Eşim herşeye çook karışıyor

Aklınıza gelebilecek her şeye karışıyor bu durum beni çok yormaya başladı zaten yoğun yorucu çalışıyorum üstüne çocuklar evin düzeni.. çığlık ata ata mahallede koşma isteği geliyor bazen. adama anlatıyorum olmuyor susuyorum olmuyor kavga ediyoruz olmuyor. bugün artık cinnet geçirdim (mübalağa değil) . Bayramda mesai yaptık. Bugün evdeydik biraz çıkıp dolaşalım dedik ordan avmde bi isimiz vardı yarın günübirlik tatile gidecektik bir kaç elbise bakayım dedim ve bir elbise beğendim. askılı ama diz altı biraz sırtı açıktı ama zaten ya gömlekle yada kot ceketle kullanacaktım. insanların içinde vır vır etmeye başladı hemen. çok açıkmış bekarken giymişsin artık evlisin gibi kroca cümleler. En son kalbimi çok kıran bir cümle kullandı “başkalarına bakıp istiyorsun özeniyorsun ama sende nasıl duracağının farkında mısın illa yüzüne mi çarpayım gerçekleri” dedi. Kiloluyum onu kastediyor yakışmaz demek istedi obezim çünkü ben elbise giyemem kendimi mutlu etmeye hakkım yok. Eşofman giyerim laf eder. Artık çok bunaldım. Bu evlilik işi benim gibi birine ağırmış aslında. Özgür büyüdüm özgür yaşadım. Şimdi eve bir bardak alsam bu ne böyle renkli diyor hevesimi kırıyor çocuklarıma mickeyli takım aldım şebek gibi oğluma bunları giydirme diyor gidiyor üç yaşında çocuğa koyu koyu renkler alıyor. Birbirimize hiç uygun değilmişiz onu anlıyorum. Ortak tek noktamız yemek yemeyi sevmek. Belki kızacaksınız ama bekarlığımı özlüyorum kimseye hesap vermediğim çantamı alıp çıkıp çıkıp gezdiğim makyaj yapabildiğim istediğim şeyleri giyebildiğim vaktimin her anını kendime ayırdığım… şu hayatta en büyük servetim evlatlarım yoksa katlanılmazdı galiba. Kendimi tükenmiş hissediyorum çözümü nedir bilmiyorum. Boşanmak desen iki çocuğun yükünü tek başıma kaldırabilecek bir iş hayatım yok sürekli gün aşırın nöbetlerdeyim. Şu adam şu huyunu bu saatten sonra değiştirmez umudum da kalmadı böyle böyle tükenip yaşlanacağım…
Benım esım dunyanın en soylenen ınsanıdır.Cıdden herseye soylenebılır,aradıgı bıseyı bulamadıgında ozellıkle.Saygı cercevesınde sakın karsılıyoırm.Ama fızıksel ozellıkler devreye gırse tahammulum olmaz.Ben zayıf bırıyım,kılo da alabılırım bu benım bıleceğim ıs..Dısardan bırı mudahale edemez.Bızım evde saygı esastır.Esım mesela 5 vakıt namazında bırı,evın alkol tuketenı benım ara ara:)Hıc duymadım bı sozunu.Evet normalı bu ama ,bu normalı yapabılmek onemlı evlilikte.
Evliyiz diye kımsenın kolesı degiliz,benım giydiğime yediğime ıctıgıme ben karar verırım.Kocam benım velim değil.
Velınız olmadıgını hatırlatın sık sık.
 
