- 31 Ocak 2009
- 2.165
- 777
Bu benim ilk bebegim..
Kiz olmasini o kadar cok istemistim ki
Hamileligin 5.ayinda melegimin kiz oldugunu ogrendigimde dunyalar benim olmustu
Evlilik dolayisi ile buraya gelmistim, yalnizdim.
Esim her konuda yanimda ve destekciydi. Turkiyede aktif bi calisma hayatinin icindeydim ve hafta sonlarimn dahil kosusturmaca ile geciyordu. Evde sikildigim icin arkadsas cevremden -bebek olunca sikilmazsin-nidalari duyuyordum.Ama bebegim benim can sikintimi gidermek icin dunyaya gelmemeliydi, asil gayem kendim olmamaliydim,beni oyalasin diye bebek sahibi olmak istemedim.
Birgun onu gercekten istedigimi hissettim,Allah'a sukurler olsun kisa zamanda varligini ogrendim.
Esimle ailelerimize bebek dusundugumuzu soylememistik,birde benim muallakta olan bir egitime devam etme durumum vardi,henuz ailelerimiz torun beklentisinde degildi
21 kasim aksami yaptigim gebelik testinin pozitif cikmasi ile bir anda sevinc ve tanimlayamadigim endiseyi ayni anda hissettim.Sabah ilk isim yeniden bir test daha almak oldu, sonuc ayniydi.Hamileydim
Ilk 10 haftam cok guzel gecti, 12 haftadan sonra bulantilarim ve tiksinmelerim basladi.2-3 hafta devam etmisti.
Hamilelgim cok guzel gecti,bebegimin odasini,giysilerini hazirlamakla ve kocaman gobegimi oksamakla gecirdim.
Dogumun nasil birsey oldugunu cok merak ediyordum,hani filmlerde goruruz, birde soyle baslayan cumleler vardir -seni korkutmus gibi olmayim ama bizim bi akraba...-
Cogumuz dogumu sevincten cok stres ve korkuyla karsiliyoruz,bilincalti dogumun beklenene kavusmaktan cok,aci cekecegime odaklanmis durumda.
Bende her ne kadar kendimi rahatlatsamda dogumun nasil bir tecrube oldugunu bilmiyordum.
Agustos anneleriyle irtibat halindeydik,sancilarim siklastiginda da soguma saatler kalada onlara yazabiliyordum, ne kadar soguk kanli olduguma dair mesajlari esime sesli okuyordum,guluyorduk
itiraf etmeliyim ki fazlasi ile tatli canliyim,inanin ufak bir kan tahlili yaptiracagimda
gozlerimin doldugunu soyleyebilirim.
Doktorumuz tahmini dogum tarihimizi 2 agustos olarak vermisti.Hazirliklarimizin cgu bitmisti ama ufak tefek eksiklerimiz de yok degildi.
38.haftaya girdigimde sabah bi sicasklik hissederek uyandim.Hani derler ya-ayy suyum geldi-diye.Birden heyecanlandim ve hemen lavaboya kostum,ama gelen amniyo sivisi degildi.
Nisan gelmesi olarak bilinen durumu arastirdim,benimki ona benziyordu.Derken gun icinde hafif kanamalar,lekelenmeler yasadim.Doktorum sancilarim siklastiginda gelmemi soylemisti.
O gunun aksami hafif olan sancilarimi dogum sancisi zannederek hastanenin yolunu tuttuk.
dogum sancisi diye anlattilan tecrubeler bundan ibaretmis,neresi zor bunun diye dusunurken ebenin yaptigi aciklik muayenesi beni kendime getirdi.Bebegimin oldukca geride oldugunu,ve hic acilmamin olmadigini soyledi.
Esimle eve geri donduk, o yorgun oldugu icin hemen uykuya daldi.
Bense laptobun basina gecip nette oyalaniyordum.Sancilarim hala devam ediyordu,araliklarini takip ediyordum,5 dakikada 1,7 dakikada 1 derken beni rahatsiz etmeyen bu agrilar gece 11 den sonra son halini aldilar.Ben dogumun basladigina pek ihtimal vermemekle beraber,11 den sonra gelen yorucu agrilar sonrasi gece 1 de esimi uayndirdim.
Artik sancilarim 2 dakikada 1 e dusmustu.Esimin sanci sirasinda belime yaptigi masajlar beni oldukca rahatlatiyordu.Sanci gecer gecmez ben yine laptobun basina geciyor hem topicteki arkadaslarima hemde facebooktaki arkadaslarima yazilar yaziyordum.
