Ergenlik sorunu mu, kişiliğin oturması mı?

Herkese merhabalar.
Kızım 14 yaşında. Daha önce uzun süreli bir arkadaşlığı olmadığı gibi, arkadaşlık kurma konusunda pasif sayılabilecek düzeyde sayılabilir.
İki sene önce taşınan bir komşumuzun kendinden iki yaş küçük kızıyla arkadaşlığı bu seneye kadar sürdü. Karakter olarak çok zıt olmalarına rağmen neredeyse hergün birlikteydiler. Ama son iki ayda kızım birdenbire hiçbir sebep yokken arkadaşına soğuk, mesafeli davranıyor. Görüşmek bir yana selam bile vermiyor. Israrla bir sorun olmadığını, sadece anlaşamadığını, kendisine uygun olmadığını söylüyor.
Arkadaş olmak zorunda olmadığını, ama en azından karşılaştığında selam vermesini, saygılı olmasını defalarca anlattım. Ama aksine düşmanı gibi davranıyor, sanki önceki dışlanmışlıklarının acısını ondan alır gibi..
Artık hiçbirşey sonuç vermeyince ben de konusunu açmayı bıraktım. Ama arkadaşı için çok üzülüyorum, kızımın yalnız kaldığı dönemler aklıma geliyor hep..
Kapalı bir kutu gibi, niye böyle olduğunu anlamak istiyorum ama anlayamıyorum..
Ne yapmalı ya da ne yapmamalıyım, bilmiyorum..

Merhabalar ben 19 yaşındayım kızınız gibi benim 14 yaşında iken öyle yakın bir arkadaşım vardı ama bir süre sonra uyuşmadığımızı anladik arkadaşlığımız bitmişti sonrasında selamlaştık kızınız bir kapalı kutu ise ve o arkadaşına düşmanca bakıyorsa ergenlik süreci içinde olduğu için kişilik oturması o yaşlarda olmaz zaten kişiden kişiye değişiyor bir rehber hocası ile görüşebilir veya internetten ergenlere nasıl yaklaşılması için bilgi alabilirsiniz. Liseye geçince gerçek ve çok zaman geçireceği arkadaşlar bulacaktır.

kızınızın arkadaşlık ilişkilerine karışmayarak olaya başlayabilirsiniz, ayrıca illa bir neden olması gerekmez, büyüdükçe zevkler fikirler değişiyor belirli yaşlarda aradaki 1-2 yaş bile büyük uçurumlara neden olabiliyor konuşmak istemiyorsa konuşmasın , konuşmak selam vermek zorunda da değil bence...