yaşadıklarım hayatımdaki acı olaylar bana büyük ölçüde empati yapmayı öğretti yaşım gençken görüştüğüm kişiler genellikle kendimden oldukça yaşlı ve olgun
kişilerdi çünkü onlar beni benim duygularımı yaşıtlarımdan çok daha iyi anlıyorlardı şimdi anlıyorumki bunun sebebi empatiymiş yaşım ilerledikçe kendimden çok daha genç insanlarla çok güzel dost olabildiğimi keşfettim arkadaşlarımın kızları benimle vakit geçirmekten hatta anneleriyle konuşamadıkları şeyleri dahi benimle paylaşmaktan büyük zevk alır oldular anladımki zamanında dost olduğum kişlerden çok şey öğrenmişim en önemlisi de empati yapmayı alışkanlık haline getirmişim ama ne yazıkki iyilik yapıp denize at mamayı öğrenemedim oysa bunu öğrenmeyi gerçekten çok isterdim