Dürüst yorum yapmak istiyorum. Cesaretsizliğinizi kocanız da görüp sizi sindirmiş, ezmeye de devam edecek gibi görünüyor. Siz bireyliğinizden taviz vererek eş olmuşsunuz. Adam kıymet bitmemiş ve ilişki tavsamış artık size değer vermiyor. Çift terapisinin bu gibi durumlar için bir kurtarıcılığı yok. Çocuklar da sırf sizin sorumluluğunuz değil. Bu kişiyle eziyete devam etmeyin bence isterseniz bir yolunu bulursunuz kendinizi böyle kandırmayın bu toksik ilişkide kalmak için
 
Aaaa hadsiz terbiyesiz evlenirken iyiydi simdi mi giydigi yakismayan birisi olmussunuz . Ay bu ne bicim bir uslup ya
 
Evet belki eşiniz değişmez ama siz değişebilirsiniz.
Mesela o elbiseye laflar sayarken hiçbir şekilde ciddiye almayıp doğrudan kasaya gidebilirsiniz.
Açıklama yapmanıza bile gerek yok beğendim aldım bitti bu kadar.
Böyle böyle bu tutumunuzu devam ettirirseniz sizin güçlü olduğunuzu gördükçe pes edecektir.
 
Aklınıza gelebilecek her şeye karışıyor bu durum beni çok yormaya başladı zaten yoğun yorucu çalışıyorum üstüne çocuklar evin düzeni.. çığlık ata ata mahallede koşma isteği geliyor bazen. adama anlatıyorum olmuyor susuyorum olmuyor kavga ediyoruz olmuyor. bugün artık cinnet geçirdim (mübalağa değil) . Bayramda mesai yaptık. Bugün evdeydik biraz çıkıp dolaşalım dedik ordan avmde bi isimiz vardı yarın günübirlik tatile gidecektik bir kaç elbise bakayım dedim ve bir elbise beğendim. askılı ama diz altı biraz sırtı açıktı ama zaten ya gömlekle yada kot ceketle kullanacaktım. insanların içinde vır vır etmeye başladı hemen. çok açıkmış bekarken giymişsin artık evlisin gibi kroca cümleler. En son kalbimi çok kıran bir cümle kullandı “başkalarına bakıp istiyorsun özeniyorsun ama sende nasıl duracağının farkında mısın illa yüzüne mi çarpayım gerçekleri” dedi. Kiloluyum onu kastediyor yakışmaz demek istedi obezim çünkü ben elbise giyemem kendimi mutlu etmeye hakkım yok. Eşofman giyerim laf eder. Artık çok bunaldım. Bu evlilik işi benim gibi birine ağırmış aslında. Özgür büyüdüm özgür yaşadım. Şimdi eve bir bardak alsam bu ne böyle renkli diyor hevesimi kırıyor çocuklarıma mickeyli takım aldım şebek gibi oğluma bunları giydirme diyor gidiyor üç yaşında çocuğa koyu koyu renkler alıyor. Birbirimize hiç uygun değilmişiz onu anlıyorum. Ortak tek noktamız yemek yemeyi sevmek. Belki kızacaksınız ama bekarlığımı özlüyorum kimseye hesap vermediğim çantamı alıp çıkıp çıkıp gezdiğim makyaj yapabildiğim istediğim şeyleri giyebildiğim vaktimin her anını kendime ayırdığım… şu hayatta en büyük servetim evlatlarım yoksa katlanılmazdı galiba. Kendimi tükenmiş hissediyorum çözümü nedir bilmiyorum. Boşanmak desen iki çocuğun yükünü tek başıma kaldırabilecek bir iş hayatım yok sürekli gün aşırın nöbetlerdeyim. Şu adam şu huyunu bu saatten sonra değiştirmez umudum da kalmadı böyle böyle tükenip yaşlanacağım…
Ben olsam aynısını ona yapardım. Hele sen önce bir kendi tipine bak derdim. Iki tane evlat vermişsin acaba babasının evinden poşetle mi getirmiş onları. O seni kırdıysa bence sende onu kır. Belki azıcık empati kurar da anlar. Ayrıca hersey dis6 görünüş mu? Tamam bakımlı olmak çok güzel birsey . Bizler bile evimizde yapıyoruz. Ama azıcık salamaz mi insan kendini? Çok ayıp etmiş. Üzülmeyin ama. Siz her zaman değerlisiniz bir anne olarak🌿
 
