boyattım insanlar woooww dedi. O bir kez bile saçımı okşamadı. Ya da benim karım güzel falan hiç söylemedi. Kişisel bakımım da iyidir. Kendimi de evimi de en azından asgari düzeyde temiz tutmaya çalışırım.
Haa o ilgilenmiyorsa sen ilgisini çek falan derseniz, artık içimden gelmiyor. Çünkü bu konuda da yoruldum. Ben onu mini eteklerle mumlarla çok karşıladım. Cinsel konuda da problemimiz yok.
Ne bileyim kafam karışık arkadaşlar. 8 sene kırılma noktası diyorlar öyle bir şey mi yaşıyorum ki acaba? Özellikle bu sene hiç evlenmemiş olmayı çok diledim
23 haziran
O günden bu güne daha da çok soğudum. O bazen (geceleri) yaklaşmak istiyor. Ama insan karşıdakinin gönlünü yapmadan bunu talep eder mi? Benim kalbimi tekrar kazanmak için hiçbir şey yapmıyor. Bu arada küs değiliz. Yani ev arkadaşı gibiyiz diyeyim. Kavga gürültü çıkarmayı da beceremiyorum. Bi de çocuk var tabii o varken tartışmak istemem. Küçük tartışmalar iyidir aslında, büyük depremleri engeller ama biz onu bile beceremiyoruz sanırım...
Benim sorum şu: acaba en problemsiz boşanma yöntemi nedir. Bu konuda hiçbir şey bilmiyorum. Yani eşimi üzmeden kırmadan. Aramızda saygı bağı kalsın istiyorum. Nelere dikkat etmeliyim. Anlaşmalı boşanma nasıl oluyor? Bu konuda bilenler aydınlatırsa sevinirim.
Çok sağolun kızlar...
Boşandıktan sonra neler olacak?
Maddi durumun daha mı iyi olacak?
Çocuğa babalığının iyi olduğunu söylüyorsun bunu tamamen karşılaya bilecek misin?
İllaki boşandığın anda ilgilenen hediyeler alan güzel sözler söyleyen erkekler olacak. Gerçek niyetleri hakkında emin olabilecek misin?
10 yıl sonra çocuğuna boşanma sebeplerini nasıl anlatacaksın?
Eşin ben senden soğudum boşanmak istiyorum dese ne hissederdin?
Eşin ikinci evliliğini yapraken ne hissedeceksin?
Maddi zorluğu yanlış anlamışsın gerçekten ay sonu getiremeyip bir birine sıkı sıkıca bağlanan aileler var. Özür dilerim ama özellikle çocuklu kişilerin boşanmaları için çok haklı sebepler olması gerektiğini düşünüyorum. Sadece sen değil çocuğunda babasından ayrılacak.
Canım soğursan soğutursun. Bir gün iş işten geçer karşındaki ayrılmak istiyor olur ben vazgeçtim boşanmadan işe yaramaz. Boşanma yoluna girdin mi geri dönüşü çok çok zoor. Güven dağılır aile çok büyük yara alır. Nasıl ayrılacağını değil gerçekten ayrılmaya hazır mısın bence bunu düşün. Anlattıklarında boşanmayı gerektirecek bir şey yok. Hakkınızda hayırlısı olsun.
Vallahi çok düşünüyorum bu konuda. Sürekli ölçüp tartıyorum. Oğlum bana çok düşkün ama babasına da öyle. Akşama kadar özlüyorum diyen duygusal bir çocuk. En çok ona kıyamıyorum zaten...
Maddi olarak özgürlüğüm var. O y daha iyi bile olabilirim. Ama tabii yüzde yüz emin olamam. Bir de maddiyat için boşanmam. Benim derdim daha çok kadın gibi hissetmekle ilgili. Çok ilgi isteyen bir tip değilim. Arada sırada ilgi gösterse gönlümü alsa
Boşanmak demek annelikten babalıktan da boşanmak demek değil ki. Biz onun annesi ve babası olarak kalacağız. Zaten o yüzden aramızdaki saygı bitmeden ayrılmak istiyorum dedim ya.
