- 9 Eylül 2009
- 697
- 94
- 323
- Konu Sahibi bahargunesi
- #1
kızlar ne başlık atacağımı bilemedim bana bi akıl verin içimi dökmem lazım. kızlar eşimle 17aylık evliyiz bir de 8 aylık kızımız var. benim sorunum eşimin ailesiyle alakalı. eşim ailenin tek erkek çocuğu ayrıca 4
görümcem var. eşim ortanca . anlayacağınız bütün ailesi eşime aşırı düşkün. memnun oluyorum tabi buna ama aşırı düşkünlükleri zaman zaman bei korkutuyor. bizi hakimiyetleri altına almaya çalışıyorlar zaman zaman bu hisse kapılıyorum. evlendik ilk ay birlikte oturduk eşim şehir dışında çalıştığı için evi bulmak filan vakit aldı. taşındık ama 3 ay durabildik başbaşa çünkü ben hamileydim ve hamileliğim zor geçiyordu ve eşim de askere gidecekti seni buralarda yalnız bırakamam bakıma da ihtiyacın var dedi ve evi toplayıp geldik tekrar yanlarına evde 2 bekargörümce kaynana kayın peder bir de biz. çocuk doğdu 2.5 ay sonra eşimin askerliği geldi. istanbula düştü. ben de beraber geldim ailem burdaydı çünkü. biz askere gelmeden arabamızı satmıştık yarısından biraz fazlasıyla altın aldık kalanıylada geçiniriz dedik malum askerde maaş filan kesiliyo. eşimin ailesi geldiğimizden beri bizde doğru dürüst para yollamadı. belki benim ailem burda diye güvendiler ama benim ailemin maddi durumu pek iyi değil ben, bir de bebeğim yük olamazdım aileme maması meyvesi bezi bir sürü para.ama buna rağmen ailem beni mağdur etmemeye çalıştı maddi olarak ben arabanın parasını yedim istanbulda tabi eşimin de harçlığı da içindeydi. hergün aradı kaynanam sırf torunu için yarım ağız arada bir bişey lazım mı diye sordu, ben de arabanın parasını yiyoruz dedim olsun yiyin bişey olmaz dedi. tabi bişey olmaz size dokunmuyor çünkü ayrıca araba altımızdayken her istedikleri yere şoförlüklerini yaptık, arabamız diye kurum kurumkuruluyordu. arabayı düğündeki takılarımızla aldık şimdi kalan para yeni bir arabaya yetmiyor. kızımın doğumdaki takılarını bile bozmak zorunda kaldım. Yani o kadar oğlumuza düşkünüz filan yapıyorlar ama iş maddiyata gelince durumumuz bizim de yok diye kendilerini acındırıp ağlıyorlar. halbuki kayınpederimin maaşı çok dolgun istese yollardı. Hadi ben yanında olmasaydım, ben olmasam oğullarına da mı para yollamayacaklardı. çok merak ediyorum. Eşim ağzıyla istedi iki kere o zaman yolladılar. Eşimde birşey söylemiyo, kendince yük olmak istemiyoZaten biz evlenirken de alışverişimizde hep sorun yaptılar benim üzerime bi kıyafet bile almadılar düşündükçe ağlıyorum. eşim de o dönem bana çok eziyet etti ona da çok kırgınım ki biz birbirimiziçok severek evlenmiştik. şimdi sözün özü ben gidince onlara laf sokmak istiyorum ama ben böyle durumlarda çok sinirleniyorum ve sesim yükseliyor. bugüne kadar hiç saygısızlık yapmadım ve çoğu kez de sustum sırf eşim üzülmesin diye ama artık vakti geldi terbiye sınırlarında ama ağır laf sokmak istiyorum. Sizz ce çok mu abartıyorum. Eşime dedim vallahi gidince ben laf söylicem onlara arabanın parasını yiyin dediklerini söyledim oda çok bozuldu. o da söyle dedi bilsinler kırgın olduğunu... Siz ne diyorsunuz
görümcem var. eşim ortanca . anlayacağınız bütün ailesi eşime aşırı düşkün. memnun oluyorum tabi buna ama aşırı düşkünlükleri zaman zaman bei korkutuyor. bizi hakimiyetleri altına almaya çalışıyorlar zaman zaman bu hisse kapılıyorum. evlendik ilk ay birlikte oturduk eşim şehir dışında çalıştığı için evi bulmak filan vakit aldı. taşındık ama 3 ay durabildik başbaşa çünkü ben hamileydim ve hamileliğim zor geçiyordu ve eşim de askere gidecekti seni buralarda yalnız bırakamam bakıma da ihtiyacın var dedi ve evi toplayıp geldik tekrar yanlarına evde 2 bekargörümce kaynana kayın peder bir de biz. çocuk doğdu 2.5 ay sonra eşimin askerliği geldi. istanbula düştü. ben de beraber geldim ailem burdaydı çünkü. biz askere gelmeden arabamızı satmıştık yarısından biraz fazlasıyla altın aldık kalanıylada geçiniriz dedik malum askerde maaş filan kesiliyo. eşimin ailesi geldiğimizden beri bizde doğru dürüst para yollamadı. belki benim ailem burda diye güvendiler ama benim ailemin maddi durumu pek iyi değil ben, bir de bebeğim yük olamazdım aileme maması meyvesi bezi bir sürü para.ama buna rağmen ailem beni mağdur etmemeye çalıştı maddi olarak ben arabanın parasını yedim istanbulda tabi eşimin de harçlığı da içindeydi. hergün aradı kaynanam sırf torunu için yarım ağız arada bir bişey lazım mı diye sordu, ben de arabanın parasını yiyoruz dedim olsun yiyin bişey olmaz dedi. tabi bişey olmaz size dokunmuyor çünkü ayrıca araba altımızdayken her istedikleri yere şoförlüklerini yaptık, arabamız diye kurum kurumkuruluyordu. arabayı düğündeki takılarımızla aldık şimdi kalan para yeni bir arabaya yetmiyor. kızımın doğumdaki takılarını bile bozmak zorunda kaldım. Yani o kadar oğlumuza düşkünüz filan yapıyorlar ama iş maddiyata gelince durumumuz bizim de yok diye kendilerini acındırıp ağlıyorlar. halbuki kayınpederimin maaşı çok dolgun istese yollardı. Hadi ben yanında olmasaydım, ben olmasam oğullarına da mı para yollamayacaklardı. çok merak ediyorum. Eşim ağzıyla istedi iki kere o zaman yolladılar. Eşimde birşey söylemiyo, kendince yük olmak istemiyoZaten biz evlenirken de alışverişimizde hep sorun yaptılar benim üzerime bi kıyafet bile almadılar düşündükçe ağlıyorum. eşim de o dönem bana çok eziyet etti ona da çok kırgınım ki biz birbirimiziçok severek evlenmiştik. şimdi sözün özü ben gidince onlara laf sokmak istiyorum ama ben böyle durumlarda çok sinirleniyorum ve sesim yükseliyor. bugüne kadar hiç saygısızlık yapmadım ve çoğu kez de sustum sırf eşim üzülmesin diye ama artık vakti geldi terbiye sınırlarında ama ağır laf sokmak istiyorum. Sizz ce çok mu abartıyorum. Eşime dedim vallahi gidince ben laf söylicem onlara arabanın parasını yiyin dediklerini söyledim oda çok bozuldu. o da söyle dedi bilsinler kırgın olduğunu... Siz ne diyorsunuz
Son düzenleme:
