en büyük korkum yanlızlık

içimi dökmek istedimm annem çok hasta ve nolucanı bilmiyorum onu kaybetme korkusu ve yanlızlık korkusu yaşıyorum..babamı hiç tanıyamadım,ben çok küçükken ayrılmışlar ve ben onu hiç görmedim,baba kokusu nedir nasıl sever bir baba kızını hiç bilemiycem,annem ben11 yaşındayken yeniden evlendi ve kendine ait yeni bir sayfa açtı ama ben hep onunla yaşayamadım tabiki, aile sahibi olma ve aidiyet duygusu tatmak için evlendim ve annemle yeniden birbirimizi bulduk ve bende anne oldum onu anladım.arada çok acılı ve uzun uzun yazamayacağım pek çok şey yaşadık ama biz birbirimize bunlarla daha bir bağlandık...,şimdi o çok hasta ve ben zaten bir kanadı kırık yaşamaya çalıştığım şu hayattaki en büyük dostumu beni karşılıksız seven ve biriciğim annemin ölmesinden ve onsuz kalmaktan korkuyorum!dizlerine kapanıp kime ağlıycam ben , kimle paylaşıcam mutluluk ve hüznümü ve kimin kokusunu içime çekicem anam diye .....kimsenin....anacığımmmm sen benim bitanemsin keşke senin için bişiler yapabilsem,seni çok seviyorum.....ve sensiz bir hayatı kaldıramam bunu biliyorum ,bana tek kanadımla uçmayı öğreten sennn beni bırakıp giderek hepten vurma yerlere anam....ilk defa ruhumun sancılandığını hissediyorum.... ben naparım sensiz.....

Anne kaybetmek çok zordur haklısınız. Bu kaybın olabileceği korkusu bile sizi çok sarsmış. Ama unutmayın ki siz de bir annesiniz ve çocuğunuzun size kuvvetle ihtiyacı var. Siz önce kendiniz, sonrasında da çocuğunuz için ayakta durmalısınız. Bu zorlu süreçte, her konuşmak istediğinizde, dostlarınızla konuşun, burada da bir çok dost var. Sizi dinler, sizinler üzülürüz.
Dikkatinizi olabildiğince çocuğunuza yönlendirin.
Tanrı iyilikler ve sabır versin.
Dr.Meltem Kavcar Sırmalı
www.onlineterapist.com

meltem hanım inanın elimden geleni yapıyorum,maalesef içimdeki fırtına dinmiyor,hakiki yanlızı yaşıyorum maalesef ne eşim nede diğerleri duygularımın pek farkında değil....herkes ayrı tellerden çalıyor ,üzerimdeki sorumluluk son zamanlarda beni ezmeye başladı.diyorum ya sadece annem değil o benim ,arkadaşım, dostum ,sırdaşım,sırtımı güvenle dayadığım tek varlık...kalbindeki sorun artık onu tüketti ve ben bu tükenişe dayanamıyorum...ilginize minnettarım .Saygılar.

Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Diyorum ya, anne kaybı çok zordur. İnsanın yaşı kaç olursa olsun, çok ama çok zordur anne kaybetmek. Hele de sizin kadar genç bir yaşta. Haklısınız. Size ne desem, acınızı, korkunuzu azaltamam. Ama daha önce de dediğim gibi, acınızı paylaşır, sizi dinleriz. Ama maalesef canınızın acısını alamayız. Tanrı annenize sağlık, size sabır versin.
Kendinize olabildiğince iyi bakın,
Dr.Meltem Kavcar Sırmalı
www.onlineterapist.com