Sabah 4 e kadar bekledik ve sabah namazlarindan sonra hastaneye gittik.Neden bu kadar geciktigimizi sorarsaniz sancilarimi hastane ortaminda gecirnmek istemedim.Yataga bagli kalarak sancilari cekmek, ayakta esinize sarilarak gecirmekten cok daha zor.En azindan bende oyle olmustu
Hastaneye vardigimizda sancilardan yuruyemez haldeydim,biraz daha beklesem kendi kendime dogum yapacakmisim.Esim hemen tekerlekli sandalya getirdi ve hizla dogum hanenin yolunu tuttuk.
Ve yine ayni ebe acilmami control etti, 6 cm olmus dedi.Epidural alacagimi daha once kararlatirmistik.Gelen anestezi uzmani zenci iri yari kelli felli bi adamdi,hic canim acimadan ne oldugunu bile anlamaya kalmadan epiduralimi takti.Dakilar icinde bacaklarim uyustu 10 dakikaya kalmadan butun agrim TAMAMEN kesildi.
Ben epiduralin agriyi buyuk oranda hafifletecegini zannediyordum, ama epiduralden sonra hic birsey hissetmedim.Ne agri ne size, esim fotograflarimi cekmeye basladiginda on birbirinden farkli onlarca sacma sapan poz veriyordum,epidurali alica simarmistim ne de olsa
Birkac saat sonra,suyum acildi,sonda takildi ve 2-3 kz daha acilma kontrolu yapildi.Aa ben hicbirsey hissetmiyordum,
Sabah 9 a dogru inanilmaz bir ikinma hissi geliyor, acikca soylemek gerekirse sanki tuvalet ihtiyaciniz var ama tutuyormussunuz gibi.Tam olarak aynen boyle tarif edebilirim,ondan daha kotu bir his degildi.
Ben artik ikinmak istiyorum dedigimde ebeler yavas yavas ikinmaya baslamamai soylediler.Onlarda gerekli hazirliklari yapiyorlardi.Yakalsik 2 saat sanci geldikce ikindim,sanciyi hissetmeden nasil ikindigimi sorarsaniz, sanci geldikce ikinma hissi olusuyordu.
Saclarinin gorundugunu esim ve ebeler goruyordu bende oldukca merak ediyordum,darken kizimin aglama sesi dogum hanenin sessizligini bozdu.
O anda ne hissetigimi tarif edemiyorum,cok farkli,ozel daha once hissetmedigim bi duyguydu.O kucucuk bedenini gogsume koyduklarinda bir yandan agliyor diger taraftan kocaman gozleriyle bana bakiyordu.Dedigim gibi bu bambaska birseydi,simdi yeniden dusundum de gercekten tanimalyamiyorum.
Biz Amerikada,ailelerimiz Turkiyede..Merakta birakmamak icin ne sancim oldugunu,ne de dogumun basladigini haber etmemistik.
Benim dikislerim atilirken, melegimin de ilk kontrolleri yapiliyordu.Esim hemen benim ailemi aradi,Telefona cikan canim babamdi,kizimin aglamasi esliginde dogum yaptigimi mujdelemisti.Hemen videolu konusma baslatan esim kizimizla beni dogumhanede annemlere gosterdi.Onlara buyuk surpriz olmustu
Sonra hemen esimin ailesini aradik,telefonda bebegimizin sesini duyan kayinvalidem bir an icin esimin saka yaptigini dusunmustu.Kizimiz bu arada hala aglamaya dema ediyordu
Goruntulu konusma esnasinda esim bebegi gosteriyor,kayinvaliden benim durumumu soruyordu.Kendisi cok ince bir insandir.Onlarda sok olmuslardi.
Dikislerden sonra gun icinde kalacagimiz odanin yolunu tutarken,hayatima girip girmemesini kendime sikinti ettigim bu guzelligin ne buyuk bir nimet, ne guzel bir mucize oldugunu o minicik bedenine bakarakdusunuyordum.
Simdi mlegim tam 33 gunluk,
hayatimi oylesine guzellestirdi ki..O’nun oncesinde her cift bebek sahibi olmak zorunda degil fikrim,her kadin anneligi tatmali seklinde degismisti.Bu, Yaraticinin yalnizca kadinlara veridigi mucizevi ozellik...Annelik gercekten bambaska bir duyguymus.
Uzun yazimi tamamlarken Rabbim isteyen herkese anneligi tattirsin diyorum
Bir kac ayrinti daha
Hamileligim boyunca 12 kilo aldim,dogum sonrasi 3,5-4 kilosu gitmisti.1 hafta icerisinde 4 kilosu daha gitti.
Bebegim 51 cm 3.250 gr dogdu.
