Merhaba arkadaşlar, çok çıkmazdayım yardım edin 4 yıllık evliyim 18 aylik bebegim var doğumun sırasında olanları unutamıyorum eşimden ayrılmak istiyorum veni çok kırdı söylediklerini unutamıyorum eskisi gibi yanında huzurlu değilim güvenmiyorum sanki ailemin evine gidince huzurlu olacakmışım gibi geliyo artik onun ailesiyle muhattap olmak istemiyorum. Eşim aile icin de çok pasif herkes ona her şeyi söylüyorlar onun sesi çıkmıyor nisanliyken abisi hiç yoktan yere benim önümde kaç kere hakaret etti düşünün nişanlısı var demedi hem de ortada bir şey yokken, ben şunu fark ettim ailede hep ezilmiş laf edilmiş biri, annesi bile ondan bahsederken onun sesi cikmaz o kızmaz o bir şey demez diye bahseder. Onun bu hali evliligimize de yansidi benim her seyime laf edildi oraya her gittiğimde durduk yere laf sokuldu ben hiç sesimi çıkarmazdım ama eşimle aramız bozulurdu benim hiç saygisizligim olmadi niye böyle yaptıklarına anlam veremezdim sonra anladim eşimin pasifliği yüzünden olduğunu sonra ben hamileyken eşim kardeşini kaybettik olanlar o zmna oldu hepsi benim üstüme geldi doğum yaptıktan sonra iyice coştular sanki çocuğu ben doğurmamışım sadece onlara aitmiş gibi davrandılar ailemin evimize gelmesini istemediler benim kendi ailemin evine gitmemi istemediler elimizden arabamızı aldılar ama bizim cok ihtiyacimiz varken sonra geri istedik diye yine o abisi bize demedigini birakmadi etmedigi kufur kalmadi. Esim abisiyle bi sure konusmadi sonra barismislar
Eşim ondan sonra çok değişti bana karşı. 1 sene çok kotu davrandı. Kardeşinin acısı dedim sustum. Ama kardeşinin ölümünü eşim üzerinde sanki kullandılar gibi geliyo günaha girmek istemiyroum ama o kadar üstüme gelindi ki öyle anladim. Şimdi düzeldi ama her memlekete gidişimizde sorun çıkıyor bu yaz gittik ben ailemin yanında kaldim beni yıpratmasınlar diye yine rahat vermediler her gidişimde laf soktular ders calisisyorum diye halbuki ben evlenmeden öncede kpss ye hazırlandığını biliyorlardı o zman hiç demediler çalışmasın diye evlenince bu konuda hep laf soktular aramızı çok bozdular hepsini anlatmaya zamanım yetmez kısaca bizi hep birbirimize düşürdüler ve ben artık eşimin beni eskisi gibi sevmediğini dusunuyorum ben de onu eskisi gibi sevmiyorum bu çok zoruma gidiyor. Bana söylediklerini hakaretlerini unutamıyorum. Eşim öğretmen biz doğudayız şimdi 15 tatil geliyor ve biz memlekete gideceğiz, bugun bilet bakmaya baslayinca benim moralim bozuldu o da fark etti her oraya giderken böyle mi olacaksın diye kavga cikti ayrılalım o zaman dedi orda kalın siz dedi. Benim tek isteğim ona güvenmek ama ona güvenmem icin hicbir şey söylemiyor. Laf açıldığında hicbir şey yokmuş ben çıkarıyormuşum gibi davranıyor. Ailesinin haksizliklarini hiç görmüyor kendini ezmişler şimdi benim de her lafi çekmemi, her küfürü duymamı, elimizden bişey alındığında sesimi çıkarmamami bekliyor böyle alışmış hep. O atanınca ailesi özellikle abisi hiç sevinmedi çünkü benim eşimin iyi bir hayatı olamaz olmamalı düşünün böyle bir abi her gittiğimizde bir konu bulur eşimin üzerine gelir ben tavrımı koymasaydım bana da aynısını yapacaktı
Ama ben yaşananları unutamıyorum memlekete girmek istemiyorum kendi ailem orda ona rağmen bir sıkıntı düşüyor içime o insanları gormek ostemiyorum. Esim hicbir zman beni korumayacak inanmiyorum sadeve bunu diyorum "bana laf ettiklerinde benim esim oyle bir insan degil" demeni bekliyorum diyorum ama hicbir sey demiyor. Hic guven vermiyor cok sikildim artik bana bi akil verin. Ailem ise yrilmmi hiç istemiyor orası ayrı sorun. Babam bu yaz sorun olduğunda eşimle konuşmuş ama nafile eşim değişmez hep bana laf ettirecek beni huzursuz edecekler cocugumla uğraşacaklar bir de o tarafı var. Aramızı bozacaklar eşimin veni sevmesine izin vermeyecekler asla o da dolduruşa gelmeye çok müsait. Bugün dedi ayrılalım siz kalın orsa ben tek döneyim. Eşim bunu dediğinde bir rahatlık çöktü sanki bunu istiyorum çocuğu da kolayca bana bırakacak gibi bir söylemi vardi sanki artik şunu istiyorum cocuguml sadece kendi ailemin evinde olmak. Cocugun doğduğunu çok ugrstilr sanki bana ihtiyacı olmasa elimden alacaklar o durumlarda çok sorun oldu dediğim gibi hangini anlatayım bilemiyorum. Sizce boşanmalı miyim?
