- 4 Haziran 2014
- 2.058
- 3.442
- 83
Arkadaşlar. 2,5 sene önce 21 haftalık hamileyken sebebi bilinmeyen bir hastalık geçirdim. Preeklampsi. Bebeğe giden damarlarda tıkanıklık olmuş ve bebek 24 haftadan sonra kilo almadı. Bana doktorlar bebeği aldırmami söylediler. İnanılmaz hareketli bir bebekli karnımda. Doktor da şaşırmıştı. Beslenemiyor ama hareketi çok iyi diye. Bi de ultrason resmini falan görünce içim gitti.
Teşhis konduktan sonra doktora gitmeyi reddettim. 26. Haftada eşimin zoruyla gittim kontrole. Her şey iyi olacak umudumu kaybetmedim. Hayati tehliken var dediler. Özel hastaneler beni kabul etmedi risk alamayiz diye. Devlet hastaneleri de sorumluluk almadılar. Sonuçta bi üniversite hastanesinde bi prof kabul etti beni. 3 hafta yoğun bakımda kaldım.
O kadar kotu günler geçirdim ki. Hem bebeğimi kaybetme tehdidi yaşadım hem felç geçirme riskin kalp krizi beyin kanaması böbrek yetmezliği vb.. Bir suru felaket senaryosu sıralandı bana. Ama o kadar iyiydim ki fiziksel olarak. Konulan teşhise bile inanmadım hic. 2 saatte bir nabız tansiyon bakıldı , 6 saatte bir ultrasona girdim, her gün ama her gün iki tüp kan verdim, her gün 3 litre serum verdiler.
Canım çok tatlıdır. Kollarım mosmor oldu, ayaklarımdan kan almaya çalıştılar ayaklarım mosmor oldu, serumu artık bacaktan vereceklerdi o duruma geldim.
30 haftalıkken doktor kaybedecek zaman kalmadı bebek ölebilir her an dediler. Ancak bu şartla kabul ettim bebeğimi benden ayırmalarını.
Bebeğim 10 gün yaşadı ama çok şükür ben 2 gün içinde iyileşip taburcu oldum. Kan kaybim bile olmadı.
Yani hayatımın en büyük travmasını yaşadım. Allah kimseye evlat acısı vermesin , sağlıkla sinanmak çok agir bir imtihan.
Şimdi yeniden gebelik düşünüyorum. Ama üzerinden 2,5 yıl geçmesine rağmen ben o travmaları atlatamadım. Bugün bi klinik psikologdan randevu aldım. Emdr tedavisi uygulayacak. Bütün travmalar unutuluyormuş. Tecavüze uğrayan kişiler bile bu travmayı atlatabiliyormuş bu yöntemle.
Elime titreşimli taslar verecekler , müzik dinleteceklermiş falan. Yaptıran var midir acaba ? Fikir almak istiyorum.
Teşhis konduktan sonra doktora gitmeyi reddettim. 26. Haftada eşimin zoruyla gittim kontrole. Her şey iyi olacak umudumu kaybetmedim. Hayati tehliken var dediler. Özel hastaneler beni kabul etmedi risk alamayiz diye. Devlet hastaneleri de sorumluluk almadılar. Sonuçta bi üniversite hastanesinde bi prof kabul etti beni. 3 hafta yoğun bakımda kaldım.
O kadar kotu günler geçirdim ki. Hem bebeğimi kaybetme tehdidi yaşadım hem felç geçirme riskin kalp krizi beyin kanaması böbrek yetmezliği vb.. Bir suru felaket senaryosu sıralandı bana. Ama o kadar iyiydim ki fiziksel olarak. Konulan teşhise bile inanmadım hic. 2 saatte bir nabız tansiyon bakıldı , 6 saatte bir ultrasona girdim, her gün ama her gün iki tüp kan verdim, her gün 3 litre serum verdiler.
Canım çok tatlıdır. Kollarım mosmor oldu, ayaklarımdan kan almaya çalıştılar ayaklarım mosmor oldu, serumu artık bacaktan vereceklerdi o duruma geldim.
30 haftalıkken doktor kaybedecek zaman kalmadı bebek ölebilir her an dediler. Ancak bu şartla kabul ettim bebeğimi benden ayırmalarını.
Bebeğim 10 gün yaşadı ama çok şükür ben 2 gün içinde iyileşip taburcu oldum. Kan kaybim bile olmadı.
Yani hayatımın en büyük travmasını yaşadım. Allah kimseye evlat acısı vermesin , sağlıkla sinanmak çok agir bir imtihan.
Şimdi yeniden gebelik düşünüyorum. Ama üzerinden 2,5 yıl geçmesine rağmen ben o travmaları atlatamadım. Bugün bi klinik psikologdan randevu aldım. Emdr tedavisi uygulayacak. Bütün travmalar unutuluyormuş. Tecavüze uğrayan kişiler bile bu travmayı atlatabiliyormuş bu yöntemle.
Elime titreşimli taslar verecekler , müzik dinleteceklermiş falan. Yaptıran var midir acaba ? Fikir almak istiyorum.