Duru Gülen'imin Dünyaya Gelişi

Merhabalar arkadaşlar doğum hikayemi ben de paylaşmak istiyorum sizlerle.Ondan evvel bi not düşmek istiyorum siteye telefondan girdiğim için karakter sayısı yetersiz kalıyor taslağa yazıp oşekilde yolluyorum karakter sayısı yetersiz geldiği için bir seferde sığmıyor mesaj paneline oyüzden bikaç mesaj şeklinde yazacağım. Hamileliğim boyunca özellikle son aylara doğru doğum korkusunu yaşadım.Çünkü çevredeki insanlar abartarak anlatıyorlardı doğumu dikişleri hele suni sancı kabusum olmuştu duyduklarımdan dolayı.Ilk doğumum olacağı için her anlatılana inanıyordum korkuyordum.Beni rahatlatmak eşime düşüyordu.(Duyduklarımın abartı olduğunu doğumla beraber anladım) Doğumdan önceki son kontrolümde (yanılmıyorsam 24 Nisandı) doktorum usgde bebeğin kilosu boyuna baktı herşey güzeldi 15 Mayısa tekrar kontrole çağırmıştı ve ozaman çatı muayenesi yapacağım herşey normalse sancının gelmesini beklemen için eve geri gönderirim açılma olmuşsa yatış veririm demişti.Eşimle her akşam yürüyüşe çıkardık 14 Mayısta da çıktık.Ertesi sabah "kontrole" gittik Tabi o gün doğum yapacağım belli olmadığı için ne doğum çantasını aldık ne bişey.Yanımda ablam da vardı.Mersinden beni görmeye gelmişti.Burada oturan diğer ablama gidecekti ama İzmiri bilmediği için bizimle geldi benim muayenemden sonra onu ablama götürecektik.Neyse muayene sıram geldi doktorum 2-3 cm açıklık olduğunu söyledi.Yatışını yapalım dedi.Eşimi de içeri alıp durumu anlattı yapılacak işlemlerden bahsetti.Aşağı inip yatışı yaptırın sonra kan ver daha sonra ebeler seninle ilgilenecek bi serum takacağız ama sancın geldiği gibi çıkaracağız dedi.(Ama o serum ikinci şişesiyle doğum bittiğinde bile kolumda duruyordu. ) Kan verdikten sonra doğumhane katına çıktık orada hatırı sayılır miktarda kağıda imza attıktan sonra bekleme salonunda beklemeye başladık bir yandan evden doğum çantasını istedik.Sonra ablamı aradım beni doğuma alacaklarını söyledim ben gülüyordum o panik yaptı

Kısa süre sonra doğumhanenin içinde küçük bir odaya alındım. Burada önce lavman yaptılar sonra doğumhanenin dışına çıktım tekrar.Eşim 5 dklığına dışarı çıktı.O arada beni gene doğumhaneye çağırdı ebe.Kolyemi çıkarttırdı bende yanımızda gelen ablama verdim.İçeri girdim ayakkabımı çıkarıp terlik giydirdiler önlük giydirdiler.Minik bi odaya aldılar yatağa uzan dediler bir bayan daha vardı uzanan.O çok korktuğum daha doğrusu korkutulduğum serumu taktılar hemen.Saat 10.30 falandı.Sancı korkusu vardı kendime telkinler veriyordum içimden.Sırtüstü uzandım ebe gördü sırtüstü olmaz yan yat dedi yan yattım.Bir ara yanımdaki oda arkadaşımla beraber wcye gitmek için kalktık koridordaydık.Arkadaşım doğumhanenin kapısında kendi akrabasıyla konuşurken benim eşime de seslendirdi.Eşimle ablam doğumhanenin ucuna kadar geldi.Onları görünce rahatladım biraz konuştuk.Ebe uyardı geri çıktılar.Öğlen 12 gibi çok ufaktan kasığımda minik minik sancı hissetmeye başladım.Bir süre sonra doktor geldi suyumu patlattı.Sancım kademe kademe artıyordu.Arada bi gelip açılmayı kontrol ediyordu dr.Ilk doğum olmasına rağmen güzel gidiyor dedi.Sancılar hafiften yoklamaya başlıyordu.Ama pek rahatsız edici değildi.Gene bir süre sonra anestezi uzmanı geldi belime katater taktı.Epidural yapılcaktı.Katater biraz canımı yaktı bu sanırım çok kilo almamdandı.Doktor çok kilo almışsın ilk defa bir hastada bukadar uğraşıyorum dedi.Uyuşturmak için bir iğne yaptı.Sonra katateri yerleştirmeye uğraştı yerleştiremedi.Başka bir yerden bidaha iğne yaptı busefer o bölgeye taktı.Bukadar uğraş da ister istemez canımı yaktı ama ben istisnaydım sanırım.Hemen değil az süre sonra doz verildi.Ama ilginctir ki bacaklarım falan uyuşmadı.Sancılar biraz çoğalmıştı.Nihayet doğum odasına aldılar beni.Masada bekliyorum.Hala aman aman bi korku yoktu bende.Şimdi kendime şaşıyorum doğumdan gerçekten çok korkuyordum.Eşimin doğuma girmesini çok istiyordum doktor müsade etmiyordu.Sen girmezsen çok zorlanırım yapamam diyordum.

