- 13 Eylül 2018
- 1.710
- 2.694
- Konu Sahibi Maariftakvimi
- #1
Herkese merhaba
Birkaç gundur konu ustune konu actigimi bunalttigimi biliyorum ama umarım bu konuylq ilgili son konum olur son olmasını tüm kalbimle diliyorum .
Konuyu en ince detaylarına kadar anlatamama gerek yok sadece bilmenizi istiyorum cocuklugumdan beri babam psikolojik fizyolojik ekonomik her türlü siddeti zorbalığı uyguladı üstümuzde yani şiddet hayatımızin rutiniydi aile apqrtmaninda yasamamiza ragmen siddet uyguladigi tek bir an kimse sen ne yapiyorsun bunlarin sucu ne diye yanimizda olmadi.
Hayatta akliniza gelebilecek herseyi esirgedi bunu gıdadan egitime sosyal hayata kadar düşünün ben okulu gizli saklı güc bela okudum ise girdim
Bana nedenini bilmedigim halde çocuklugumdan beri bi öfkesi nefreti aşikar nedeni olsun olmasın dayak atmislugi o kadar cok ki ve bunlar bende anlatamayacagim kadar büyük bi korku oluşturdu yani evde yanindan gecsem korkudan bi ürperirin o kadar.
En son yasadigimiz sorun su kesinlikle isten eve evden ise gideyim disariyla sosyal bi hayatla en ufak bi baglantim olmasin istiyor gecen aksam arjadasima gitmistim iste evdekilerlw bi daha gec kalmayacak vs gibi tehdit mesajlarini yollamis
Sonraki gün isten hemen eve gelip uyumustum aksam uyandim antrede karsilastik nerdeydin dedi 5 ten beri evdeyim dedim mutfaga girerken bi gec gel bakayim ne yapiyorum dedi öfkeyle dedim ki gec kalsam ne olacak o sanirim bu cümleyi meydan okuma olarak gordu ustüme yürüdü bende dedim ki sen benden ne istiyorsun ustume yurudu ama abartmiyorum gozlerinden ates cikiyor resmen o an dovse öldurur o sekilde hayatımda duymqsigin agza alinmayacak küfürler etti bi gec gel bakayim ne yapiyorum gor dedi bem odma gittim o zamandan sonrada hiç gec kalmadım
Disarda halletmem gereken islerim birikti vekliyor lazer randevum var mesai cikisina ne diye erteleyecegimi bilemiyorum yada taroh verse niye gelemem diye ne bahane uyduracagimi bilmiyorum sanki elinde ayagibda pranga olan mahkum gibi hissediyorum kendimi
Hani normal sorunlari konusalim diyeceginiz bi insan degil birakin dinleyip anlamamayi kesinlikle konusmama izin vermiyor.
Gecen yil ayni konudan gerginlik yasamistik konusmak istoyorum bagiriyor ustume yuruyor konusmama izin vermiyor boyle yaptigin icin yillardir korkuyoruz konusamiyiruz diyirun ustume yuruyor nerdeyse dovecek ne yapmisimda korkuyorsunuz diyor.
Bugün is yerinde butun cesaretimi topladim eve gidicem konusuxam gerekirse kavga gerekirse dovecek belki oldurecek ama olursem de korkuyla hergun olmwkten iyidir dedim
Eve geldim anneme dedim ki ben odasina konusmaya gidiyorum ben odaya girince ne olursa olsun sakin girmeyin
Annem basladi kurban olayim yapma dover seni sakat eder o delidir bu jadar yil dayanmisiz bilmem ne demeye o an topladigim butun cesaret söndü gitti.
Gecen yil bu kavgalar yasandigi surecte cok modern ozgur dusunceli bi arkadasim bebce sen evlwn kurtul dedi gecen bi kac gun oncede kadin haklari demokrasi vs dusuncesinde olan bi arkadasim bence sen evlen dedi.
Ortada ihtimal dahilinde biri bile yok ama bu laf soylendiginde kendimi yeryuzundeki en degersiz insan gibi hissediyorum
Psikologa gidiyordum ama sanirim bu surecte evden cikqmayacagim icin gidemeyecegimde gercekten ne yapacagimi sasirdim suan bana dunyada bir dilek hakki verseler korkularimi yenmek olur lutfen benzer yollardan gecenler varsa bana destek olun
Bu arada maalesef ki kendi sehrimde cakili kadroyum burdan çıkarsam bi daha boyle bi is ihtimal dahilinde bile değil yasinda 35 oldugu icin ozel sektorde bulma imkanimda yok cunku cw ye yazabilecegim kaydadeger birsey yok evimi ayirmayi dusunuyorum ama bu yapidaki bi insan evimi basima yikar beni oldugum swhirdeki insanlara rezil eder diye korkuyorum
Birkaç gundur konu ustune konu actigimi bunalttigimi biliyorum ama umarım bu konuylq ilgili son konum olur son olmasını tüm kalbimle diliyorum .