Aklınıza gelebilecek her şeye karışıyor bu durum beni çok yormaya başladı zaten yoğun yorucu çalışıyorum üstüne çocuklar evin düzeni.. çığlık ata ata mahallede koşma isteği geliyor bazen. adama anlatıyorum olmuyor susuyorum olmuyor kavga ediyoruz olmuyor. bugün artık cinnet geçirdim (mübalağa değil) . Bayramda mesai yaptık. Bugün evdeydik biraz çıkıp dolaşalım dedik ordan avmde bi isimiz vardı yarın günübirlik tatile gidecektik bir kaç elbise bakayım dedim ve bir elbise beğendim. askılı ama diz altı biraz sırtı açıktı ama zaten ya gömlekle yada kot ceketle kullanacaktım. insanların içinde vır vır etmeye başladı hemen. çok açıkmış bekarken giymişsin artık evlisin gibi kroca cümleler. En son kalbimi çok kıran bir cümle kullandı “başkalarına bakıp istiyorsun özeniyorsun ama sende nasıl duracağının farkında mısın illa yüzüne mi çarpayım gerçekleri” dedi. Kiloluyum onu kastediyor yakışmaz demek istedi obezim çünkü ben elbise giyemem kendimi mutlu etmeye hakkım yok. Eşofman giyerim laf eder. Artık çok bunaldım. Bu evlilik işi benim gibi birine ağırmış aslında. Özgür büyüdüm özgür yaşadım. Şimdi eve bir bardak alsam bu ne böyle renkli diyor hevesimi kırıyor çocuklarıma mickeyli takım aldım şebek gibi oğluma bunları giydirme diyor gidiyor üç yaşında çocuğa koyu koyu renkler alıyor. Birbirimize hiç uygun değilmişiz onu anlıyorum. Ortak tek noktamız yemek yemeyi sevmek. Belki kızacaksınız ama bekarlığımı özlüyorum kimseye hesap vermediğim çantamı alıp çıkıp çıkıp gezdiğim makyaj yapabildiğim istediğim şeyleri giyebildiğim vaktimin her anını kendime ayırdığım… şu hayatta en büyük servetim evlatlarım yoksa katlanılmazdı galiba. Kendimi tükenmiş hissediyorum çözümü nedir bilmiyorum. Boşanmak desen iki çocuğun yükünü tek başıma kaldırabilecek bir iş hayatım yok sürekli gün aşırın nöbetlerdeyim. Şu adam şu huyunu bu saatten sonra değiştirmez umudum da kalmadı böyle böyle tükenip yaşlanacağım…

O laflara inat zayıfla kız giy elbiselerini ve o terbiyesizi boşa
hemen bosattin sende az insaf :) ama zayiflasin tabii ona inat özgüveni yerine gelsin.
 
