Resmen burası içimi döktüğüm bi platform oldu.
Bazen kimse anlamıyor seni hissediyorsun ya hah işte o noktadayım. Anca yaşayanlar anlar çünkü beni
Şöyleki tabiki bu süreçlerden geçeceğim aklıma bile gelmezdi ama nasip işte yaşıyorsun göre göre ağlaya ağlaya elindende hiiiç biişey gelmiyor kardeşim.
Yaklaşık 1 bucuk sene önce çocuk düşünelim dedik ve 2 ay sonra hamile kalmıştım. Allahım nasıl bir heyecandır kalbim kütküt videolar çekiyorum herkese söyledik falan 6 haftalıkken bi damla kan geldi gittik doktora bi sıkıntı yok kalbi atıyor dedi düşük iğnesi verdi ve eve gönderdi. Eve gittim bir anda kan boşaldı tabi koştuk yine doktora düşük yapıyorsun kürtajla alıcaz nasip kısmet daha gençsin vs dedi. O öyle gitti. Tabi ağla sızla 1 2 ay kendime gelemedim o acıdan. Çünkü rahmine düştüğü an annelik iç güdüsüne bürünüyorsun ve o elinden alınıyor.
Hadi 2 ay bekle vs tekrar düşün o sürece girdik yine. Şükür 2 3 ay sonra yine güzel haber “hamileyim”
Bu sefer sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer hesabı kimseye söylemeyelim yine düşük olur öyle herkesin arayıp geçmiş olsun laflarına gelemem diye sadece aileye söyledik. Geldi 7. Hafta gittik kontrole bu seferde kalbi durmuş yarın alıcaz demezmi?
Yüzümüz kireç gibi yine ağla sızla eve gel çıldırıyorum ama nasıl ağlamaktır anlatamam. Hani birinci düşük normaldi ikincisinde böyle bişey yaşamıcaktım diye kendimi yiyorum. Kürtajla oda alındı. Bu sefer 3 -4 ay bekleyip genetik teste gönderdiler. Oda hepsi aynı günde olmuyor hastane yolunu iş edindik. Yanlış kan alınıyo olmadı tekrar ver vs derken 6 7 ay geçti sonuçları almak için. Kan pıhtılaşması çıktı bende.
Gittik doktorlara sıkıntı yok aspirin ve kan pıhtılaşması iğnesi vurulcaksın gebe kalınca dendi. E geldi korunmasız stresli günler.
3 ay sonra şükür hamilelik haberimi aldım ama sevinemedim işte resmen ağlıyorum
Tamam diyorum bu sefer kan pıhtılaşması iğneler vs olcam inş yavrumu kucagıma alırım. Her gece dualar vs
Doktora gittik kese göründü 5. Haftada iğneler vuruluyorum göbeğim mosmor. Olsun yeterki kucagıma alayım 10 tanede vurulurum diyorum. 7. Hafta geldi çattı. Doktora gitmekten artık nasıl korkar oldum Allahım ne rüyalar görüyorum.
Rüyam gerçek çıktı uzandım ultrasona doktor demezmi bu seferde kese var bebek yok diye.
Eşimin tepkisini anlatmama gerek yok tabi. Ağla sızla sarıl arkamıza baka baka eve geldik yarına tekrar kürtaja alıncam. 2 doktora daha gittim internetten okuyorum cunku gelişir görürler vs diye hepsi yok kese kocaman bebek olsa görünür dediler her seferinde gözüme kan oturana kadar ağladım.
Kürtajdan sonra 3 ay yine korun. Tamam korunayımda zaman geçiyo içimdeki dert bitmiyo anlatamıyosunki. Anne olmak istiyorum tekrar tekrar tekrar denemek istiyorum diye haykırıyorum tabi.
Geçti geçti zaman ama nasıl geçti. Etrafımdakiler hep anne hep hamile hep çocuklu. Asla isyan etmiyorum inançlı bi insanım sabrın sonu selamettir diyorum. Vardır bi hayır diyorum. Asla benim basıma neden geldi demiyorum elbet Rabbim bana da nasip eder diyorum.
Eşimle geziyoruz suriyeli kardeşlerimizin yaşadığı civarlardan geçiyoruz. Hepsinin elinde ikişer üçer çocuk, üstüne hamile vs diyorumki bunlarda mı folik asit kullandı? Bunlardamı ceviz yedi? Balık yedi? Hayır işte Rabbim nasip ederse ediyo işte ötesi yok.
Bu arada 4 5 aydır korunmuyoruz doktor doktor gezdik öncesinde ne kullanmamız lazım diye hepsi baska bişi söylüyo biri coraspin ve folbiol kullan
Diğeri hamile kalınca aspirin vercez kullanma vs diyo kafamız bi karıştı.
Şimdide strese mi girdim be yaptıysam hamile kalamıyorum çıldırıcam. Yine adet oldum ağlıyorum ya markete girerken -BEN ARTIK MARKETE GİRERKEN PED ALMAK İSTEMİYORUM , ÇOCUK BEZİ ALMAK İSTİYORUM diye.
Kafama göre gittim adetin 2. Günü test yaptırdım. Saraçoğluna gittim ordaki kadın saçma sapan test sonuclarıma bakarak yorum yaptı ay yumurta rezervin az
tüp bebek anca diye. Dedim delimisin sen? Öncesinde 3 kez hamile kaldım. Kafam yine allak pullak rüyalar görüyorum. Sonra doktora gittim hepsi normal dedi. Ah be bacım niye böyle cümleler kuruyosun?
Neyse testeredişli ve yaylabalı polen verdi o arada. E bende aldım kullandım deli gibi.
Bu ayda olmadı.
Düşüklerini yapan arkadaşlarım hepsi hamile 3. Aylarındalar
Ben 7. Haftayı geçemiyorum bi türlü. Karnım sanki hiç büyümeyecekmiş gibi geliyo.
Eşimle göz göze geldiğimizde hep gözlerimiz doluyo. Tesadüfmüdür nedir nereye otursak kucakları kolları çocuklarla dolu insanlar.
Ne yapıcaz bacılarım ne edicez.
Dua etmekten umut etmekten başka ne çarem varki?
Her gece burnumun direği sızlıyo gözlerim dolu dolu yatıyorum. Şimdi beklemedeyim daha önce hiç böyle uzun olmamıştı.
Rabbim isteyen herkese, bana da inşallah sağ salim sağlıkla sıhhatle evladımı kucağıma almayı nasip etsin.
İnşallah seneyede bu yazının altına bende evladımı kucağıma aldım nolur ümidinizi kaybetmeyin diye yazı yazmayı nasip eder Allah
üzülüyor insan tabi ki,ama elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz.Rabbim ol derse olur .. En iyisini bilen odur.Boylesi daha hayırdır .Akışına bıraktım.Rabbimi vekil kıldım.O nasıl isterse öyle olur .Ondan gelen herşey güzeldir .Çözümü de inşallah o verir .Sen de sıkıntıya sokma kendini 
hayatta asl olan sensin.saglimiz iyi olsun.Hersey olacağını varıyor .Güzellikler hep yanimiz da olsun .. Güçlü olmak lazım.Dualarimda olacaksın..
düşüklerimin hiç biri birine benzemiyor beni yoranda bu zaten.
