merhaba arkadaşlar en büyük hayallerimden birini gerçekleştiriyorum imkansız gibi gelen doğum hikayemi yazıyorum.
7 yıllık evliliğimizin ilk başlarında hiç çocuk düşünmedik anca borç harç evlenmiştik kendimize zor yetişiyorduk. neyse 3 yıl sonra artık hadi bari çocuk yapalım dedik . sanki çocukta bizi bekliyordu tabi olmadı. neyse başladık doktorlara gitmeye herşey güya çok güzel hiç bir sorun yok ama çocukta olmuyo. neyse uzatmayım bu işi proflara götürmeye karar verip ünlü bir kadın doğumcuya gittiğimizde dünya başımıza yıkıldı. bırakın normal yolla çocuk sahibi olmayı aşılama dahi yapamayacagımızı bir ihtimal tüp bebek le çocuk sahibi olabilecegimizi öğrendiğimizde yıkıldık. Uzuuun araştırmalar sonucu tüp bebek merkezimizi bulup tedaviye başladık ve ilk denememizde rabbim bize evladımızı verdi.
Hamileligimin ilk ayları çok zor ve bulantılı geçti ama 5. aydan sonra herşey harika gitmeye başladı.33. haftaya girdiğimizde doktor kontrollerimizde aşırı sancı çıktı ve doktor doğumun başladığını ve daha erken olduğunu söyledi o kadar korktum ki anlatamam yavruma bişey olcak diye. neyse ilaç tedavisi başladı Allahtan suyum gelmediği için doğumu durdura bildik.39. haftaya kadar yatarak doğumu bekledim. son hafta doğum şeklimize karar verdik ve epidural sezeryan olmaya karar verdik.
Doktorum bir gece önceden 12 den sonra su dahi içmemi ve sabah 9 da hastanede olmamızı söyledi.sabah erkenden kalkıp baya kalabalık bir grup hastaneye gidip yatışımızı yaptık. odamıza çıkar çıkmaz hemşire gelip beni yavaş yavaş hazırlamaya başladı. o kadar korkuyordum ki dizlerim birbirine çarpıyordu. neyse beni yürüyerek ameliyathaneye kadar götürdüler ve eşimle kapıda sarılıp vedalaştık. ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. son hazırlıklarım tamamlanınca ameliyathaneye aldılar beni. artık kalp atışlarım o kadar fazlaydıki kriz geçireceğim sandım . epğidural için doktor geldi beni sedyeye oturttular ve belime iğne vurdular ve benim aklımı alan nasıl olacak diye uykularımı kaçıran o meşhuur narkoz meğer bir sinek ısırığı gibi bişeymiş. neyse narkoz vurulduktan sonra ayaklarımın yavaş yavaş ısınmaya başladığını hissettim ve beni hemen yatırdılar masaya ve doktorlar geldi önümü kapattılar ve ve konuşmaya başladılar ve aradan 5 dakika geçmedi ki bir kedi miyavlaması gibi ses duydum ve kızım doğmuştu . ağlamakla şaşkınlık arasın da bana kızımı getirin dedim ve temizleyip mis kokulumu getirdiler ve dünya durdu o andan itibaren.
ben yavruma kavuştum şimdi 10 günlük oldu darısı herkesin başına arkadaşlar......
7 yıllık evliliğimizin ilk başlarında hiç çocuk düşünmedik anca borç harç evlenmiştik kendimize zor yetişiyorduk. neyse 3 yıl sonra artık hadi bari çocuk yapalım dedik . sanki çocukta bizi bekliyordu tabi olmadı. neyse başladık doktorlara gitmeye herşey güya çok güzel hiç bir sorun yok ama çocukta olmuyo. neyse uzatmayım bu işi proflara götürmeye karar verip ünlü bir kadın doğumcuya gittiğimizde dünya başımıza yıkıldı. bırakın normal yolla çocuk sahibi olmayı aşılama dahi yapamayacagımızı bir ihtimal tüp bebek le çocuk sahibi olabilecegimizi öğrendiğimizde yıkıldık. Uzuuun araştırmalar sonucu tüp bebek merkezimizi bulup tedaviye başladık ve ilk denememizde rabbim bize evladımızı verdi.
Hamileligimin ilk ayları çok zor ve bulantılı geçti ama 5. aydan sonra herşey harika gitmeye başladı.33. haftaya girdiğimizde doktor kontrollerimizde aşırı sancı çıktı ve doktor doğumun başladığını ve daha erken olduğunu söyledi o kadar korktum ki anlatamam yavruma bişey olcak diye. neyse ilaç tedavisi başladı Allahtan suyum gelmediği için doğumu durdura bildik.39. haftaya kadar yatarak doğumu bekledim. son hafta doğum şeklimize karar verdik ve epidural sezeryan olmaya karar verdik.
Doktorum bir gece önceden 12 den sonra su dahi içmemi ve sabah 9 da hastanede olmamızı söyledi.sabah erkenden kalkıp baya kalabalık bir grup hastaneye gidip yatışımızı yaptık. odamıza çıkar çıkmaz hemşire gelip beni yavaş yavaş hazırlamaya başladı. o kadar korkuyordum ki dizlerim birbirine çarpıyordu. neyse beni yürüyerek ameliyathaneye kadar götürdüler ve eşimle kapıda sarılıp vedalaştık. ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. son hazırlıklarım tamamlanınca ameliyathaneye aldılar beni. artık kalp atışlarım o kadar fazlaydıki kriz geçireceğim sandım . epğidural için doktor geldi beni sedyeye oturttular ve belime iğne vurdular ve benim aklımı alan nasıl olacak diye uykularımı kaçıran o meşhuur narkoz meğer bir sinek ısırığı gibi bişeymiş. neyse narkoz vurulduktan sonra ayaklarımın yavaş yavaş ısınmaya başladığını hissettim ve beni hemen yatırdılar masaya ve doktorlar geldi önümü kapattılar ve ve konuşmaya başladılar ve aradan 5 dakika geçmedi ki bir kedi miyavlaması gibi ses duydum ve kızım doğmuştu . ağlamakla şaşkınlık arasın da bana kızımı getirin dedim ve temizleyip mis kokulumu getirdiler ve dünya durdu o andan itibaren.
ben yavruma kavuştum şimdi 10 günlük oldu darısı herkesin başına arkadaşlar......
