Sana genetik bozuklugu olan bir kardesle buyumus biri olarak tavsiyem. asla dogurma. bir insan bir kere aci ceker, engellisi olan bir hayat boyu. ben anlamiyorum nasil rahatlikla dogur allah verdi, Allahin hediyesi gibi temennilerde bulanabiliyorlar. hersey uzaktan kolay.
Tabii ki yuce allah veriyor, tabii ki hastaligi ne olursa olsun hepsi birer melek. ama bunu bilerek dunyaya getirmek bir melege yapilacak en buyuk haksizlik en basta.
annem o donemde anlayamadiklari icin dogurdu. simdi kardesim allah uzun omur versin 43 yasinda, eskiden iyi kotu yururdu simdi tamamen yatalak oldu.
annem 68 yasinda, babam 79 yasinda. annemin bel fitigi ameliyati olmasi lazim, 2 yildir acisini cekip olamiyor, cunku kardesimi bakim evlerine, hatta kimseye birakmak istemiyor, oyle alismis ki yillardir, beraber yasamaya. ayri kalamiyor. allah onu benden sonraya koymasin diye gozyasi dokuyor. ben evimi, isimi, gucumu, kocami birakip her sene 3 ay kardesime bakiyorum ki annem biraz nefes alsin. babamin bir suru hastaligi var ama adamcagiz sesini cikaramiyor ki, kendi kendine hastaneye gidiyor, bir de anneme o yuk olmasin diye.
yani cok cook zor. gencken degil, ilerisini de dusunun. annem torun bakacakken, gun gectikce daha da bebeklesen kardesime bakiyor. allah kimseye yasatmasin diyorum sadece.