Selam kızlar, doğum yapalı 2,5 ay oldu. Malum bütün gün oğluşumla ilgileniyorum. Ayrılmaz ikiliyiz. Yanlız şöyle bir sıkıntım var. Sürekli içimde oğluma bişey olacakmış gibi bir düşünce ve hisle dolanıyorum evin içinde. Sürekli şöyle düşüncelerim var;ya oğlum mamasını içerken boğulursa, ya uyurken kusarda boğazına kaçarsa,ya kollarımdan düşürürsem oğlumu, ya çay servisi yaparken oğluşumun güzel yüzüne dökülürse v.s v.s. Sürekli bu tür sahneler gözümün önüne geliyor ve sürekli kalp çarpıntısı oluyor bu yüzden. Sürekli içimden Allahım yavrumu koru diye dua ediyorum.Ne yediğim yemeğe konsantire olabiliyorum ne yıkadığım bulaşığa dikkat edebiliyorum. Aklımda hep oğlum. Sürekli gözümün önünde olsun istiyorum. Doğum sonrası 1,5 ayım çok sıkıntılı geçti. Kaynanamlarla beraber oturuyoruz. Görümcem 2 küçük çocuğuyla tatile geldi 1,5 ay kaldı. Onun çocuklarının saldırılarından bebeğimi korumak için çok çaba sarfettim. Bişeyde diyemiyorsun, mahfoldum. Acaba bumu sebep oldu bunları yaşamama diyede düşünüyorum. Bu korkularımı içimden nasıl atabilirim acaba kızlar? Benim gibi olan var mı ?