Eşim senden soğudum boşanmak istiyorum demeden soğuduğunu zaten hisseder ve telafi etme yoluna giderdim. Kalbini kazanmak için elimden geleni yapardım. Yine olmuyorsa onu bu ilişkide kalmaya zorlamazdım.
Eğer eşim ikinci evliliğini yaparsa onu kıskanır mıyım ben de bilmiyorum... Bu duyguyu tarif edemiyorum. Koca bir boşluk sanki.
Yazdıkların çok güzel uyanmama sebep oldu. Evlenmek çok kolay evliliği yürütmek ve boşanmak çok zor. Pek tabii alışkanlıklar var. Belki başka yollar bilmemek var. Kafam karışık. Bilmiyorum.
Evlilik danışmanına gidin diyen arkadaşlara da çok teşekkür ediyorum. Eşime defalarca söyledim ama destek alamadım.
Umarim ne hayırlıysa o olur. Hepinize çok teşekkür ederim arkadaşlar.
Vallahi çok düşünüyorum bu konuda. Sürekli ölçüp tartıyorum. Oğlum bana çok düşkün ama babasına da öyle. Akşama kadar özlüyorum diyen duygusal bir çocuk. En çok ona kıyamıyorum zaten...
Maddi olarak özgürlüğüm var. O y daha iyi bile olabilirim. Ama tabii yüzde yüz emin olamam. Bir de maddiyat için boşanmam. Benim derdim daha çok kadın gibi hissetmekle ilgili. Çok ilgi isteyen bir tip değilim. Arada sırada ilgi gösterse gönlümü alsa
Boşanmak demek annelikten babalıktan da boşanmak demek değil ki. Biz onun annesi ve babası olarak kalacağız. Zaten o yüzden aramızdaki saygı bitmeden ayrılmak istiyorum dedim ya.
Eşim senden soğudum boşanmak istiyorum demeden soğuduğunu zaten hisseder ve telafi etme yoluna giderdim. Kalbini kazanmak için elimden geleni yapardım. Yine olmuyorsa onu bu ilişkide kalmaya zorlamazdım.
Eğer eşim ikinci evliliğini yaparsa onu kıskanır mıyım ben de bilmiyorum... Bu duyguyu tarif edemiyorum. Koca bir boşluk sanki.
Yazdıkların çok güzel uyanmama sebep oldu. Evlenmek çok kolay evliliği yürütmek ve boşanmak çok zor. Pek tabii alışkanlıklar var. Belki başka yollar bilmemek var. Kafam karışık. Bilmiyorum.
Evlilik danışmanına gidin diyen arkadaşlara da çok teşekkür ediyorum. Eşime defalarca söyledim ama destek alamadım.
Umarim ne hayırlıysa o olur. Hepinize çok teşekkür ederim arkadaşlar.
Bununla ilgili bir psikolog video çekmiş onu izlemiştim. Diyor ki, normal çaylarınızı alın. Seninle konuşmak istiyorum deyin. Bu konuşmayı yapmak benim için çok zor ama evliliğimiz artık iyi gitmiyor. Ben bunu sonsuza dek sürdüremeyeceğimi anladım. Diyecekmişsiniz. Yani suçlamadan. Ben sürdüremiyorum diyeceksiniz. Ve sen ne düşünüyorsun daha fazla birbirimizi yıpratmadan bu evliliği sonlandırmak istiyorum falan gibi. Sonra sinir falan olursa karşı taraftan sakin kalmak gerekiyormuş.Merhaba arkadaşlar daha önce de aynı başlıkla konu açmıştım. Buraya yazmak ne zor. Birilerine anlatmak istemek ama kimseye güvenememek...o yüzden objektif bir şekilde tekrar akıl danışmak istedim. Daha önce aynen şunları yazmıştım:
Merhaba arkadaşlar. Bu konuyu kimseye açmaya cesaret edemiyorum. En yakınlarıma bile açmadım hiç. 9 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlenmedim. Ama tanıdıkça huyunu suyunu en çok da merhametini çok sevdim. Fedakar ve iyi bir adam. İlk yıllarda (ben de çalıştığım halde) maddi olarak beni gereğinden fazla sıktı. Ne bileyim ikimiz de işteyken gün boyu kombi kapatırdı. Gelirdim ev buz gibi. Zaten yalıtımsız bir ev. Üstelik yeni evlisin. Aldığım bir şeyi ne kadara aldın niye aldın falan. en ufak plastik leğen bile sorun olabilirdi. Neyse işte gel zaman git zaman alıştık birbirimize. 2-3 sene önce ben bunu başka bir eve taşınmaya ikna ettim. Ne olduysa o sırada oldu. İlk defa ben de çalışıyorum dedirtti bana. O evde her gün nerdeyse her gün aklımdan boşanmak geçiyordu. Çok soğudum. Eskiden görmediğim farklı yanlarımızı fark ettim. Ne bileyim Bi sinemaya bile gitmiyoruz birlikte. Arkadaşlarımı daha çok tercih ediyorum. Çünkü bu konuda istekli değil. Geçen dönem Bi ara ilgisizliğinden dolayı acayip koptum ve bunu defalarca kendisine ifade ettim. Ne kadar üzüldüğümü, erkek olmadığımı, kadın olduğumu, bu kadar ilgisiz davranmaması gerektiğini söyledim. İlginin sadece gece yaklaşmak olmadığını da... Bu arada tabii 1 tane de oğlumuz var. Ona çok iyi babalık yapar. Allah razı olsun. İlgilenir, bakar, oyun oynar, kitap okur falan.. Ben onun arkadaşlarıyla çıkmasına, o da benim çıkmama izin veririz. Darlamayız. Bu arada bu kadar maddi tartışmalar neticesinde yaklaşık bir sene önce biz ev aldık. Fakat evi alırken ben onu ikna etmek için nerdeyse sağlığımdan oldum. Gerçekten bu konuda zor bir insan. Para biriktirdiğimiz halde almak istemedi. Ben artık çok ağır hastalık geçirdim de o zaman ikna oldu evi aldık. Şimdi de ona karşı çok soğuk hissediyorum. Şimdi yazarken fark ettim bu maddi sorunlar beni çok yormuş. Burda yazamadığım bir konu var aldatma falan değil o da kafamı meşgul ediyor. Bi taraftan çok ilgisiz. (ben yaşıma göre genç gösteriyorum, güzel giyiniyorum. Evde bile dikkat etmeye çalışıyorum.) Beni beğendiğini de biliyorum. Fakat ilgi yok. Karşımdaki kadın, biraz romantik olayım ya da küçük bir sürpriz yapayım yok. Saçlarımı boyattım insanlar woooww dedi. O bir kez bile saçımı okşamadı. Ya da benim karım güzel falan hiç söylemedi. Kişisel bakımım da iyidir. Kendimi de evimi de en azından asgari düzeyde temiz tutmaya çalışırım.
Haa o ilgilenmiyorsa sen ilgisini çek falan derseniz, artık içimden gelmiyor. Çünkü bu konuda da yoruldum. Ben onu mini eteklerle mumlarla çok karşıladım. Cinsel konuda da problemimiz yok.
Ne bileyim kafam karışık arkadaşlar. 8 sene kırılma noktası diyorlar öyle bir şey mi yaşıyorum ki acaba? Özellikle bu sene hiç evlenmemiş olmayı çok diledim
23 haziran
O günden bu güne daha da çok soğudum. O bazen (geceleri) yaklaşmak istiyor. Ama insan karşıdakinin gönlünü yapmadan bunu talep eder mi? Benim kalbimi tekrar kazanmak için hiçbir şey yapmıyor. Bu arada küs değiliz. Yani ev arkadaşı gibiyiz diyeyim. Kavga gürültü çıkarmayı da beceremiyorum. Bi de çocuk var tabii o varken tartışmak istemem. Küçük tartışmalar iyidir aslında, büyük depremleri engeller ama biz onu bile beceremiyoruz sanırım...
Benim sorum şu: acaba en problemsiz boşanma yöntemi nedir. Bu konuda hiçbir şey bilmiyorum. Yani eşimi üzmeden kırmadan. Aramızda saygı bağı kalsın istiyorum. Nelere dikkat etmeliyim. Anlaşmalı boşanma nasıl oluyor? Bu konuda bilenler aydınlatırsa sevinirim.
Çok sağolun kızlar...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?