Sabredip okuyan herkese tesekkur ederim.
Kiz olmasini o kadar cok istemistim ki
Hamileligin 5.ayinda melegimin kiz oldugunu ogrendigimde dunyalar benim olmustu
Evlilik dolayisi ile buraya gelmistim, yalnizdim.
Esim her konuda yanimda ve destekciydi. Turkiyede aktif bi calisma hayatinin icindeydim ve hafta sonlarimn dahil kosusturmaca ile geciyordu. Evde sikildigim icin arkadsas cevremden -bebek olunca sikilmazsin-nidalari duyuyordum.Ama bebegim benim can sikintimi gidermek icin dunyaya gelmemeliydi, asil gayem kendim olmamaliydim,beni oyalasin diye bebek sahibi olmak istemedim.
Birgun onu gercekten istedigimi hissettim,Allah'a sukurler olsun kisa zamanda varligini ogrendim.
Esimle ailelerimize bebek dusundugumuzu soylememistik,birde benim muallakta olan bir egitime devam etme durumum vardi,henuz ailelerimiz torun beklentisinde degildi
21 kasim aksami yaptigim gebelik testinin pozitif cikmasi ile bir anda sevinc ve tanimlayamadigim endiseyi ayni anda hissettim.Sabah ilk isim yeniden bir test daha almak oldu, sonuc ayniydi.Hamileydim
Ilk 10 haftam cok guzel gecti, 12 haftadan sonra bulantilarim ve tiksinmelerim basladi.2-3 hafta devam etmisti.
Hamilelgim cok guzel gecti,bebegimin odasini,giysilerini hazirlamakla ve kocaman gobegimi oksamakla gecirdim.
Dogumun nasil birsey oldugunu cok merak ediyordum,hani filmlerde goruruz, birde soyle baslayan cumleler vardir -seni korkutmus gibi olmayim ama bizim bi akraba...-
Cogumuz dogumu sevincten cok stres ve korkuyla karsiliyoruz,bilincalti dogumun beklenene kavusmaktan cok,aci cekecegime odaklanmis durumda.
Bende her ne kadar kendimi rahatlatsamda dogumun nasil bir tecrube oldugunu bilmiyordum.
Agustos anneleriyle irtibat halindeydik,sancilarim siklastiginda da soguma saatler kalada onlara yazabiliyordum, ne kadar soguk kanli olduguma dair mesajlari esime sesli okuyordum,guluyorduk
itiraf etmeliyim ki fazlasi ile tatli canliyim,inanin ufak bir kan tahlili yaptiracagimda
gozlerimin doldugunu soyleyebilirim.Doktorumuz tahmini dogum tarihimizi 2 agustos olarak vermisti.Hazirliklarimizin cgu bitmisti ama ufak tefek eksiklerimiz de yok degildi.
38.haftaya girdigimde sabah bi sicasklik hissederek uyandim.Hani derler ya-ayy suyum geldi-diye.Birden heyecanlandim ve hemen lavaboya kostum,ama gelen amniyo sivisi degildi.
Nisan gelmesi olarak bilinen durumu arastirdim,benimki ona benziyordu.Derken gun icinde hafif kanamalar,lekelenmeler yasadim.Doktorum sancilarim siklastiginda gelmemi soylemisti.
O gunun aksami hafif olan sancilarimi dogum sancisi zannederek hastanenin yolunu tuttuk.
dogum sancisi diye anlattilan tecrubeler bundan ibaretmis,neresi zor bunun diye dusunurken ebenin yaptigi aciklik muayenesi beni kendime getirdi.Bebegimin oldukca geride oldugunu,ve hic acilmamin olmadigini soyledi.Esimle eve geri donduk, o yorgun oldugu icin hemen uykuya daldi.
Bense laptobun basina gecip nette oyalaniyordum.Sancilarim hala devam ediyordu,araliklarini takip ediyordum,5 dakikada 1,7 dakikada 1 derken beni rahatsiz etmeyen bu agrilar gece 11 den sonra son halini aldilar.Ben dogumun basladigina pek ihtimal vermemekle beraber,11 den sonra gelen yorucu agrilar sonrasi gece 1 de esimi uayndirdim.
Artik sancilarim 2 dakikada 1 e dusmustu.Esimin sanci sirasinda belime yaptigi masajlar beni oldukca rahatlatiyordu.Sanci gecer gecmez ben yine laptobun basina geciyor hem topicteki arkadaslarima hemde facebooktaki arkadaslarima yazilar yaziyordum.
