Arkadaşlar 14 aylık evliyim 3 aydır bebek düşünüyoruz ve henüz olmadı.Doktor strese bağlıyor.Ben de yapı olarak strse müsait biriyim.Her söyleneni çok fazla takıyorum kafama özellikle bebek ve hamilelikle ilgili.Özellikle eşimin ailesi ya da akrabaları bebek yok mu diye sorduklarında çok üzülüyorum ve eşimin dediğine göre yüzüm düşüyor ve ortamı geriyormuşum.Görümcemle yaşadıklarımı hatırlarsınız.Her sözleri kırıcı ve iğneleyici geliyor artık.Dün gece de eşim bizden sonra evlenen bir arkadaşlarından bahsetti laf arasında konyaya doktora geliyorlarmış bebekleri olacakmış deyince gözyaşlarımı tutamadım ağlamaya başladım.çok hassaslaşıyorum.Yanlış anlaşılmasın kıskandığımdan değil ama bu başka bir duygu bunu ancak benim yaşadıklarımı yaşayanlar anlar.Bu konuda lütfen yargılamayn beni elimde değil eşime de söyledim.Eşim de böyle yaparsan kıskandığını düşünürler yanlış yapıyorsun kimse senin içini ne hissettiğini bilmez,hal ve hareketlerine göre karar verir dedi.Belli etmesem de kötü oluyorum ne yapayım.Sonra da yatarken sen böyle kafana takmaya devam edersen çocuk sahibi olman gecikir,kendine zarar veriyorsun ve dbeni de üzüyorsun dedi.Sonra da eğer kurban bayramında da annemler,akrabalar,kardeşlerim sorarasa ve böyle yüzünü asacak ya da alınganlık yaparak ortamı gereceksen bayramda ben yanlız gideyim kurbanı keseyim memlekette,seni götürmeyeyim artık uygun bir açıklama yaparım herkese...Orada olup da canının sıkıp stres yapacağına burada annenlerle bayramı geçirirsin dedi.Sen yanlız gidersen beni sormazlar mı? sen üzülmez misin dediğimde üzüleceğim sensiz ama bayram günü bebek sordular diye kendini yıpratıp üzüleceğimize öyle üzülürüm ne yapayım dedi.Ben de öyle şey olmaz bayramda eşler ayrı mi geçirir dedim.ben böyle düşünüyorum başka çözüm önerin var mı dedi*Aslında hiç gitme meraklısı değilim ama gitmezsem de eşimin boynu bükülecek.ne yapmalıyım canlarım,bana fikir verin orta yolu bulamıyorum.kafamçokkarıştıkafamçokkarıştıkafamçokkarıştı