Vakit ayırıp yazdığın için teşekkürler. Zaten davet etmeden önce konuşmaya niyetliyim. Baktım olmadı çağırmam. Çağırsam bile hiç bit maddiyatın kabul etmeyeceğimi de açık açık beyan etme isteyindeyim. Ya bazen kendimi ben bile anlamakta zorlanıyorum. Ben mi çok iyimserim yoksa neyin ucundan kaynaklanıyor da uzun Zaman sonra aklıma getiriyorum. Az evvelde anneme anlattım isterse o öanyak karı da gelsin sorun değil olay da çıkaramaz giyince anneme de hayret kaldım. Yorumları okurken de verilen tavsiyeleri algılamaya çalıştıyorum ve kararsız kaldığım için derdimi beyan ettim ama nedense kendim ile savaşa girmiş gibiyim şu an. Kendim açtım konuyu ve hiç bir yorumu kabul edemiyor derecesine gelip tersini duyma hissine kapıldım.
Erkek arkadaşıma da yazdım bırak acıyı tazeleme diyor bende acı her zaman var. Ben onların onlar da benim karşıma çıkıyorlar çıkacaklar. Büyüklük bende kalsın okursa olur olur moduna bağladım.
Eğer ki buluşma noktasına gelsem kim bilir hiç söyleyemediklerimi söyler kalkar giderim. Yani beynim boş, açlık vurmaya başlıyor. Ramazan ayı küslük olmaz düşüncesinden ötürü yapım bu. Al yine karışık yazmaya başladım.