Eşim ondan sonra çok değişti bana karşı. 1 sene çok kotu davrandı. Kardeşinin acısı dedim sustum. Ama kardeşinin ölümünü eşim üzerinde sanki kullandılar gibi geliyo günaha girmek istemiyroum ama o kadar üstüme gelindi ki öyle anladim. Şimdi düzeldi ama her memlekete gidişimizde sorun çıkıyor bu yaz gittik ben ailemin yanında kaldim beni yıpratmasınlar diye yine rahat vermediler her gidişimde laf soktular ders calisisyorum diye halbuki ben evlenmeden öncede kpss ye hazırlandığını biliyorlardı o zman hiç demediler çalışmasın diye evlenince bu konuda hep laf soktular aramızı çok bozdular hepsini anlatmaya zamanım yetmez kısaca bizi hep birbirimize düşürdüler ve ben artık eşimin beni eskisi gibi sevmediğini dusunuyorum ben de onu eskisi gibi sevmiyorum bu çok zoruma gidiyor. Bana söylediklerini hakaretlerini unutamıyorum. Eşim öğretmen biz doğudayız şimdi 15 tatil geliyor ve biz memlekete gideceğiz, bugun bilet bakmaya baslayinca benim moralim bozuldu o da fark etti her oraya giderken böyle mi olacaksın diye kavga cikti ayrılalım o zaman dedi orda kalın siz dedi. Benim tek isteğim ona güvenmek ama ona güvenmem icin hicbir şey söylemiyor. Laf açıldığında hicbir şey yokmuş ben çıkarıyormuşum gibi davranıyor. Ailesinin haksizliklarini hiç görmüyor kendini ezmişler şimdi benim de her lafi çekmemi, her küfürü duymamı, elimizden bişey alındığında sesimi çıkarmamami bekliyor böyle alışmış hep. O atanınca ailesi özellikle abisi hiç sevinmedi çünkü benim eşimin iyi bir hayatı olamaz olmamalı düşünün böyle bir abi her gittiğimizde bir konu bulur eşimin üzerine gelir ben tavrımı koymasaydım bana da aynısını yapacaktı
Ama ben yaşananları unutamıyorum memlekete girmek istemiyorum kendi ailem orda ona rağmen bir sıkıntı düşüyor içime o insanları gormek ostemiyorum. Esim hicbir zman beni korumayacak inanmiyorum sadeve bunu diyorum "bana laf ettiklerinde benim esim oyle bir insan degil" demeni bekliyorum diyorum ama hicbir sey demiyor. Hic guven vermiyor cok sikildim artik bana bi akil verin. Ailem ise yrilmmi hiç istemiyor orası ayrı sorun. Babam bu yaz sorun olduğunda eşimle konuşmuş ama nafile eşim değişmez hep bana laf ettirecek beni huzursuz edecekler cocugumla uğraşacaklar bir de o tarafı var. Aramızı bozacaklar eşimin veni sevmesine izin vermeyecekler asla o da dolduruşa gelmeye çok müsait. Bugün dedi ayrılalım siz kalın orsa ben tek döneyim. Eşim bunu dediğinde bir rahatlık çöktü sanki bunu istiyorum çocuğu da kolayca bana bırakacak gibi bir söylemi vardi sanki artik şunu istiyorum cocuguml sadece kendi ailemin evinde olmak. Cocugun doğduğunu çok ugrstilr sanki bana ihtiyacı olmasa elimden alacaklar o durumlarda çok sorun oldu dediğim gibi hangini anlatayım bilemiyorum. Sizce boşanmalı miyim?
Birak cocuk yapmayi yatağa girilmez onunla. Öf ya