Doğuma girmesem de yanında olacağım hemen ilk gördüğün kapının arkasında olacağım diyordu.Öyle de oldu oraya geleceğim. Şaşıyorum dediğim şu oldu.Eşimin de doğuma gireceğini şartlandırmama rağmen ve girememesine rağmen doğumhanede geçirdiğim saatler boyunca neredeyse hiç korkmadım sakindim.Doğum masasında beklerken sancılar çok sıklaştı.Biraz inliyordum ama doğuma çok az kalmıştı artık.Ebe serumuma bir ilaç enjekte etti ve sanırım asıl o ilaç doğumu başlattı.Inanılmaz bi ıkınma isteği başladı bende.Istem dışı ıkınıyordum.Bunu gören görevli kadın ebeyi çağırdı ebe geldi muayene etti az kaldı ıkın bi dedi.Az mı kaldı gerçekten dedim.Söz veriyorum az kaldı dedi.Telefonla doktoru çağırdılar hemen doktor geldi.Arada ıkın diyorlardı ıkınıyordum sancı gidince dinlen diyorlardı bir yandan terimi sildiler.Sanırım 4 yada 5 ıkınmadan sonra minicik siyah saçlı bişey gördüm doktorun elinde Saat 16:50 de 15.05.2013 de kızım Duru Gülen dünyaya geldi.Çok küçüükk diye bi yorum yaptım hemen. Sana öyle geliyor dediler.Sonra onu küçük yatağa yatırdılar bebeğin eşi geldi dikişlerim atıldı ve bütün bunlar olup biterken eşim söz verdiği gibi benim gördüğüm kapının hemen ardındaymış doğumhaneden içeri girmiş koridorun ucunda bekleyip seslerimizi duymuş. Sonra beni sedyede bekletirlerken çocuk doktoru geldi bebeği muayene etti ebe bebeğimi bana uzattı öp dedi.Öptüm başının yan tarafından.Sonra hemen giydirmeye götürdü.Benden başka tek bir kişi kalmıştı doğumu bekleyen.Sedyeyle beni çıkarırlarken baktım bekleme salonundaki o kalabalık gitmiş.E benim ailem de ortada yoktu.Meğer odaya gitmişler bebekle beraber. Yalnızca eşim kalmış ama onu da göremedim bekleme salonunun balkonunda duruyormuş o da. Ben sedyede giderken eşim balkondan içeri girdi beni gördü başımı kaldırmış ona gülümsüyordum.Koşar adımlarla gülümseyerek peşimden geldi odaya geldik.Odada ablalarım eniştem küçük yeğenim kayınvalidem kayınbabam ve de bebişim vardı.Ablamda gelmiş öğleden beri beklemiş beni.

Görevliler beni yatağa almak için bayları dışarı çıkardı.Eşim bişeyler yaptırdı yedikten sonra hemen bebeğimi kucağıma aldım emzirmeye başladım.Tarif edilmez bi duygu.Herkes gitti ablam refakatçi kaldı eşim dışarda arabada uyudu.Sabah taburcu olduk.Herşey yolunda gitti çok şükür.Bebişim bugün 52 günlük oluyor.Allahım bu duyguyu yaşamak isteyen herkese nasip etsin hayırlısıyla.Kucaklarını boş bırakmasın.Okuduğunuz için teşekkür ederim gözlerinize sağlık.

sağlıcakla büyür inş...

Okurken duygulandım acaba bende yaşar mıyım bu güzel duyguyu Allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin..

Sağolun arkadaşlar amin.

Nargazeli .!.:

Okurken duygulandım acaba bende yaşar mıyım bu güzel duyguyu Allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin..

Genişletmek için tıkla...

Sağolun iyi dilekleriniz için.Mübarek ramazan ayının yüzü suyu hürmetine Allah dualarınızı kabul etsin sağlıklı hayırlı evlatlar bağışlasın size de tüm isteyenlere de kucaklarını boş bırakmasın.

2 ay sonra evlenicem inşallah okurken gözyaşlarımı tutamadım Allah sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inşallah bebişinizi <3

Duygucum anne olmussun cok sevindim ALLAH ANALI BABALI BUYUTSUN INSALLAH(AMIN)

2 ay sonra evlenicem inşallah okurken gözyaşlarımı tutamadım Allah sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inşallah bebişinizi <3

Genişletmek için tıkla...

Amin sağolun güzel dileğiniz için.

Duygucum anne olmussun cok sevindim ALLAH ANALI BABALI BUYUTSUN

INSALLAH(AMIN)

Genişletmek için tıkla...

Amin canım sağolasın darısı başına -tüm isteyenlerin de- geç olmuş ama mesajını yeni görüyorum ben:) Telden pek kolay takip edemiyorum konularımı.

ayy çok güzel...Allahım nazarlardan saklasın bebişini. Allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin...

darısı başımızaaa:)

ahseninur .!.:

ayy çok güzel...Allahım nazarlardan saklasın bebişini. Allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin...

darısı başımızaaa:)

Genişletmek için tıkla...

Aminn çok teşekkür ederim:) darısı başınıza.