Hamileliğim boyunca doğum korkusundan sabahlara kadar okumadığım yazı kalmıyordu hatta aynısayfaları defalarca hatmettim Nihayetinde zamanım geldi 5ekim 2015 oğluşumu kucağıma aldım.doktorum sabah sekizde buluşuyoruz dediğinde kalbim duracak sandım.ama paşa paşa gittim tabi hastaneye.hemşireler geldi hemen hazırlıklar başladı.doktorum geldi gerginliğimi görünce alnımı okşayıp oğluna kavuşmana çok az kaldı bunu düşün dedi herkes yanımdaydı ama gözüm görmüyordu Veeee ameliyathane yoluna girdik el salladım herkese eşim yanımdaydı o da girecekti doğuma.derken sen bekle seni sonra alacağız demezler mi eşime kendimi çok yalnız hissetmiştim İçeriye girdik doktorum anestezi uzmanı herkes oradaydı hoşgeldin güzel anne diyerek karşıladılar anestezi uzmanı iğnemi yaptı hiçbirşey anlamıyorsunuz birden ayaklarınız ısınır gibi oluyor ve hissetmemeye başlıyorsunuz.yatırdılar üzerimi açtılar doktorum hadi bakalım hazırız derken ben eşim nerede gelicekmi diye soruyordum.bayıldı o serum taktık diye dalga geçiyorlardı benimle derken aldılar içeriye.eşimi görünce çok korkuyorum demeye başladım ellerimi tuttu korkma buradayım derken bana sondamı takıyorsunuz ben hissediyorum diyordum Tabii gülüyorlardı doktorumuz evet bildin bak annesi sondana deyip bebeğimi göstermişti bile göbek adı ne olsun annesi diyorlardı bana eşimle ikimizin arasına verdiler oğlumu o an herşeye değerdi korkularım bitmiş yerini tarifsiz müthiş bir duygu almıştı.eşimle ağlamaya başlamıştık bu bizim mi şimdi deyip deyip birbirimize bakıp ağlaşıyorduk.artık rahatlamıştım ve bir anönce bebişimle odama gitmek istiyordum.sonrası daha güzel odana gelince kucağına verdikleri ilk o an.ilk emZirişim.sonrasından asla korkmayın kızlar 9.30da bebeğim doğdu 10:10 da odamdaydım akşam 21:00 de yürüdüm ilk kalkışınızda da hiç acı yok ben en çok ondan korkmuştum.bir kere kalktıktan sonra bitiyor korkunuzda hep yürüyorsunuz.o gece hiç ağrı kesici bile istemedim gerek kalmadı.biraz lavaboda zorlanıyorsunuz ama inanın o ilk gece bitince ikinci gün hiç bir şey yok ben ikinci gün çıktım hastaneden eve gelince hiç yatmadım.üçüncü gün yemek yaptım evde Boşa korkmuşum zehir etmişim son günlerimi kendimeSiz tadını çıkarın ve asla ama asla korkmayın bebeğinizi kucağınıza aldığınız dakika herşey bitiyor.On tane doğursam epidural sezeryan yaparım