Ben ortada bir olay görmedim. Bence siz aşırı alıngan bir insansınız.
İnsanlarin zaman zaman mesafeye ihtiyacı olabilir,zaman zaman en yakınlarıyla aralarına bir boşluk girebilir çeşitli sebeplerden. Ama sonra denk gelir , eskisi gibi olursunuz, kaldığınız yerden devam edersiniz. Dostluk demek sabah akşam mic mic buluşup mesajlaşmak demek değil ki
Benim enn yakin arkadaşım (ki bir sene ev arkadaşım olmuştu)ile aramıza şehirler girmişti ama hem o gelirdi sık sık hem ben giderdim. Hayatımda ne olsa mutlaka ona yazardım, o da bana yazardı. Sabah akşam mesajlasirdik , o zaman ortak bir konumuz da vardı . Sonra o ortak konuyu ben de o da bıraktı ve bizim konuşacak seylerimiz azaldı. Derken onun hayatına biri girdi, onla evlilik sürecine girdi falan. Biz üç ayda bir mesajlaşmaya başladık. Sonra evlendi,düğününe gittim sanki hiç aramıza mesafe girmemiş gibi yine yakindik,hatta erken buluşup bazı şeylerine yardım ettim. Derken döndüm, yine birkaç ayda bir konusur olduk, hamileymiş,aylar sonra haberim oldu. Derken doğurdu falan... Geçenlerde sırf on saat olsun görmeye çıktım onun şehrine gittim. Kapıyı sanki dün ayrilmisiz gibi açtı, kcoaman sarıldık, arasıra bebeği uyuttuk,arasıra geçmiş yıllarda anlatamadığımiz şeylerden konuştuk. Benim hayat zaten laylaylom da arkadaşım bir hastalık sürecinden geçmiş falan,haberim olmamis...bu gibi şeyler.
Orada bir günden az kaldım ama dostluk pekistirdik, şu an yine ennn yakın arkadaşım. Ayda bir konusmusum, sabah akşam aramamisim. Ne önemi var ki? Bence dostlukta nicelik degil nitelik önemli.
Ayrıca düğün arifesinde insanlar çok kıl olabiliyor,ben çoğu arkadaşımla - hatta öz ablamla bile düğün arifesinde iletişimimi minimuma indirmisimdir. Bu süreçte mutlu olan genelde simariyor,dünyayı etrafında görüyor. Mutsuz olan illa kendi derdinden bahsediyor,dünyayı görmüyor:)
O yüzden ben biraz mesafe koyuyorum, zaten evlenip bir süre gectikten sonra o gelin adayı / yeni gelin halleri azalıyor,normale dönüyorlar. O vakit tekrar buluşuyorum, arkadasligimi ilerlemiyorum.
Sizin olayda da, sizi sevmeyen biriyle buluşmuş.
Olabilir. Dünyada herkes sizi sevmek zorunda değil ki. Belki de gerçekten o kızı sevmiyordu , dediği gibi gerçekten zorunluluktan nisanina çağırdı. Ama Nisanda samimi buldu. Ya da eşler arkadaş olduğu için güzel bir çift buluşması olur diye düşündüler,ortak noktaları çıktı,sohbetlerinden zevk aldılar.
Dünya sizin etrafinizda mi dönüyor da hemen kendinize yorup "benim hakkımda konuşan kız" falan diyorsunuz. O sizle o kadının arasındaki ilişki,bu arkadaşınız ve o kadınin arasindaki ilişki. Birbirinden bağımsız seyler.
Kolunuz kırılınca gelmemesi de...madem gelmesini bekliyordunuz yazsaydiniz keşke. Belki gerçekten de içinden gelmiştir ama o hemgamede unutmuştur. Düğün öncesi stresli bir dönem, Allah bilir gündeminde ne vardı.
Bence hiiiiiiic kendini doldurma. Ona biraz zaman tanı. Belki de o da senin bri seylerine uyuz olmaya başlamıştır. Biraz mesafe koymayip hep dipdibe olursanız iyice sogursunuz. Ama biraz mesafe bırakıp bir süre sonra tekrar bir araya gelirseniz "nerede kalmıştık" der,devam edersiniz
Ha tabii devam etmeme ihtimaliniz de var. Bu da üzücü ama arkadaşlığinizin vadesinin dolduğunu gösterir. Her şey insanlar için. Bence biraz zaman ver ve ilerleyen zamanlarda kendi gözlerinle gör