Eşimin o kahrolası hastalığa yakalandığını öğrendiğimde yıkıldım çünkü babamıda almıştı bize acımadan .Onu kaybedeli 4 ay oldu napıcağımı bilemez halde geçen 4 ay .Güvendiğim sırtımı yasladığım aşkım ,babam,. kardeşim hayatım olmuştu .Onsuz nasıl geçti günler .Özlemim her geçen gün artmakta ben şimdi ne yapacağım .Çok zor ve acılarla dolu 3 yıl geçirdik çok acı çekti olabilseydi canımdan can verirdim gitti .Yalvarışlarıma dayan ne olur diyen yalvarışlarıma rağmen olmadı beni yalnız kimsesiz bırakarak gitti .Artık başımı omzuna dayayıp yardım istediğim yanında huzur bulduğum danıştığım dert ortağım sırdaşım yok .Çektiklerine rağmen bi kere bile inancını kaybetmeden bi sabaha karşı sezsizce gidiyorum demeden uyurcasına gitti .Onu 30 yıla rağmen hiç azalmayan bi şekilde sevdim belki bu yüzden daha zor geldi ayrılık .Her gece tüm dualarım ona rabbim mekanını cennet yerini geniş eylesin .....Aşkım beni duyuyomusun ;seni çok özledim umarım orda rahatsındır çok ... ÇOK: ÜZGÜNÜM...............çok üzgünüm: