tam tersi canım!
eğer bulunduğum ilçede böyle bir yer olsaydı gönüllü olarak çalışmak isterdim inanın.bizde oğlumun otistik olma olasılığı yüzünden kötü günler geçirdik şükür şu an rahatsız olmadığını biliyoruz ama böyle çocuklara yardımcı olacağımıza eşimle söz verdik.hatta eşim bugün iş çıkışı yakındaki bir rehabilitasyon merkezine uğrayıp bilgi alacak.(çevremizde yardıma muhtaç engelli çocuk varmı diye)
inanın başına gelince anlayabiliyormuş insan yoksa kimse sağlıklıyken,hasta yada engellileri düşünmüyor.
şu an kendimi benim çocuğum gibi çocuğu olanları yönlendirmekle görevli hissediyorum.çünkü ne kadar birşeyleri erken farkederseniz telafisi o kadar kolay oluyor.geç kalınırsa telafisi daha güç hatta imkansızlaşıyor.(en azından işitme engeli,konuşma geriliği,otizm gibi bazı rahatsızlıklarda durum böyle)
herkese özelliklede çocuklarımıza sağlıklı bir gelecek dileğiyle...