Konuyu en ince detaylarına kadar anlatamama gerek yok sadece bilmenizi istiyorum cocuklugumdan beri babam psikolojik fizyolojik ekonomik her türlü siddeti zorbalığı uyguladı üstümuzde yani şiddet hayatımızin rutiniydi aile apqrtmaninda yasamamiza ragmen siddet uyguladigi tek bir an kimse sen ne yapiyorsun bunlarin sucu ne diye yanimizda olmadi.
Hayatta akliniza gelebilecek herseyi esirgedi bunu gıdadan egitime sosyal hayata kadar düşünün ben okulu gizli saklı güc bela okudum ise girdim
Bana nedenini bilmedigim halde çocuklugumdan beri bi öfkesi nefreti aşikar nedeni olsun olmasın dayak atmislugi o kadar cok ki ve bunlar bende anlatamayacagim kadar büyük bi korku oluşturdu yani evde yanindan gecsem korkudan bi ürperirin o kadar.
En son yasadigimiz sorun su kesinlikle isten eve evden ise gideyim disariyla sosyal bi hayatla en ufak bi baglantim olmasin istiyor gecen aksam arjadasima gitmistim iste evdekilerlw bi daha gec kalmayacak vs gibi tehdit mesajlarini yollamis
Sonraki gün isten hemen eve gelip uyumustum aksam uyandim antrede karsilastik nerdeydin dedi 5 ten beri evdeyim dedim mutfaga girerken bi gec gel bakayim ne yapiyorum dedi öfkeyle dedim ki gec kalsam ne olacak o sanirim bu cümleyi meydan okuma olarak gordu ustüme yürüdü bende dedim ki sen benden ne istiyorsun ustume yurudu ama abartmiyorum gozlerinden ates cikiyor resmen o an dovse öldurur o sekilde hayatımda duymqsigin agza alinmayacak küfürler etti bi gec gel bakayim ne yapiyorum gor dedi bem odma gittim o zamandan sonrada hiç gec kalmadım
Disarda halletmem gereken islerim birikti vekliyor lazer randevum var mesai cikisina ne diye erteleyecegimi bilemiyorum yada taroh verse niye gelemem diye ne bahane uyduracagimi bilmiyorum sanki elinde ayagibda pranga olan mahkum gibi hissediyorum kendimi
Hani normal sorunlari konusalim diyeceginiz bi insan degil birakin dinleyip anlamamayi kesinlikle konusmama izin vermiyor.
Gecen yil ayni konudan gerginlik yasamistik konusmak istoyorum bagiriyor ustume yuruyor konusmama izin vermiyor boyle yaptigin icin yillardir korkuyoruz konusamiyiruz diyirun ustume yuruyor nerdeyse dovecek ne yapmisimda korkuyorsunuz diyor.
Bugün is yerinde butun cesaretimi topladim eve gidicem konusuxam gerekirse kavga gerekirse dovecek belki oldurecek ama olursem de korkuyla hergun olmwkten iyidir dedim
Eve geldim anneme dedim ki ben odasina konusmaya gidiyorum ben odaya girince ne olursa olsun sakin girmeyin
Annem basladi kurban olayim yapma dover seni sakat eder o delidir bu jadar yil dayanmisiz bilmem ne demeye o an topladigim butun cesaret söndü gitti.
Gecen yil bu kavgalar yasandigi surecte cok modern ozgur dusunceli bi arkadasim bebce sen evlwn kurtul dedi gecen bi kac gun oncede kadin haklari demokrasi vs dusuncesinde olan bi arkadasim bence sen evlen dedi.
Ortada ihtimal dahilinde biri bile yok ama bu laf soylendiginde kendimi yeryuzundeki en degersiz insan gibi hissediyorum
Psikologa gidiyordum ama sanirim bu surecte evden cikqmayacagim icin gidemeyecegimde gercekten ne yapacagimi sasirdim suan bana dunyada bir dilek hakki verseler korkularimi yenmek olur lutfen benzer yollardan gecenler varsa bana destek olun
Bu arada maalesef ki kendi sehrimde cakili kadroyum burdan çıkarsam bi daha boyle bi is ihtimal dahilinde bile değil yasinda 35 oldugu icin ozel sektorde bulma imkanimda yok cunku cw ye yazabilecegim kaydadeger birsey yok evimi ayirmayi dusunuyorum ama bu yapidaki bi insan evimi basima yikar beni oldugum swhirdeki insanlara rezil eder diye korkuyorum