Aklınıza gelebilecek her şeye karışıyor bu durum beni çok yormaya başladı zaten yoğun yorucu çalışıyorum üstüne çocuklar evin düzeni.. çığlık ata ata mahallede koşma isteği geliyor bazen. adama anlatıyorum olmuyor susuyorum olmuyor kavga ediyoruz olmuyor. bugün artık cinnet geçirdim (mübalağa değil) . Bayramda mesai yaptık. Bugün evdeydik biraz çıkıp dolaşalım dedik ordan avmde bi isimiz vardı yarın günübirlik tatile gidecektik bir kaç elbise bakayım dedim ve bir elbise beğendim. askılı ama diz altı biraz sırtı açıktı ama zaten ya gömlekle yada kot ceketle kullanacaktım. insanların içinde vır vır etmeye başladı hemen. çok açıkmış bekarken giymişsin artık evlisin gibi kroca cümleler. En son kalbimi çok kıran bir cümle kullandı “başkalarına bakıp istiyorsun özeniyorsun ama sende nasıl duracağının farkında mısın illa yüzüne mi çarpayım gerçekleri” dedi. Kiloluyum onu kastediyor yakışmaz demek istedi obezim çünkü ben elbise giyemem kendimi mutlu etmeye hakkım yok. Eşofman giyerim laf eder. Artık çok bunaldım. Bu evlilik işi benim gibi birine ağırmış aslında. Özgür büyüdüm özgür yaşadım. Şimdi eve bir bardak alsam bu ne böyle renkli diyor hevesimi kırıyor çocuklarıma mickeyli takım aldım şebek gibi oğluma bunları giydirme diyor gidiyor üç yaşında çocuğa koyu koyu renkler alıyor. Birbirimize hiç uygun değilmişiz onu anlıyorum. Ortak tek noktamız yemek yemeyi sevmek. Belki kızacaksınız ama bekarlığımı özlüyorum kimseye hesap vermediğim çantamı alıp çıkıp çıkıp gezdiğim makyaj yapabildiğim istediğim şeyleri giyebildiğim vaktimin her anını kendime ayırdığım… şu hayatta en büyük servetim evlatlarım yoksa katlanılmazdı galiba. Kendimi tükenmiş hissediyorum çözümü nedir bilmiyorum. Boşanmak desen iki çocuğun yükünü tek başıma kaldırabilecek bir iş hayatım yok sürekli gün aşırın nöbetlerdeyim. Şu adam şu huyunu bu saatten sonra değiştirmez umudum da kalmadı böyle böyle tükenip yaşlanacağım…
Belli ki sürekli eletirilerek ve sınırlar çizilerek büyütülmüş. Ailenin öyle bir şey olduğunu sanıyor. Ancak evlilik birbirini desteklemek ve geliştirmeyi gerektirir. Sınırlar çizmek evliliğin içinde yoktur. Sınırlar iki kişinin evli olmasından başka bir şey değildir.
 
Belli ki sürekli eletirilerek ve sınırlar çizilerek büyütülmüş. Ailenin öyle bir şey olduğunu sanıyor. Ancak evlilik birbirini desteklemek ve geliştirmeyi gerektirir. Sınırlar çizmek evliliğin içinde yoktur. Sınırlar iki kişinin evli olmasından başka bir şey değildir.
Bu söylediğinizi çıktı alıp gelecekteki flörtlerime okutmak istedim. Ne kadar da doğru bir tespit 👏

Konu sahibinin konusuna da oturduğum yerden sinirlendim . Yalnız takılma keyfine bak inadına şunu yap tavsiyelerini ise pek gerçekçi olamıyorum ya . Biri bana çıkar o üstündekini yakışmıyor anlamında laf edecek inadına giyemem ki ya insan kırılıyor çünkü . İnsan eşinin ona güzel olmasa bile güzelsin demesine ihtiyacı var çoğu zaman. Evdeki eşyaya bile kulp buluyormuş. Genel memnuniyetsiz biri insanın yaşam enerjisini sömüruyor.
 
Bu söylediğinizi çıktı alıp gelecekteki flörtlerime okutmak istedim. Ne kadar da doğru bir tespit 👏

Konu sahibinin konusuna da oturduğum yerden sinirlendim . Yalnız takılma keyfine bak inadına şunu yap tavsiyelerini ise pek gerçekçi olamıyorum ya . Biri bana çıkar o üstündekini yakışmıyor anlamında laf edecek inadına giyemem ki ya insan kırılıyor çünkü . İnsan eşinin ona güzel olmasa bile güzelsin demesine ihtiyacı var çoğu zaman. Evdeki eşyaya bile kulp buluyormuş. Genel memnuniyetsiz biri insanın yaşam enerjisini sömüruyor.
Maalesef öyle ama ancak kendini gerçekten sevebilen biri başkasını da seçebilir. Diğer türlüsü sadece ego savaşları ve yönetimi elegecirme mücadelesi gibi bir şeye dönüşür
 
X