Sabah 4 e kadar bekledik ve sabah namazlarindan sonra hastaneye gittik.Neden bu kadar geciktigimizi sorarsaniz sancilarimi hastane ortaminda gecirnmek istemedim.Yataga bagli kalarak sancilari cekmek, ayakta esinize sarilarak gecirmekten cok daha zor.En azindan bende oyle olmustu
Hastaneye vardigimizda sancilardan yuruyemez haldeydim,biraz daha beklesem kendi kendime dogum yapacakmisim.Esim hemen tekerlekli sandalya getirdi ve hizla dogum hanenin yolunu tuttuk.
Ve yine ayni ebe acilmami control etti, 6 cm olmus dedi.Epidural alacagimi daha once kararlatirmistik.Gelen anestezi uzmani zenci iri yari kelli felli bi adamdi,hic canim acimadan ne oldugunu bile anlamaya kalmadan epiduralimi takti.Dakilar icinde bacaklarim uyustu 10 dakikaya kalmadan butun agrim TAMAMEN kesildi.
Ben epiduralin agriyi buyuk oranda hafifletecegini zannediyordum, ama epiduralden sonra hic birsey hissetmedim.Ne agri ne size, esim fotograflarimi cekmeye basladiginda on birbirinden farkli onlarca sacma sapan poz veriyordum,epidurali alica simarmistim ne de olsa
Birkac saat sonra,suyum acildi,sonda takildi ve 2-3 kz daha acilma kontrolu yapildi.Aa ben hicbirsey hissetmiyordum,
Sabah 9 a dogru inanilmaz bir ikinma hissi geliyor, acikca soylemek gerekirse sanki tuvalet ihtiyaciniz var ama tutuyormussunuz gibi.Tam olarak aynen boyle tarif edebilirim,ondan daha kotu bir his degildi.Ben artik ikinmak istiyorum dedigimde ebeler yavas yavas ikinmaya baslamamai soylediler.Onlarda gerekli hazirliklari yapiyorlardi.Yakalsik 2 saat sanci geldikce ikindim,sanciyi hissetmeden nasil ikindigimi sorarsaniz, sanci geldikce ikinma hissi olusuyordu.
Saclarinin gorundugunu esim ve ebeler goruyordu bende oldukca merak ediyordum,darken kizimin aglama sesi dogum hanenin sessizligini bozdu.
O anda ne hissetigimi tarif edemiyorum,cok farkli,ozel daha once hissetmedigim bi duyguydu.O kucucuk bedenini gogsume koyduklarinda bir yandan agliyor diger taraftan kocaman gozleriyle bana bakiyordu.Dedigim gibi bu bambaska birseydi,simdi yeniden dusundum de gercekten tanimalyamiyorum.
Biz Amerikada,ailelerimiz Turkiyede..Merakta birakmamak icin ne sancim oldugunu,ne de dogumun basladigini haber etmemistik.
Benim dikislerim atilirken, melegimin de ilk kontrolleri yapiliyordu.Esim hemen benim ailemi aradi,Telefona cikan canim babamdi,kizimin aglamasi esliginde dogum yaptigimi mujdelemisti.Hemen videolu konusma baslatan esim kizimizla beni dogumhanede annemlere gosterdi.Onlara buyuk surpriz olmustu
Sonra hemen esimin ailesini aradik,telefonda bebegimizin sesini duyan kayinvalidem bir an icin esimin saka yaptigini dusunmustu.Kizimiz bu arada hala aglamaya dema ediyordu
Goruntulu konusma esnasinda esim bebegi gosteriyor,kayinvaliden benim durumumu soruyordu.Kendisi cok ince bir insandir.Onlarda sok olmuslardi.
Dikislerden sonra gun icinde kalacagimiz odanin yolunu tutarken,hayatima girip girmemesini kendime sikinti ettigim bu guzelligin ne buyuk bir nimet, ne guzel bir mucize oldugunu o minicik bedenine bakarakdusunuyordum.
Simdi mlegim tam 33 gunluk,
hayatimi oylesine guzellestirdi ki..O’nun oncesinde her cift bebek sahibi olmak zorunda degil fikrim,her kadin anneligi tatmali seklinde degismisti.Bu, Yaraticinin yalnizca kadinlara veridigi mucizevi ozellik...Annelik gercekten bambaska bir duyguymus.Uzun yazimi tamamlarken Rabbim isteyen herkese anneligi tattirsin diyorum
Bir kac ayrinti daha
Hamileligim boyunca 12 kilo aldim,dogum sonrasi 3,5-4 kilosu gitmisti.1 hafta icerisinde 4 kilosu daha gitti.
Bebegim 51 cm 3.250 gr dogdu.
Sabredip okuyan herkese tesekkur ederim.
Son düzenleyen: Moderatör:
(
